een vervolg op Polsfotodagboek, klik op de foto voor een groter formaat. Helaas is het op het ogenblik nog steeds onmogelijk te reageren op deze blog. Ondanks diverse pogingen om dit probleem te melden bij de webmaster is er voorlopig nog geen antwoord of verbetering. Frustratie troef. Ik denk er aan een nieuw platform te zoeken om mijn dagelijkse ei kwijt te kunnen.
Een e-mail sturen kan gelukkig nog wel.
31-07-2022
31 juli Kunst langs het kanaal.
Als je in Turnhout langs het kanaal Dessel-Schoten fietst zie je bij de nieuwe fietsbrug een kunstwerk, ik neem aan dat het een kunstwerk is... Het lijken 3 ontploffingen bij een bunker. Of het echt een bunker is durf ik betwijfelen, daarvoor is de betonconstructie te klein, ik denk eerder dat het een restant is van een steun van de verdwenen brug van het Bels Lijntje, zaliger gedachtenis. Ik kwam hier vandaag niet voor de eerste keer voorbij en het is ook niet de eerste keer dat ik dit fotografeer. Deze keer heb ik de lus naar de nieuwe brug genomen en heb ik dit van boven uit in beeld genomen en dat vind ik achteraf gezien zeker zo interessant. De begroeiing rondom was al redelijk ros door het droge weer van de laatste tijd en daarom heb ik de kleurverzadiging van alles behalve de explosies flink verminderd. het komt niet echt overeen met de realiteit qua kleur, maar ik vind het zo leuker, noem het artistieke vrijheid...
Ideaal fietsweer deze namiddag en daar hebben het vrouwke en ik dankbaar gebruik van gemaakt om een mooi, rustig ritje te doen op gekend terrein. Dat we vroeg of laat langs het Kempisch kanaal zouden belanden was bijna vanzelfsprekend. De kortste weg er naartoe werd het niet en onderweg, vlak bij de hoofdingang van het Prinsenpark moesten we halt houden want er kwam een stoet huif- en andere karren met één of twee boeren paarden er voor van uit de richting Retiese watermolen en die draaiden naar het Prinsenpark. Ze waren, naar ik hoorde, aan een meerdaagse tocht bezig en daar waren wij, puur toevallig, getuige van. Ik vond het niet erg en ik heb meteen het Sonytje uit mijn zak gehaald om wat foto's te schieten. Dit tweespan vond ik het meest fotogenieke uit de reeks van 23 deelnemers aan de tocht.
Als we gaan wandelen slaagt het vrouwke er meestal in om wat onderweg geplukte wilde bloemen, takken, twijgen, varens, grassen... noem maar op... mee naar huis te brengen en in een vaas, kan of andere groenvriendelijke pot ergens in huis neer te zetten. Ik vind het best oke, zeker omdat het me soms mogelijkheden biedt als ik in de loop van de dag door - of ondanks - drukke bezigheden weer eens niks gefotografeerd heb. Rond middernacht, zowat de deadline om nog een foto van de dag te scoren kon ik deze schoonheden, zelfs in duplo, in beeld nemen.
Half Herentals kleurde groen, groen voor Wout, DE Wout, onze Wout, Wout van Aert!!! Herentals draagt nog altijd de bijnaam keizerstede en dat komt door de successen die legende Rik van Looy ooit bij elkaar fietste maar binnenkort gaat dat zonder twijfel veranderen in godenzoonverblijfplaats of iets dergelijks want wat Wout de laatste tijd presteert is ongeëvenaard.
Er was een massa volk op afgekomen - 50.000 hoorde ik als getal voorbij komen - en over de hele lengte van het stratencircuit in het centrum stonden ze rijen dik. Het rondje was maar een kleine 2 km lang, om de twee en halve minuut kwamen de renners dus voorbij, 50 keer, goed voor in totaal iets meer dan 90 km. Gelukkig was ik goed bijtijds op het plekje dat we op voorhand hadden uitgekozen en we hadden de ganse tijd prima zicht. Ik wilde een foto van Wout op kop van de groep en dat lukte me bijna elke ronde. Dit beeld schoot ik op het moment dat er een ontsnapping was met Mathieu Van der Poel en Wout zette zich, zoals zo vaak in de tour, op kop en sleurde de boel weer bij elkaar.
PS. Volgens de organisatoren waren het er 40.000. Geen idee hoe ze dat geteld hebben trouwens.
Het vrouwke wilde vanmiddag naar Herentals om wat te gaan shoppen en ik vond het wel leuk om mee te fietsen, al was het maar om te zien hoe de stad zich opmaakt voor de grote dag morgen. Herentals feest, Herentals fietst. Wout zal zijn groene trui komen tonen en zonder twijfel met een zege in het na-tour criterium extra glans geven. Voor de terugweg hadden we voor het traject via de Watervoort gekozen om zo langs huize Van Aert te komen en te zien hoe de buren deze keer weer de woning van onze superkampioen hadden versierd. Zonder stoppen en een foto maken kon ik daar niet voorbij he...
Productfotografie is niet meteen mijn ding, maar voor één keer heb ik me er toch aan gewaagd, zij het op redelijk amateuristische wijze. De Pieter is de nieuwe naam van de horeca zaak langs de Demer in Langdorp die mijn zus Lilly samen met haar ventje Dreeke heeft overgenomen, opgeknapt en heropend. Niet alleen fietsers, wandelaars of toevallige bezoekers zijn er welkom, het is ook de bedoeling dat er allerhande culturele en culinaire activiteiten gaan georganiseerd worden. Ze hebben ondertussen alvast een huisbier... laat dat nu toevallig ook De Pieter heten...
Het is best pittig, 8,5% alcohol, ik heb het vandaag onderworpen aan een meervoudige test en het krijgt het label Pol-approved mee. Ik bedoel daarmee niet dat ik nu stop met Duvel als koning van de bieren te beschouwen, niks kan daar tegenop immers, maar dit brouwsel verdient zeker een plaats in de hofhouding.
Eergisteren waren we in Antwerpen om naar de grote zeilschepen te gaan kijken. Het was niet meteen een onverdeeld leuke dag met die pokkedrukte en ik had voor mezelf de bedenking gemaakt dat de voorbij varende vloot bij het vertrek bekijken van op een rustige plek veel meer fotoplezier zou kunnen verschaffen.
De agenda voor vandaag was dus snel ingevuld. De bocht van Bath leek me wel wat. Via meneer Google had ik vernomen dat het vertrek voorzien was tussen 10 en 15 uur. Ik had gemikt op 12 uur omdat ik er van uit ging dat er ook nog een afmeer-, aanloop- en vaartijd zou zijn voor de schepen in Bath voorbij zouden varen. We waren zelfs nog een half uur later dan voorzien maar dat bleek niet eens erg want uiteindelijk kwamen de grote zeilers pas rond half vijf voorbij. Het bleek het wachten waard. En dan merkte ik dat ik de extender voor mijn 70-300 thuis vergeten was. Oke... met 300 mm. dan maar, vaak net iets te ver naar mijn smaak maar ik heb toch meerdere leuke opnames kunnen scoren. Dit is het moment dat de Poolse Dar Mlodziezy voorbij de Nederlandse Gulden Leeuw is gevaren. We stonden precies op de goede plaats om het ganse inhaal manoeuvre met meerdere opnames helemaal vast te leggen. Ik zal morgen op Facebook een foto plaatsen van het moment dat de Pool nog achter de Nederlander is.
Als ik de geografische omgeving en de richting een beetje goed inschat vermoed ik dat de torenspits in de verte tussen de twee schepen wel eens die van het plaatsje Graauw zou kunnen zijn, achter het verdronken land van Saeftinge.
