Sint-Anna-ten-Drieën
De preekploeg houdt van een reactie
E-mail ons!

Wil je ons iets zeggen dat niet op deze blog moet verschijnen? Mail ons hier. Mag iedereen het lezen, klik dan op op het gele 'Uw positieve/negatieve reactie hier' onderaan de tekst.

Zoeken in blog

  • Website parochie
  • Preekstoel
  • Portaal preken.be
  • ANNA3
  • Sint-Anneke Centrum
  • 05-06-2016
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Op het juiste moment op de juiste plek - 10e zondag door het jaar C 2016 - Hilda

    Tiende zondag door het jaar C 2016 - Zaterdag 4 en zondag 5 juni 2016

    Eerste lezing: Eerste boek der Koningen 17-24 - 'Elia in Sarefat'
    EvangelieLucas 7, 11-17 - 'Opwekking van de zoon van een weduwe uit Naïn'

    Lieve mensen,

    We worden het laatste halve jaar overstelpt met slecht nieuws!
    Voortdurend zeggen we: “zovele mensen op het verkeerde moment op de verkeerde plaats”!
    Het was zo op 16 november in Parijs, op 22 maart in Zaventem en Brussel, op 19 mei met Egyptair, 28 mei ronde van België, 30 mei aan de Libische kust, op 31 mei onweer over Frankrijk en Duitsland, en op alle momenten dat we van een ongeval, terreur of natuurramp horen…
    Zovele mensen zijn al gestorven, zo onverwacht op een plek waar ze op dat moment moesten zijn….
    ‘hun moment fatale’ !

    Vandaag horen we in de Bijbelverhalen juist het omgekeerde!
    Jezus treedt met wat luisterende volgers, de gemeente Naïm binnen, terwijl en rouwstoet de gemeente verlaat om een dierbare te begraven… Een weduwe overstelpt van verdriet, volgt als eerste de lijkbaar en komt oog in oog te staan met Jezus.
    Jezus komt oog in oog te staan met de weduwe.

    Een onnoemlijk mede-lijden overvalt Jezus bij het horen dat deze begrafenis gaat om de enige zoon van een vrouw die al weduwe is.
    In de Joodse cultuur van weleer, had men als weduwe niet veel rechten, om niet te zeggen ‘geen’! Het is de man die voor het gezin zorgt en in de gemeente recht heeft op het gemeenschapsleven, werk, inkomen, vergoedingen enz…
    De Joodse wetten vragen om een strenge naleving en Jezus, door zijn mede-lijden bewogen, riskeert celstraf, wanneer hij zijn mede-lijden en zorgzaamheid voor deze weduwe toont…. 
    En toch kan hij het niet laten stil te staan bij haar zo diep gekwetst zijn..
    Hij spreekt haar aan en raakt haar in het putteke van haar ziel. Alleen al het spreken van Jezus doet wonderen, dat die Jezus er is, maakt alles al zo anders…

    Mijn zoon is niet dood, weet ze na die ontmoeting met Jezus, “dood ben je nooit voor God” en “dood ben je pas wanneer jij mij bent vergeten…. “ zou Bram Vermeulen zingen…
    Lieve mensen, het gaat hier over sterven en diep verdriet dat dit met zich meebrengt. Ik moet het niet vertellen aan allen die een dierbare verloren hebben… 
    Het gaat ook over op-staan-ding! Over even verrijzen wanneer je op het juiste moment op de juiste plek de juiste persoon moogt ontmoeten….

    En ook hier en nu, is het  mogelijk dat je op ’t juiste moment, de juiste persoon tegenkomt die je raakt, iemand waarvan je even staat te kijken, die je verwondert en je dag goed maakt…
    Een van de dames in onze straat die haar hondje uitlaat heeft de laatste maanden verschrikkelijk veel pijn door regelmatige reuma- en jichtaanvallen. Haar hondje laat een paar keer per dag zijn pakje vallen op de stoep of op ‘t gras. Op nen morgen kon ze plots zich niet meer bukken om dat pakje op te rapen. Tranen overvielen haar van shrik dat ze dat pakje moest laten liggen… Een voorbijganger in een mooi  kostuum stopt en vraagt haar wat er aan de hand is. Ze zegt wat er gebeurt en kan niet direct stoppen met wenen. Die man neemt het plastiek zakje uit haar hand, doet het pakje erin en vraagt haar of ze thuis geraakt om iets tegen de pijn in te nemen… hij stapt met haar even mee in dezelfde richting naar de tram, en aan de hoek van haar straat neemt hij afscheid…
    Die dame straalde van geluk wanneer ze dit vertelde en was verwonderd dat ze die man nog nooit gezien had, al gaat die elke dag dezelfde weg naar de tram… Maar sindsdien zeggen ze mekaar bijna elke morgen vriendelijk goeie morgen…

    Ik heb jaren in ’t revalidatieziekenhuis gewerkt en veel mensen pijn zien lijden. Pijn, zowel van binnen als vanbuiten. Elke woensdag is de specialist orthopedist in huis om de patiënten na hun operatie op te volgen… Die man die heeft de kunst van het luisteren en draagt een fijne humor in zich mee. Bovenop heeft hij de kunst van het bewonderen van zijn patiënten en kan hij het niet laten een schouderklopje te geven. En ook, hij eindigt zijn bezoekje altijd met een kwinkslag. 
    Nooit verlaat hij een kamer zonder er even gelachen is…! ’s Woensdags vertellen zijn patiënten altijd hoe ze er weer tegenaan kunnen. ’s Woensdags straalt heel ’t revalidatiecentrum…

    Zo zijn er tientallen voorbeelden die iets zeggen  over ‘in ’t putteke van je ziel geraakt worden’ en hoe je dat de kracht geeft om op te staan en verder te gaan… het zegt iets over zovele gewone mensen die aandacht hebben voor wat er rondom hen gebeurt en die vanuit die aandacht zo plots iets kunnen betekenen, iemand letterlijk en figuurlijk kunnen optillen…
    Geraakt worden, het is altijd even ’t gevoel van weer ‘kunnen op-staan’ Het is even op-gewekt-worden uit het donker, even het licht gewaar worden ….

    Lieve mensen wat wens ik ons allemaal, heel regelmatig, ‘op ’t juiste moment , op de juiste plaats’.


    Dankviering van de eerste communicanten en vormelingen.
    Na hun eerste communie en het vormsel komen de kinderen nog eens terug in een terugkomviering. Een wegwijzerviering waar ook de preek van de week naar werd aangepast.

    Dankbaar terugkomen van 1e communicantjes en vormelingen.

    Lieve kinderen 

    Wat ben ik blij dat jullie hier zijn! En… ik vermoed dat zaterdag 23 april of zondag 15 mei nog vers in jullie geheugen leeft.
    Jullie zijn toch als eerste communicantjes of als vormelingen naar hier gekomen, niet?

    Het was die bijzondere dag dat jullie ook hier vooraan samen zaten met jullie ouders, jullie meter en peter en allen die tijd en goesting hadden om te komen kijken. Een dag waarnaar jullie al lang uitkeken, die jullie al lang voorbereidden. 

    Je kwam doorheen het schooljaar een keer meer naar de kerk, naar de catechesemomenten waarin je ons kerkgebouw een beetje beter leerde kennen en wat er allemaal in gebeurt. 
    Momenten waarin je wat dieper inging op het levensverhaal van Jezus. Jezus die je wat beter leerde kennen.
    Je leerde hoe Hij naar de mensen keek, hoe bekommerd Hij was  om de mensen en 
    vooral bleef stilstaan bij de mensen die het moeilijk hebben in het leven. 
    Je leerde ook hoe vele van die mensen die Jezus ontmoet hadden, Hem nooit meer zouden vergeten. 
    Die Man had zo’n indruk op hen gemaakt, hen zo’n vertrouwen gegeven, dat ze dat moment nooit meer kwijtraakten. Dat moment had een stempel op hun leven gedrukt! Het was een moment om vast-te-houden!

    Op de dag van je eerste communie en de dag van je vormsel werd het geluk van je leven als ’t ware: herboren! 
    Jullie waren terug het middelpunt van de belangstelling, net zoals de dag van jullie geboorte! 
    Het was een dag vol van ‘gaarne zien’! 
    De kadootjes, de wensen, de bloemen, de knuffels, de kusjes, ze waren allemaal voor ieder van jullie! 
    Het was alsof iedereen een beetje van die bijzondere aandacht en goedheid van Jezus in zich had…
    Je familie had tijd vrij gemaakt om er voor jullie en voor mekaar te zijn, gans de dag! 
    Het leven werd gevierd met jullie communiefeest!!
    De probleempjes van alle dag werden opzij geschoven en maakte, in de mate van ’t mogelijke, plaats voor vreugde en plezier… voor beseffen wat een deugd dat samenzijn kan doen, beseffen wat je voor elkaar kunt betekenen en beseffen dat  het niet alle dagen feest kan zijn… 

    Lieve kinderen en ouders, wat wens ik, en wat wensen wij allemaal dat die dag een grote indruk op jullie gemaakt heeft, ja, een beetje een stempel op je leven gedrukt heeft! Dat het een dag werd om niet vlug te vergeten, dat het een dag werd om vandaag dankbaar naar terug te kijken en om nog heel lang vast-te-houden. 

    Uw positieve/negatieve reactie of commentaar hier ({COMMENTAAR_AANTAL})

    {START_AUTEUR} {STOP_AUTEUR}

    Geef hier uw reactie door
    Uw naam *
    Uw e-mail
    URL
    Titel *
    Reactie * Very Happy Smile Sad Surprised Shocked Confused Cool Laughing Mad Razz Embarassed Crying or Very sad Evil or Very Mad Twisted Evil Rolling Eyes Wink Exclamation Question Idea Arrow
      Persoonlijke gegevens onthouden?
    (* = verplicht!)
    Reacties op bericht (0)

    De preekploeg van Sint-Anna-ten-Drieën, Antwerpen Linkeroever

    In een eucharistie-viering volgt na het evangelie meestal een preek of homilie. In onze parochie bestaat hiervoor (al jaren) een preekploeg. Ze bestaat uit een zestal mensen die, na onderlinge afspraak, geregeld een "preekbeurt" verzorgen.
    Momenteel zijn dat Ria, Hilda, Marc, Jan, Gie en Fred. Pastoor Herman maakt uiteraard ook deel uit van de preekploeg en komt zelf ook meermaals aan de beurt.
    De bedoeling van een homilie is niet een universele waarheid te verkondigen die iedereen verplicht moet geloven en zeker niet de mensen terecht te wijzen. In een homilie willen wij de lezingen uit de bijbel een beetje verduidelijken en trachten wij ze in verband te brengen met de actualiteit van vandaag.
    Dat is niet altijd even simpel en daarom proberen wij elkaar te helpen. Elke maand komen wij samen om de lezingen uit de bijbel te bespreken en elkaar te inspireren bij het opstellen van de preek.
    In deze blog publiceren wij niet alleen onze homilies, maar staan wij ook open voor uw reacties.

    Blog als favoriet !

    Klik hier
    om dit blog bij uw favorieten te plaatsen!
    Archief per maand
  • 05-2025
  • 04-2025
  • 03-2025
  • 02-2025
  • 01-2025
  • 12-2024
  • 11-2024
  • 10-2024
  • 09-2024
  • 06-2024
  • 05-2024
  • 04-2024
  • 03-2024
  • 02-2024
  • 01-2024
  • 12-2023
  • 11-2023
  • 10-2023
  • 09-2023
  • 06-2023
  • 05-2023
  • 04-2023
  • 03-2023
  • 02-2023
  • 01-2023
  • 12-2022
  • 11-2022
  • 10-2022
  • 09-2022
  • 06-2022
  • 05-2022
  • 04-2022
  • 03-2022
  • 02-2022
  • 01-2022
  • 12-2021
  • 11-2021
  • 10-2021
  • 09-2021
  • 06-2021
  • 11-2020
  • 10-2020
  • 09-2020
  • 07-2020
  • 06-2020
  • 05-2020
  • 04-2020
  • 03-2020
  • 02-2020
  • 01-2020
  • 12-2019
  • 11-2019
  • 10-2019
  • 09-2019
  • 06-2019
  • 05-2019
  • 04-2019
  • 03-2019
  • 02-2019
  • 01-2019
  • 12-2018
  • 11-2018
  • 10-2018
  • 09-2018
  • 06-2018
  • 05-2018
  • 04-2018
  • 03-2018
  • 02-2018
  • 01-2018
  • 12-2017
  • 11-2017
  • 10-2017
  • 09-2017
  • 06-2017
  • 05-2017
  • 04-2017
  • 03-2017
  • 02-2017
  • 01-2017
  • 12-2016
  • 11-2016
  • 10-2016
  • 09-2016
  • 08-2016
  • 06-2016
  • 05-2016
  • 04-2016
  • 03-2016
  • 02-2016
  • 01-2016
  • 12-2015
  • 11-2015
  • 10-2015
  • 09-2015
  • 08-2015
  • 07-2015
  • 06-2015
  • 05-2015
  • 04-2015
  • 03-2015
  • 02-2015
  • 01-2015
  • 12-2014
  • 11-2014
  • 10-2014
  • 09-2014
  • 06-2014
  • 05-2014
  • 04-2014
  • 03-2014
  • 02-2014
  • 01-2014
  • 12-2013
  • 11-2013
  • 10-2013
  • 09-2013
  • 08-2013
  • 07-2013
  • 06-2013
  • 05-2013
  • 04-2013
  • 03-2013
  • 02-2013
  • 01-2013
  • 12-2012
  • 11-2012
  • 10-2012
  • 09-2012
  • 06-2012
  • 05-2012
  • 04-2012
  • 03-2012
  • 02-2012
  • 01-2012
  • 12-2011
  • 11-2011
  • 10-2011
  • 09-2011
  • 06-2011
  • 05-2011
  • 04-2011
  • 03-2011
  • 02-2011
  • 01-2011
  • 12-2010
  • 11-2010
  • 10-2010
  • 09-2010
  • 08-2010
  • 06-2010
  • 05-2010
  • 04-2010
  • 03-2010
  • 02-2010
  • 01-2010
  • 12-2009
  • 11-2009
  • 10-2009
  • 09-2009
  • 06-2009
  • 05-2009
  • 04-2009
  • 03-2009
  • 02-2009
  • 01-2009
  • 12-2008
  • 11-2008
  • 10-2008
  • 09-2008
  • 08-2008
  • 06-2008
  • 05-2008
  • 04-2008
  • 03-2008
  • 02-2008
  • 01-2008
  • 12-2007
  • 11-2007
  • 10-2007
  • 09-2007
  • 08-2007
  • 07-2007
  • 06-2007
  • 05-2007
  • 04-2007
  • 03-2007
  • 02-2007
  • 01-2007
  • 12-2006
  • 09-2005

    Blog tegen de wet? Klik hier.
    Gratis blog op https://www.bloggen.be - Meer blogs