Vierde zondag in de veertigdagentijd B 2009 - Zaterdag 21 en zondag 22 maart 2009

Eerste lezing: Kronieken 2 36, 14-16.19-23 - 'Ballingschap en bevrijding van het volk'
Evangelie: Johannes 3, 14-21 - 'De Mensenzoon, omhoog geheven'

Vandaag is er omhaling voor Broederlijk Delen. Een paar dagen geleden dacht ik nog: als ik de parochianen nu eens voorstel om niet te preken, en hen vraag om in ruil daarvoor gul wat geld in de mandjes te leggen.
Maar toen heb ik de lezingen van vandaag eens grondig gelezen. …

Al heel de vastentijd lang gaat de eerste lezing over een nieuw verbond tussen God en zijn volk: de regenboog na de zondvloed bij Noach, de nakomelingen van Abraham na het offer van Isaak, de tien geboden bij Mozes en vandaag de terugkeer van het volk uit de ballingschap dankzij koning Cyrus.
Ook de evangelielezing van Johannes vandaag gaat over een nieuw verbond met God: de Vader die zijn Zoon Jezus naar de wereld zendt, opdat die wereld zou worden gered.
Tot daar de lezingen van deze zondag.

Ook de vastenactie Broederlijk Delen gaat over een verbond. Zowel de steun aan zuster Jeanne Devos en haar organisatie voor thuiswerkers als het project rond het volk van Tilak en hun handel in woudproducten, voornamelijk tamarinde.
Broederlijk Delen maakt een verbond, sluit een overeenkomst om, via projectpartner Pards, deel te nemen aan het project waarmee het inheemse volk van Tilak, door opleidingen, samenwerking, leningen en gezondheidszorg, ondersteund wordt bij hun handel in tamarinde.

Tamarinde. In een woordenboek van 1970, dat is amper 40 jaar geleden, staat te lezen dat de tamarinde een tropische boom is en dat de wand van de peulen wordt verwerkt tot een purgatief, een laxeermiddel. Punt. Dat is alles.
In mijn Van Dale, 12de druk, 1995, lees ik niet alleen over die laxeermiddelen, maar ook dat de vruchten worden gebruikt voor tabak en sausen, dat er een geneesmiddel wordt gemaakt uit het moes van de vruchten en over het bijzonder buigzame hout van de tamarindeboom.
Als ik vandaag op het internet het woord tamarinde in-google, verschijnt er een veelvoud aan bladzijden informatie over de tamarindeboom.
De bomen, die inderdaad diep geworteld zijn, worden orkaanvast genoemd. Het hout ervan is hard en duurzaam en wordt gebruikt voor raderen, gereedschap en meubelen. De schors wordt gebruikt om huiden te looien.
De bladeren worden gebruikt als groente, om thee te zetten of als rode kleurstof. De bloemen zijn eetbaar bij soep en salade.
Maar vooral de peulen, de vruchten die eruit groeien, worden voor onwaarschijnlijk veel dingen gebruikt. Ze zitten boordevol vitaminen en mineralen. Het zoetzure vruchtvlees wordt gebruikt bij vis, vlees en in sauzen. De vruchtenmoes en siroop worden gebruikt in frisdrank, sorbet, confituur en snoep.

Vruchten en bloemen zijn een remedie tegen reuma, pijn, hoest, wonden en koorts. Van de gemalen zaden kan brood worden gebakken en tamarindeolie kan als lampolie worden gebruikt.
Zelfs het overrijpe vruchtenmoes kan, gemengd met zout, nog worden gebruikt als polijstmiddel voor metalen.
Naarmate de belangstelling voor de tamarinde groeit, nemen ook de gebruiks-mogelijkheden ervan toe. Of is het omgekeerd.
Ook mijn belangstelling is alvast gewekt. Voor de vele mogelijkheden van de tamarinde, maar vooral voor de mensen die de peulen kweken en op de markt brengen: het tribalvolk van Tilak in India.
Mijn preek is kort. Maar de weg is nog lang en zonder hulp niet haalbaar. Dus had ik toch wat graag dat jullie seffens gul de mandjes van Broederlijk Delen vullen. Laat dat vandaag ‘ons’ kleine verbond zijn. Zuster Jeanne Devos en haar thuiswerkers organisatie, en ook Tilak en haar lotgenoten zullen je dankbaar zijn!
Amen.

Gie Stappaerts