Deze week brengt het evangelie een parabel van het Rijk Gods. Jezus probeert het belang hiervan uit te leggen via een verhaal over de koning die een bruiloft wilt vieren. Het is niet toevallig dat het verhaal rond een bruiloft draait. Een bruiloft symboliseert een overgang, het begin van een nieuw leven, een verbond dat twee mensen afsluiten uit liefde voor elkaar. Net zoals God met zijn volk een verbond afsluit voor het uitbouwen van een Rijk Gods, een beter leven op Aarde. Dat nieuw leven dient au serieux genomen te worden! De koning spreekt een gast aan omdat hij zijn bruiloftskledij niet aan heeft, zijn zondags kostuum zo je wil. Hiermee wilt hij bedoelen dat je met het idee Rijk Gods niet nonchalant moet omgaan. Het vraagt moeite en inzet, nonchalance is hier niet op zijn plaats.
En alleen over dat Rijk Gods vertellen, alleen mensen wat appelleren zoals ik hier nu doe voor jullie, is niet genoeg.
Er is meer voor nodig. Als ge de link legt naar vandaag zou je de vraag kunnen stellen naar Waar is die nieuwe wereld, Waar is dat Rijk Gods. Waar is die nieuwe generatie die dat Rijk Gods op Aarde brengt? De generatie van twintigers, dertigers, veertigers? Hier in de kerk zijn ze nauwelijks te vinden. Wilt dat zeggen dat heel die groep van mensen, waaronder ikzelf, niet meer gelooft in de maakbaarheid van een betere wereld? Zijn we werkelijk te individualistisch geworden?
Terwijl ik deze preek aan het voorbereiden was, had ik net tickets besteld voor de warme winkel.
Een Nederlands theatergezelschap dat zich buigt over net dezelfde vragen. Ze gaan hiervoor ten rade bij de Russische Vladimir Majakovski een literair futurist van de jaren dertig van de vorige eeuw.
Hij stelde zich net exact dezelfde vragen over hoe een nieuwe wereld moet uitzien. Welke generatie houdt zich bezig met het uitbouwen van een betere wereld. Majakovski schreef dit in tijden van grote politieke onrust in Rusland aan het begin van het stalinisme.
Je zou kunnen zeggen dat Majakovski even toegankelijk of ontoegankelijk is als de bijbel. En toch grijpen ze naar een Russische schrijver. De warme winkel is ook een gerenomeerd theater gezelschap, mensen willen dit stuk zien en met deze vragen geconfronteerd worden. Vragen die evengoed in de bijbel voorkomen, maar toch wordt deze niet gebruikt. Waar slaat de kerk de bal dan mis? We weten dat er een generatiekloof is in de kerk, we weten dat misbruik verhalen enz geen goed hebben gedaan, maar waar slaat de kerk vandaag de bal mis? Bij een jonge generatie die nauwelijks nog het verschil tussen Kerstmis en Pasen kent?
Is het omdat we allemaal individualistischer zijn geworden? Of omdat het publieke middenveld aan het verbrokkelen is? Ik denk het niet. Jongeren dromen van een betere wereld, denk aan ringland.
Een project door en voor Antwerpenaren om te leven met betere luchtkwaliteit, minder verkeer, groener en oog voor sociaal contact. Vanuit hun geloof dat burgers samen de stad leefbaar kunnen maken, Letterlijk een beter leven beogen. Of denk aan de buurderij, een organisatie dat de buurt samenbrengt rond de aankoop van seizoensgebonden groenten en fruit en lokaal geproduceerde voedselproducten. Dit met het oog voor het milieu en ter bevordering van het sociaal contact onder buren. En zo zijn er talloze voorbeelden. Maar nergens wordt de link met het bijbelse Rijk Gods gemaakt.
En zoals Jezus het al in zijn parabel aanhaalde het weten alleen dat zulke dingen bestaan is niet altijd genoeg. De vraag is hoe kunnen wij een link leggen tussen al die mooie projecten en de kern van het katholieke geloof, namelijk het geloof in een betere wereld. En dat vraagt geen grootse moeite. We kunnen aanwezig zijn op die kleine plekken, waar jonge en minder jonge mensen samenkomen rond een nieuwe wereld, dat Rijk Gods. En daar kunnen wij ambassadeurs zijn van mensen van goede wil.
Dat kan zijn door het project ter plaatse te ondersteunen, mee kenbaar te maken, te faciliteren, groentjes kopen, Door te getuigen vanuit uw eigen christelijke inspiratie, misschien initiatiefnemers bij te staan met raad en daad, de ontmoedigingen van mensen ombuigen, naar hoop,...
Bottomline is uw eigen waarden, uw eigen geloof uitdragen, vraagt altijd wat moeite, maar het is een investering in de toekomst in een Gods Rijk op Aarde.
Nog een fijne zondag gewenst.
