Een quote die het straatbeeld vult en handig gebruikt wordt in de reclame is:
Verwen je zelf.
Jij bent uniek
Elke grens die je durft stellen, brengt je dichter bij jezelf.
Dat zal dus wel maar corona bracht aan het licht hoe eenzaam het voelt als je de andere niet kunt verwennen, niet samen kunt vieren. Elke mens heeft nood aan verbinding.
Nog vorige zondag in de evangelielezing vroeg die bemiddelde jonge man wat hij eigenlijk miste in zn leven om écht gelukkig, zichzelf te zijn. Met milde glimlach keek Jezus hem aan:
vriend, je stelt je vraag toch wel een beetje foutief.
Je hebt het over wat moet ik doen en hoe kan ik hebben. Doen en hebben
En dan zeg je: wat mis ik om gelukkig te zijn.
Stel de vraag eens anders Wat heb ik te veel?
Deel wat je te veel hebt aan tijd en energie en inkomen en prestige.
Daar raak je precies het geheim van het Rijk Gods.
Vandaag vragen Jakobus en Johannes: Meester, we zouden graag hebben dat je doet wat we vragen. We willen ons natuurlijk wel inzetten, maar voor wat, hoort toch wat.
Het gaat dan rond de vraag: Van al dat goede wat wij doen, wat krijgen we er eigenlijk voor terug? veel te goed, is dat niet half zot .?
- Je gaat elke middag, uren bij je zus zitten die nu al zeven jaar in de coma ligt. Nooit reageert ze, alleen vermoed je dat haar ogen jou volgen. Maak je jezelf daardoor niet kapot? Wat baat dat allemaal? Maar toch doe je het, elke middag.
- Je hebt een kind geadopteerd naast je andere kinderen. Maar dat schattige gekleurde meisje is nu in haar puberteit geschoten. Uiteindelijk krijg je van haar het verwijt te horen dat die adoptie eigenlijk puur egoïsme was Waar blijf je dan? stank voor dank?
En toch, laat je haar niet in de steek.
- Je geliefde wordt door kanker zwaar getroffen. Je doet je best maar de ene tegenslag struikelt over de ander. Je bent boos en toch leg je straks weer vers gestreken lakens op zijn bed.
Telkens gaat het niet om de keuze voor jouw leven, maar voor het leven.
Het kwetsbare met zorg omhullen
Het evangelie vertelt me hoe kwaad en triestig de Heer de pijn om zich heen ervaarde.
De spirituele kracht die Hij schenkt naast zijn intense betrokkenheid bij zieken, verslaafden, prostitués is zijn geloof in een liefde geput uit diep Godsvertrouwen.
En daarom kijkt hij weemoedig hoe die rijke jongeling, triestig verdwijnt want hij was zo aan zichzelf gehecht.
Hij beziet zijn twee neven, Jacobus en Johannes. Waar zijn ze eigenlijk op uit?
Is hun geloof klatergoud?
Wanneer ik vorige week nog een Antwerps krantje van een politieke partij in de bus kreeg dacht ik: hoe haaks staat dit op het Godsverlangen om dat dodelijk spel van kleineren en overheersen te doorbreken.
Voor Jezus mocht geen mens verloren gaan of klein gehouden worden.
Hij liet zich voortstuwen door een diepe, innerlijke stroom van Gods liefde.
Hij hunkerde dat velen, in Godsnaam een tegenstroom zouden waarmaken, wars van elke neiging om de belangrijkste te zijn, macht te gebruiken, anderen te negeren.
Misschien zit je vanmorgen, hier in deze kerk, met een gevoel van ontevredenheid,
boos omdat er zoveel tegenslag in je leven gekomen is.
Misschien is een woord van appreciatie je nauwelijks gegund en dat gevoel van die jongeling, dat gemis, erken je goed genoeg.
Laten we eens een kleine test doen.
Stel uzelf eens de vraag: wat maakt of maakte mijn leven heel rijk?-
Wat gaf mij zoveel energie en rust
Beelden zullen dan opkomen. van geliefden, ouders, je echtgenoot, je vriend, een nabij iemand die zichzelf helemaal gegeven heeft aan jou, soms met grote opofferingen.
En je zal steeds uitkomen op wat je zo maar werd geschonken, gratuit, diepe liefde.
Eigenlijk is geloven: gaan staan in dat geweldige geheim van het leven dat alleen lief en leed dat gedeeld wordt, halve smart wordt of dubbele vreugde.
Het is weten dat we geboren werden en gedragen door mensen die zich nooit of nooit de vraag gesteld hebben: wat brengt mij dit op?, wat krijg ik hiervoor in de plaats?.
Ach, ze waren er gewoon voor ons.
Wanneer we onszelf in liefde overstijgen en doen wat binnen onze mogelijkheden ligt voor het welzijn van anderen, dan voelen we intuïtief aan wat Jezus bedoelde met eeuwig leven.
En met een knipoog zal hij misschien toevoegen: een beetje verwennerij is ook wel op zijn plaats.
