een vervolg op Polsfotodagboek, klik op de foto voor een groter formaat. Helaas is het op het ogenblik nog steeds onmogelijk te reageren op deze blog. Ondanks diverse pogingen om dit probleem te melden bij de webmaster is er voorlopig nog geen antwoord of verbetering. Frustratie troef. Ik denk er aan een nieuw platform te zoeken om mijn dagelijkse ei kwijt te kunnen.
Een e-mail sturen kan gelukkig nog wel.
08-10-2022
08 oktober De foyer
We zijn vandaag naar het fotosalon van Prisma geweest, de fotoclub uit Leopoldsburg. We kennen daar enkele leden en we waren zeer benieuwd om hun werk te zien. Het werd een dubbele ervaring. Enerzijds waren we aangenaam verrast door de kwaliteit maar anderzijds was het onbegrijpelijk hoe weinig volk er was. Eigenlijk waren er meer clubleden dan bezoekers. We zijn zeker anderhalf uur aanwezig geweest en in al die tijd denk ik dat we hooguit 10 mensen hebben zien binnenkomen. Na onze ronde langs de panelen hebben we nog iets gedronken in de foyer (3 voor een Duvel!) en we waren daar helemaal alleen... begrijpe wie kan.
Het wandelseizoen loopt zo langzaamaan op zijn einde in Hoevezavel. Binnenkort wordt het voor de bewoners te koud om stil zittend in de rolstoelen door ons mee naar buiten genomen te worden. Vandaag was het alleszins nog prima weer en de wandelgroep was redelijk groot. Er was zelfs een speciale passagier. De hond van één van de personeelsleden had een ingreep ondergaan bij de dierenarts en er zat een verband rond een van de achterpootjes. Hij mocht ook mee in een rolstoel. Het vrouwke was er snel bij om te ruilen van rolstoel... het personeelslid nam haar passagier over en het vrouwke de rolstoel met hond.
Een plek waar ik regelmatig eens ga kijken of er niks te fotograferen valt is het skatepark achter de terreinen van Vobaco in de Hoge Rielen. Ook vandaag ben ik er in de loop van de vooravond naartoe gefietst en er waren weer enkele skaters aan het oefenen. Deze jongeman was samen met een vriend keer op keer aan het proberen om zijn skatebord tijdens een sprong een 360° rol te laten maken tijden een sprong en er dan weer op te landen en verder te skaten. Ze vonden het niet erg dat ik fotografeerde en dat heb ik dan ook uitgebreid gedaan. Na streng selecteren vond ik dit beeld het best weergeven waar ze mee bezig waren. Met zulk onvoorspelbaar bewegend en moeilijk te volgen onderwerp waren alle opnames trouwens ook niet even scherp maar deze doorstond mijn kwaliteitscheck...
Ik heb het eindelijk een beetje minder druk met fotografie-gerelateerde verplichtingen. Ik ben klaar met mijn bijdrage voor ons komende fotosalon en de foto's van alle zorginstellingbewoners in Lommel zijn ook op hun bestemming geraakt. Nu kan ik weer wat meer aan andere hobby's denken. Gisteren deed ik al een korte, maar mooie geocache wandeling met het vrouwke en vandaag ben ik met mijn cachemaatje Jackie gaan fietsen in en rond Leopoldsburg.
We kwamen o.a. langs het Hondapark in Balen. Dat was een plek waar motorcrossers, zowel profs als amateurs, in alle veiligheid en zonder de samenleving te storen konden genieten van hun hobby. Het werd ooit opgestart door wereldkampioen motorcross Eric -the kid- Geboers, de man die jammer genoeg verdronk toen hij een hondje wilde redden dat in het water gesukkeld was. Laaaaang geleden ben ik er zelf ook een keer op de omloop gaan rijden, één rondje, en ik heb toen ervaren hoe zwaar die sport is...
Het Hondapark is ondertussen gesloten door de azijnpisserij van enkele medemensen van een bepaalde ideologische strekking. De accomodaties zijn er nog steeds evenwel en ook de cafetaria is nog enkele dagen in de week geopend voor fietsers en andere toevallige passanten. Uiteraard zijn wij er iets gaan nuttigen en ik heb natuurlijk weer de nodige beelden gescoord.
Ik ben vandaag samen met het vrouwke nog eens naar Lommel gereden om de seniorenfoto's naar Hoevezavel te brengen, dat is toch nog net iets leuker dan ze met WeTransfer op te sturen. Uiteraard proberen we altijd het nuttige aan het aangename te paren en zo had ik gezien dat er een nieuw rondje geocachen lag op en rond het Oud Stort langs de Postelse weg. Tja, daar kwamen we langs en het leek me een leuke wandeling.
We hebben er inderdaad erg van genoten en zowel qua wandeling als qua zoekplezier kwamen we aan onze trekken. Dat we onderweg nog met enkele collega-hobbyisten in contact kwamen kon de pret alleen maar verhogen. Op diverse plaatsen heb ik de camera weer te voorschijn gehaald, zo ook bij dit uitzichtpunt waar het vrouwke even op een bank had plaats genomen.
De voorbije twee weken waren hoofdzakelijk gevuld met het fotograferen van de bewoners van de Lommelse zorgtehuizen en het bewerken van de opnames. Ik heb mijn grote vriend Photoshop ook vandaag nog de ganse dag laten zweten om de laatste serie helemaal piekfijn afgewerkt in mappen te zetten voor de drukker. Hehe, het is volbracht...
Vanavond had ik dus de keus: weer een van de seniorenfoto's kiezen voor deze blog - en geloof me, ze zijn prachtig - of er alsnog even op uit trekken om wat aan avondfotografie te doen. Als gemakkelijksoplossing ben ik even aan de overkant van de Kasterleesteenweg gaan staan met de camera op statief. Het hoeft niet altijd ver van huis te zijn om leuke beelden te schieten.
Eigenlijk was het vandaag best prima wandelweer en we waren van plan een pittige tocht te doen. Na enkele honderden meters ging het plots niet meer zo vlot. Had ik verkeerd gezeten, gelegen, verkeerd gestapt of is er iets anders aan de hand... mijn rug vertelde me dat ie liever had dat we terug naar huis keerden. We hebben ons gepland rondje dan ook flink ingekort. Ik bleef wel alert genoeg om enkele beelden te scoren. Toen we in de buurt van Fauwater uit een zij-paadje kwamen zag ik twee amazones met witte paarden voor ons op de weg. De sporen die ze achterlieten waren erg goed zichtbaar... of was dat een foute kijk op de situatie?
Eerst moet ik eerlijkheidshalve vertellen dat dit een beeld is uit de rijke oogst van gisteren, vandaag was het maar minnetjes qua nieuwe beelden scoren, des te meer qua bewerken van eerdere opnames evenwel.
In de titel heb ik geprobeerd weer te geven hoe een echte Lommelaar het zou zeggen in zijn dialect. Ik speelde lang geleden in een bandje daar en we namen ooit een cover op van "Smoke on the water" van Deep Purple in het Lommels: "Doemp op ut woawetr". Daar moest ik meteen aan denken toen we achter de Kristallijn nabij de Blauwe kei naar de Rauwse Plas stonden te kijken en te fotograferen.
Het gebeurt niet zo vaak dat ik vroeg uit bed kom maar soms roept de plicht en een klein halfuurtje nog vroeger vertrekken kon er dan ook wel bij om wat foto's te gaan plukken op dat, voor mij meestal nauwelijks bewust beleefde uur van de dag. Ze hadden ochtendnevel voorspeld en hoera... we hebben 'm gekregen. Alweer een foto die ik in mijn achterhoofd had zitten voor als de gelegenheid zich ooit zou aandienen kan ik bij deze afvinken.
Dag drie van de foto-marathon in de Lommelse woonzorgcentra Kapittelhof en Hoevezavel zit er op. Samen met fotomaatje Alex hebben we alle bewoners weer geportretteerd. Alex zorgde voor het ter plekke afprinten van een kleine versie van de beelden en voor de technische ondersteuning terwijl onze echtgenotes er scherp op toe keken dat alles piekfijn voor de lens kwam. Het enige wat ik moest doen was nog regelmatig op het knopje drukken. Pakweg 200 foto's komen tijdens de week van de senioren weer in formaat 46x32 cm aan de muur te hangen.
Na gedane taak zijn we vanavond nog een hele tijd in Lommel gebleven. Als afsluiter van onze gezamenlijke arbeid hadden we bij Social Deal vouchers gekocht om aan verminderde prijs te gaan genieten van een vijf-gangen menu is het Burgemeestershuis... en sta me toe hier te vertellen dat het een van de betere culinaire ervaringen van het jaar was.
Na afloop ben ik nog even terug naar de wagen gelopen om mijn fototoestel te halen en het restaurant in een nachtfoto te vereeuwigen.
Als in deze tijd van het jaar er zich een mooie dag aandient moet je meteen op de kans springen. Ik heb dus de berg fotobewerking die nog voor me lag even uit mijn gedachten gebannen en we zijn samen weer gaan fietsen... hoofd leeg maken, heerlijk. Het rondje Corsendonck, Retie, Prinsenpark, Kasterlee dat we vorige week al eens fietsten hebben we vandaag in de omgekeerde richting gereden. Ook deze keer dienden er zich weer meerdere fotomomenten aan. Deze koe familie vond ik een schattig beeld. De tweeling gaat gretig op zoek naar eten, mama koe kijkt in de lens met een blik die de opoffering van het moederschap helemaal uitstraalt en in de achtergrond graast tante Margarithe alsof het haar helemaal niks kan schelen.
Dit is Danny. Na de tweede dag fotograferen in de Lommelse zorgtehuizen ben ik weer intensief bezig geweest met het bewerken van de meegebrachte opnames en veel tijd om andere foto's te oogsten was er niet vandaag. Maar er is nog een andere reden waarom ik voor deze opname koos.
Het vrouwke en ikzelf zijn ook vrijwilliger in Hoevezavel en we gaan iedere vrijdag, als het weer het toelaat, wandelen met de bewoners. Vorige vrijdag was Danny mijn rolstoelpassagier. Danny is jong-dementerend, altijd vriendelijk eigenlijk, maar zeer beweeglijk, zeg maar hyperkinetisch en dat heb ik geweten. Tijdens de wandelingen wordt ie in zijn rolstoel vast gemaakt en ook zijn voeten worden met windels aan de steunen gebonden. Tijdens de tocht had hij toch zijn voeten kunnen vrij maken en toen ik die weer wilde beveiligen gaf ie me een klap op mijn gezicht. Gelukkig kon ik 'm gedeeltelijk afweren. Ik neem het hem niet kwalijk, ik had maar beter moeten opletten. Maar door deze foto een plaatsje te geven in mijn jaaralbum zal ik er zeker nog wel vaker aan terug denken.
Vrijdag volgt er trouwens nog een derde opnamedag en daarna nog een bewerkingsmarathon en dan zit deze jaarlijkse klus er ook weer op.
Ook vandaag zijn we weer naar Lommel gereden, deze keer voor een iets minder leuke reden. Nonke Nilis is overleden en we zijn deze avond gaan groeten in het funerarium. Toen we terug naar huis reden schemerde het al en omdat ik in de lucht tussen de dreigende wolken toch ook enkele veelbelovende kleuren zag besloot ik om langs het Zilvermeer te rijden. Je weet maar nooit of er zich over het water leuke kleurschakeringen en fotomogelijkheden vertonen. En warempel, soms worden verwachingen waar. Bij de jachthaven Port Aventura kon ik enkele beelden schieten die mijn dagelijkse fotohonger konden stillen.
Na dat we weer een ganse dag de volgende lading senioren gefotografeerd hadden in Lommel wilde ik toch nog een poging doen om een ander onderwerp te scoren om in deze dagelijkse fotoblog te posten. Toen het rond negen uur, na een heerlijke afhaalchineesmaaltijd, eindelijk droog bleek ben ik naar Kasterlee gereden want de laatste dag van de kermis leek me een vruchtbaar gegeven.
Helaas, toen ik er toekwam bleken er nog welgeteld 2 (twee) kramen geopend. Bij de Suikerspin was er niet meteen een grote wachtrij, nul personen om precies te zijn. Er naast had de smoutebollenkraam meer succes, wie kermis zegt in onze regio zegt in één adem immers toch ook smoutebollen? Ik heb er mijn camera dan ook op gericht. Ik had geen statief mee genomen maar met mijn elleboog op een paaltje voor wat extra stabiliteit kwam ik tot deze exif gegevens: 1/4 sec. - ISO 800 - diafragma 6,3. Het valt me nog best mee qua scherpte. En zwart wit leek me ook net iets pittiger in dit geval.
We hebben vandaag een fikse wandeling gedaan. We vertrokken aan de overkant van de Kasterleesteenweg langs de Hoge Weg en de Goorse weg naar Kasterlee waar we op het terras van de Mastentop genoten van het zonnetje en een lekkere koffie. Daarna zijn we weer naar huis getogen langs de Dressenstraat, goed voor in totaal zo'n 14.000 stappen.
Langs de Goorse weg kregen we weer een stukje heide voor de lens. De groene medemens heeft hier een groot stuk dennenbos weggekapt om de heide in ere te herstellen. Ze vergeten natuurlijk dat de heide ook niet de oorspronkelijke natuurlijke begroeiing van de Kempen was. Die is er pas gekomen toen de boeren stukken braakliggend gebied begonnen te "plaggen" ( het bovenste laagje vruchtbare grond afgraven om hun eigen velden te verbeteren ) en zo de heide een kans gaven om de niche in te palmen. Mij niet gelaten. Toeristisch gezien is de heide ondertussen wel een van de troeven van onze regio. Op deze plek zie je nog de stronken van de gesneuvelde bomen en wat er rest van de heide na een hete, droge zomer. Als je goed kijkt is er nog een klein beetje purper in het landschap maar de grote weelde is voorbij tot volgend jaar.
Wat een rotweer was me dat vandaag. Niet dat het voor mij zo veel uit maakte, ik wilde sowieso zo snel mogelijk de nabewerking van de eerst reeks seniorenfoto's achter de rug hebben. En ik ben er inderdaad doorheen geraakt. Maandag ga ik de volgende lading oogsten.
Fotograferen was er dus helemaal niet bij vandaag maar ik toon graag weer een willekeurig resultaat uit een dagje selecteren, Raw converteren, optimaliseren, in het goede formaat zetten en van een kadertje voorzien... 73 stuks zijn al expositie-klaar, nog zo'n 130 te gaan... Morgen effe tijd voor iets anders gelukkig.
Ik ben druk bezig met het bewerken en printklaar maken van de eerste lading foto's die ik maakte in de Lommelse Verzorg-tehuizen. Tijdens de week van de senioren zullen ze weer allemaal geëxposeerd worden. Het Kapittelhof was eerst aan de beurt en daar zijn alle bewoners ondertussen al voor de lens gepasseerd. Een enkele keer was er een bezoeker of een partner die ook wel eens mee op de foto wilde en daar had ik uiteraard helemaal geen bezwaar tegen. Omdat die opnames sowieso niet in de tentoonstelling komen maak ik vandaag daaruit een keuze.
Deze meneer bezoekt zijn dementerende echtgenote dagelijks en hij was dolblij nog eens samen met haar te mogen poseren.
Ik ben vandaag nog eens een rondje gaan fietsen met mijn geocache-vrienden. het was alweer veel te lang geleden... een gepensioneerde heeft nooit tijd he. Ergens tussen Noorderwijk en Morkhoven kwamen we voorbij een heus cowboydorp: The Old Farm. We hebben er een tijdje gezocht naar iets wat hier verstopt was maar ondertussen heb ik toch ook enkele foto's gemaakt.
Het weer was te mooi om de ganse dag achter de computer te blijven zitten. Ik ben dan ook met het vrouwke gaan fietsen in de loop van de namiddag. Het selecteren en bewerken van de foto's van de bewoners van het Kapittelhof kan nog wel even wachten.
Ergens tussen Corsendonk en Retie kwamen we langs een weide waar koebeesten rondliepen die we niet meteen konden indelen bij een ons gekend ras. Even dachten we aan Galloway runderen maar toen we dat voorlegden aan onze vriend dokter Google bleek dat niet correct. Gelukkig was er meteen ook een suggestie en na controle bij die andere allesweter, meneer Wiki Pedia, bleek het te gaan over Schotse Hooglanders.
Vandaag begonnen we aan de jaarlijks terugkomende vrijwillige job om alle bewoners van de Lommelse rusthuizen te fotograferen. Een eenvoudige set-up met een zwarte achtergrond, één enkele flitser in een schotel en een reflectiescherm was het plan. Ik had mijn fotomaatje Alex mee gevraagd zoals ieder jaar en ook onze dames waren van de partij om de modellen te controleren op eventuele onvolmaaktheden. In het Kapittelhof was dat alvast een succesvolle formule. Tijdens de middagpauze wilden de dames ook wel even poseren en voor één keer heb ik wat meer afstand genomen om onze werkplek te tonen. Ik neem aan dat in de loop van de volgende dagen ook wel eens een beeld zal voorbij komen van het resultaat van onze arbeid. Op facebook heb ik in de loop van de avond al een foto geplaatst van Alex en mezelf (gemaakt door Leentje) die dichter in de buurt komt van wat we van plan zijn met de bewoners. Vanaf nu worden onze dagen een week of twee lang gevuld met fotobewerking, fotograferen... enz.
Is het een vogel, is het een vliegtuig... is het een insect, is het een ruimtetuig... neen dat is het niet. Het is een luxe-drone, de Mavic 3 die je in de hemel ziet. ( vrij, naar Mega Mindy )
Fotomaatje Alex heeft een nieuw speeltje. Na een start met een gewone modale drone heeft ie zich nu een meer professioneel toestel aangeschaft. Ik was vanavond even getuige van een avondvlucht boven een rotonde van de ringbaan rond Herentals. Ik zag ondertussen op Facebook al de resultaten en ik moet toegeven dat ik onder de indruk ben van de (Hasselblad) camera en ook wel van de stabiliteit van dat ding. Toen de drone weer naar beneden kwam kon ik 'm ook even in beeld nemen. Ik had de sluitertijd ingesteld op 1/200 omdat het bij inflitsen nu eenmaal geen zin heeft korter te gaan... de flits zelf is kort genoeg en daardoor lijken de rotors wel onbeweeglijk...
