Vrienden,
De lezingen voor deze derde zondag in de advent bereiden ons voor op Kerstmis. Ze roepen ons op tot vreugde. Al van oudsher wordt deze derde adventszondag zondag van vreugde genoemd, zondag Gaudete.
De profeet Jesaja roept op om niet ontmoedigd te zijn, niet bij de pakken te blijven zitten. Vat moed, zegt hij, en vreest niet, want God komt. En Hij komt niet om te oordelen, maar om te redden. Geen reden dus tot ontmoediging en wanhoop, maar een boodschap van hoop en vertrouwen.
Maar op deze derde adventzondag horen we ieder jaar ook over Johannes de Doper. Zijn boodschap is minder geruststellend. Als God komt en ons nabij wil zijn, dan is dat zeer zeker reden tot vreugde. Maar Johannes waarschuwt: geen goedkope vreugde. Als God komt, moet de weg geëffend worden. Want je kan ook zo leven, dat er voor zijn komst geen plaats is. Johannes noemt zichzelf een profeet. Niet iemand in verfijnde kleren.
Je vindt hem in de woestijn, aan de rand. Als je hem wil horen, moet je naar hem toegaan. En dus je vertrouwde omgeving en vooral je ingeburgerde mentaliteit verlaten. Want hij stelt je in vraag. Zijn woord is niet vrijblijvend.
Ook de boodschap van de profeten voor hem waren nooit vrijblijvend. Ook bij hen klonk steeds scherpe kritiek op een samenleving waar ieder alleen maar uit is op eigen profijt en voordeel. Waar alleen het recht van de sterkste geldt. Een samenleving die kil en koud is bij gebrek aan solidariteit en zorg voor elkaar. Vandaar de oproep van de profeten tot daadwerkelijke solidariteit.
Je kunt je niet verheugen om de nabijheid van de Heer en tegelijk onverschillig zijn voor het lot van je medemens. De inzet voor een meer rechtvaardige en barmhartige samenleving hoort onlosmakelijk bij de voorbereiding op de komst van de Messias.
Maar wie helpt ons de armoede en de nood rondom ons te zien en wie helpt ons er iets aan te doen? Daarom zijn we als Kerkgemeenschap dankbaar dat Welzijnszorg ons tijdens de advent helpt om dat concreet te maken. Welzijnszorg viert in deze periode zijn vijftigste verjaardag. De organisatie ontstond in de schoot van Caritas Catholica, ongeveer tien jaar na Broederlijk Delen.
Ze richt zich op de armoede en noden hier bij ons. In overeenstemming met de sociale traditie van de Kerk, was van meet af aan ook de structurele aandacht aanwezig: sensibilisering en maatschappelijke actie. Met als aandachtspunt de strijd tegen sociale uitsluiting en kansarmoede vanuit Bijbelse inspiratie.
In de loop der jaren is de organisatie verder geprofessionaliseerd. Ze heeft een scherpe visie ontwikkeld op wat armoede is en benadrukt met evangelische radicaliteit dat het dichten van de kloof een grondige herinrichting van de samenleving vraagt. Het klopt doorgaans niet dat mensen in armoede met wat goede wil op eigen kracht uit de armoede kunnen klimmen.
Welzijnszorg heeft ook een duidelijke visie op hoe we die strijd moeten voeren. Het vergt brede bewustmaking en ondersteuning van organisaties om armen in te sluiten. Er is ook een structurele aanpak nodig, tot en met een rechtvaardigere verdeling van de rijkdom en de middelen. Ten slotte benut Welzijnszorg ten volle de kansen tot samenwerking met andere armoedeorganisaties en hecht ze veel belang aan de inzet van vrijwilligers. Kortom, vandaag is Welzijnszorg een goed werkende, gerespecteerde speler en partner in de vierdewereldbeweging.
Paus Franciscus vraagt ons als Kerk niet uitsluitend met onszelf bezig te zijn. De Kerk is er voor de wereld. Ja, dat is haar roeping: zichtbaar en tastbaar teken te zijn van Gods liefde voor alle mensen, vooral voor armen en voor hen die, hoe ook, te lijden hebben. Welzijnszorg is in het leven geroepen om de geloofsgemeenschap concreet te helpen aan die roeping daadwerkelijk te beantwoorden.
Die opdracht behoort wezenlijk tot ons geloof. Paus Franciscus waarschuwt ook tegen de globalisering van de onverschilligheid. De kwaliteit van ons geloof valt af te lezen van onze kwaliteit van hoe we omgaan met elkaar. En van onze inzet om met alle mensen van goede wil te ijveren voor een meer menselijke en rechtvaardige samenleving.
We willen u oprecht danken voor uw bijdrage en uw solidariteit.
De Vlaamse Bisschoppen
