Een kleine twee weken geleden werden we in de nieuwsberichten opgeschrikt door tragische ongevallen. Op twee dagen tijd werden drie jongeren op hun fiets aangereden en uit het leven weggerukt. Een drama, een onherroepelijk en onbegrijpelijk verlies voor hun ouders, familie en vrienden.
Het is de nachtmerrie van zoveel ouders. Een kind dat niet thuiskomt op het voorziene of afgesproken uur en de onrust die daaruit voortkomt. Wanneer komt hij of zij thuis? Waar is hij en met wie? Waarom verwittigt hij niet? Er zal toch niets gebeurd zijn? Hij zal toch niet
Het was in het evangelie eigenlijk niet anders.
Voor de eerste keer was Jezus met zijn ouders mee het paasfeest gaan vieren, in Jeruzalem. Hij was toen twaalf jaar. Het was een reis van een paar dagen en bij de terugreis blijkt dat Jezus niet is meegekomen. Maria en Jozef doen wat alle ouders zouden doen: ze gaan hem zoeken. En pas na drie dagen vinden ze hem. En Jezus is zich blijkbaar van geen kwaad bewust.
Jongen, waarom heb je niet gezegd waar je was? vragen zij. En hij antwoordt: Jullie wisten toch dat ik hier was. Ook dat herkennen wij. Ouders snappen niet onmiddellijk waar hun kind zich bevindt, waar hij of zij zich thuisvoelt. En de jongere heeft niet of niet duidelijk genoeg aangegeven waar hij naartoe ging. Kinderen willen hun ouders geen pijn doen of ongerust maken, maar ze doen het wel. Kinderen willen toch alleen maar hun eigen weg gaan, en ouders moeten dat willen aanvaarden en begrijpen.
Het ging er bij Maria, Jozef en Jezus blijkbaar niet anders aan toe.
En toch spreken we over hen met de benaming de heilige Familie. We vieren hun feest vandaag. Ik herinner mij nog vaag de prentjes over de heilige familie uit mijn kindertijd, zo rond het midden van de vorige eeuw en hoe die vader, moeder en zoon daar werden afgebeeld.
Het leek allemaal zo vredig, braaf en rimpelloos. In dat gezin waren er blijkbaar nooit problemen. Er viel nooit een hard of onvertogen woord, er werd nooit gevloekt of zelfs tegengesproken. Er werd nooit met deuren gesmeten of op tafel geklopt. Nooit hoorde men bij het eten de opmerking: Ik lust dat niet, er werd zelfs nooit een boertje gelaten aan tafel. Laat staan dat iemand het in zijn hoofd zou halen om te laat thuis te komen. Laat die prentjes aan de jeugd van nu zien en zij zullen allicht zeggen: Wat zijn dat drie seuten!
Dat beeld van de heilige familie hebben wij al lang niet meer. Het wordt trouwens tegengesproken door het evangelie van vandaag. Een heilige familie is geen gezin waar geen discussie of conflict mogelijk is. Of waar elk meningsverschil of probleem wordt uit de weg gegaan. Of waar alles wordt doodgezwegen of met de mantel der liefde wordt bedekt.
Een heilige familie is een gezin waar men op zoek gaat naar het kind dat men kwijt is, dat men niet meer terugvindt, dat verloren gelopen is. Desnoods drie dagen lang, of nog langer als het moet. En waar men blij is dat het eindelijk terecht is en blijkbaar niets verkeerd heeft gedaan.
Een heilige familie is een gezin waar men wel eens met slaande deuren vertrekt, waar wel eens harde woorden vallen. Maar men wel nadien het conflict probeert uit te praten. Waar men wel opnieuw probeert te beginnen, met meer begrip en aandacht voor elkaar. Waar de oplossing van een conflict belangrijker is dan straffen of elkaar verantwoordelijk stellen en verwijten maken.
Een heilige familie is een gezin zoals die vader uit de parabel van de verloren zoon uit een ander evangelie. Waar men een kind de vrijheid geeft om in zijn ongeluk te lopen, maar nadien dag na dag op de uitkijk blijft staan tot hij terugkomt. En dan een groot feest geeft, tot spijt van wie het benijdt.
Een heilige familie is een gezin waar iedereen zich bekommert en zich aanbiedt om te zorgen voor dat ene probleemkind dat alle aandacht opeist En waar iedereen zijn eigen ambities en verlangens daarvoor even opzij kan zetten. Waar een zwaar zieke een centrale plaats inneemt.
Een heilige familie is een gezin dat zich niet beperkt tot de eigen noden en zorgen, maar ook oog heeft voor de buitenwereld. Waar men de eigen kleine problemen kan relativeren en zich kan bekommeren om mensen in een nog veel grotere nood.
Gelukkig zijn er zo nog heel wat gezinnen. En we komen ze tegen, ook in onze buurt. Een heilige familie komt in deze periode samen rond de kerstboom met heel veel goede voornemens voor het nieuwe jaar.
En bidt daar samen om vrede. Vrede voor iedereen
