een vervolg op Polsfotodagboek, klik op de foto voor een groter formaat. Helaas is het op het ogenblik nog steeds onmogelijk te reageren op deze blog. Ondanks diverse pogingen om dit probleem te melden bij de webmaster is er voorlopig nog geen antwoord of verbetering. Frustratie troef. Ik denk er aan een nieuw platform te zoeken om mijn dagelijkse ei kwijt te kunnen.
Een e-mail sturen kan gelukkig nog wel.
01-01-2023
01 januari Wandeling.
Dochter Ilse, schoonzoon Koen en Hannelore, een van de kleinkinderen kwamen vandaag op nieuwjaarsbezoek. Ze hadden hun twee huiswoefen meegebracht, twee border collies: Ronnie en Chips. We hebben meteen van de gelegenheid gebruik gemaakt om samen een fikse wandeling te doen om de restanten van de feestexcessen weg te werken. Ik kon onderweg de woefen en hun baasjes enkele keren in beeld nemen en dat was eigenlijk niet eens zo makkelijk, die border collies zijn behoorlijk beweeglijk.
UPDATE.
Ik heb ondertussen een nieuwe locatie gevonden om mijn dagelijks fotografie-ei kwijt te kunnen in blog-formaat. Ik ben daar ook meteen gestart met de eerste foto, dat is dezelfde als de laatste van vorig jaar hier, kwestie van een brug te maken. Voorlopig ga ik nog even verder op deze plaats met telkens wel een andere foto als op het nieuwe adres.
Het nieuwe adres is http://blog.seniorennet.be/polschrijvers. Een link plaatsen onder deze tekst lukte niet, je zult 'm dus moeten kopiëren en plakken, of makkelijker... helemaal links op deze pagina is een lijst met "mijn favorieten". Onderaan is een link die wél werkt. Gewoon toevoegen aan favorieten...
Aan iedereen die ook dit jaar weer regelmatig de moeite nam om naar mijn dagelijkse fotoijver te komen kijken wil ik bij deze mijn dank sturen, uiteraard is die vergezeld van gemeende, warme wensen voor het nieuwe jaar.
We zijn natuurlijk van plan om ook volgend jaar verder te gaan met onze dagelijkse foto's, maar of dat op deze pagina's zal blijven betwijfel ik. Het gaat al te lang fout op diverse gebieden hier en een webmaster of een kontaktpersoon is niet te bereiken, laat staan dat je een antwoord krijgt op klachten, vragen of berichten. Voorlopig gaan we hier verder en zodra er iets verandert zal ik dat duidelijk communiceren.
Maar eerst nog eens luid en duidelijk: GELUKKIG NIEUWJAAR !!!
Twee vliegen in één klap... De kerststal in Kasterlee is waarschijnlijk de oudste buiten-kerststal van Vlaanderen. Zoals de meeste soortgenoten stond ie vroeger tijdens de kersttijd in de kerk, maar door de verbouwingen in de Willibrorduskerk werd ie in 1955 buiten, vóór de kerk gezet. De oorspronkelijke structuur werd behouden trouwens.
Ik kon in hetzelfde beeld ook café De Valk vatten. Laat dat dan weer het waarschijnlijk oudste Kempisch café zijn. Er is in oude kronieken al sprake van in de 15de eeuw. De twee oudjes samen zorgen volgens mij voor een unieke combinatie, en dat die in deze pagina's moest vereeuwigd worden vond ik vanzelfsprekend.
Nog geen beelden op mijn geheugenkaartje na de wekelijkse vergadering van de fotoclub en de geplande nachtfotografie-sessie werd me ook door de neus geboord: de openbare verlichting is ten prooi gevallen aan de energie besparing. Dan ga je thuis weer wat zoeken naar onderwerpen en eigenlijk is dat niet zo moeilijk. Het vrouwke heeft huize Pol en Josee immers weer omgetoverd tot een feeëriek versierde woonst. Onze woonkamer is één groot kerst- en eindejaarstafereel en ik gaf het al eerder aan: het vrouwke houdt van engeltjes.
Dit trio kochten we vorig jaar op een rommelmarkt in Lommel voor 5 en die mogen voortaan ook met ons in de feestvreugde delen. Ze hebben een plaatsje gekregen op de piano, en natuurlijk is alles er omheen ook in de feestsfeer versierd.
Om dit goed in beeld te krijgen moest ik er wel een HDR opname van maken van 3 verschillende belichtingen, de ledjes in de grote flessen overstraalden namelijk de hele scene, maar daar hebben we inmiddels wel een oplossing voor.
Nog laat op stap met camera en statief, het gebeurt me wel vaker. Ik ben nu eenmaal een nachtmens. Dan kom je in het centrum van het dorp en dan zie je weer die eenzame die daar zit te tobben. Deze keer heb ik 'm enkele keren gefotografeerd. Meteen komen dan flarden van het kerstverhaal binnen gevlogen: de herberg was gesloten... iets verder op is Het Torenhof... gesloten.
In de grootte en de resolutie die deze site toelaat is de tekst op de figuur niet leesbaar, maar ik heb nog meer foto's gemaakt en die zal ik morgen wel op Facebook zetten. De tekst wil ik hier ook wel even herhalen: "Voel jij je soms alleen, blijf er niet mee zitten. Babbel eens met een vriend, familie of een buur. Of neem contact op met awel, watwat, tele-onthaal."
Dag één na de jaarlijkse kerstman-job in Aarschot was een lekker luie dag. De kerstman baard is er af, de kerstman kleren zijn weer opgeborgen en Rudolf loopt weer met zijn vriendjes rond ergens in de buurt van Rovaniemi.
We hebben een rustige, heerlijke wandeling gedaan langs de Nete in Kasterlee en ik ben weer met volle goesting aan het fotograferen gegaan. Dat ik me regelmatig eens aan spiegelingen waag is bij mijn kennissen wel geweten en dat ik ze dan ook graag 180° roteer ook, mag ik aannemen. Deze vond ik best leuk en die kies ik vandaag uit een mooie oogst.
Het was de laatste dag dat de kerstman en het kerstvrouwke in Aarschot waren. Alle pakjes zijn geleverd, de laatste foto's met de kleine vriendjes en vriendinnetjes zijn gemaakt en de slee die de hele tijd in het huis van de kerstman geparkeerd stond wordt weer klaar gemaakt om naar het hoge noorden terug te keren. Rudolf zal zo dadelijk worden ingespannen en we zitten al klaar om aan de grote tocht te beginnen.
