een vervolg op Polsfotodagboek, klik op de foto voor een groter formaat. Helaas is het op het ogenblik nog steeds onmogelijk te reageren op deze blog. Ondanks diverse pogingen om dit probleem te melden bij de webmaster is er voorlopig nog geen antwoord of verbetering. Frustratie troef. Ik denk er aan een nieuw platform te zoeken om mijn dagelijkse ei kwijt te kunnen.
Een e-mail sturen kan gelukkig nog wel.
20-09-2020
20 september Koers
Op deze laatste dag van de Tour de France heb ik ook enkele wielrenners in het heetst van de strijd kunnen fotograferen en het was dan ook niet moeilijk om uit de oogst van de dag een toepasselijke foto te kiezen.
We waren gaan fietsen in de regio van Someren in Nederland en zonder dat we er erg in hadden zaten we plots op het parcours van een plaatselijke wielerwedstrijd. Pas toen een wagen met zwaailichten ons tegemoet kwam en ons dringend aanmaande aan de kant te gaan begrepen we wat er gaande was. Ik had gelukkig nog de tegenwoordigheid van geest om snel de kleine Sony uit mijn zak te halen...
Ik ben vandaag nog eens terug door het Grotenhout Bos gefietst. De geocachen die er te plukken waren had ik eergisteren al gescoord maar een eind verderop in het Giels bos was nog een en ander te vinden, en de route doorheen het bos daar naartoe is niet eens zo'n grote omweg. Na de wandeling met de woef vond ik dat ik toch wel enkele fotokansen gemist had, o.a. door langs de verkeerde kant van de grote plas te lopen. Met de fiets kun je sowieso net iets sneller op een als leuk ingeschat plekje geraken en ik heb dan ook enkele tweede kans foto's meegebracht. Na de foto van onze viervoetige vriend toon ik vandaag graag ook eens mijn tweewielige steun en toeverlaat... de attente lezer merkt meteen... nog steeds niet electrisch...
Er zullen in de regio wel weinig fietsers of wielertoeristen zijn die nog nooit van het legendarische café "Dikke Lowie" gehoord hebben, er voorbij gereden zijn of beter nog op het terras van een welgekomen verfrissing genoten hebben. Deze middag, na de wandeling met de bewoners van Hoevezavel en de daarop volgende obligate consumptie van iets heerlijks uit de brouwerij Moortgat in de Brugwachter zijn we nog even langs de Blauwe Kei gereden om de fotografie-honger te stillen. En dan komt Dikke Lowie plots in in mijn blikveld...
Het blijft genieten van deze mooie nazomer. Vandaag hadden we een wandeling in het domeinbos Grotenhout in Vosselaar/Turnhout op het programma gezet. Uiteraard mocht onze senior vierpotige vriend ook weer me. Als het niet te snel gaat kan hij nog wel zo'n 5 km aan. Hier stapt hij op zijn gemak door een van de prachtige dreven.
We hadden afgesproken het geocache-rondje Dovenwereld te gaan fietsen in en om Zoutleeuw en we zouden elkaar treffen op de parking bij het nummer één van de reeks. Nog voor ik daar was kreeg ik al een telefoontje van mijn cachemaatje Jackie dat die parking toch wel erg moeilijk te bereiken was en dat we elkaar beter konden treffen aan de kerk van Wilderen.
Tja, die kerk is blijkbaar niet zo hoog dat ze meteen in het zicht komt als je het dorp nadert en het duurde een tijdje en nog een telefoontje voor we uiteindelijk toch naar de plaats des afspraaks geloodst werden. Toen we bij het begin van de - overigens erg mooie - fietstocht die kerk uit een interessante hoek in het vizier kregen wilde ik snel een foto nemen.
Wat een wandeling van dik anderhalf uur zou worden volgens de planning, hebben we na een klein kwartiertje maar afgebroken. Op de heetste septemberdag ooit de heide in trekken met Phaido bleek geen goed idee. Ik had al snel in de gaten dat dit voor onze senior vierpotige vriend van het goede te veel was. En ik geef graag toe dat ik zelf ook best tevreden was met dit valabel excuus om terug naar de wagen te gaan en met de airco op volle kracht huiswaarts te rijden. Volgens onze weermannen werd het 34°, maar ik wed dat het in de Kempense heidegebieden nog warmer was... maar dat zie je niet op de foto natuurlijk, wél dat er van de prachtige heide alleen nog maar wat door de zon geblakende dorre rossigheid over blijft.
Zoals ik gisteren al aangaf zat onze wandeling aan de Keiheuvel in Balen gisteren vol doelrijpe fotokansen en ik heb er dan ook driftig op los geschoten. Ik wil vandaag graag nog eens op die oogst terugvallen. Toen ik deze ruiters door een plas zag waden kreeg ik ineens Western visioenen, iets met John Wayne, Rio Grande of zoiets en ik hoor een mondharmonica op de achtergrond. Natuurlijk heb ik hier een aantal beelden van mee gebracht.
