een vervolg op Polsfotodagboek, klik op de foto voor een groter formaat. Helaas is het op het ogenblik nog steeds onmogelijk te reageren op deze blog. Ondanks diverse pogingen om dit probleem te melden bij de webmaster is er voorlopig nog geen antwoord of verbetering. Frustratie troef. Ik denk er aan een nieuw platform te zoeken om mijn dagelijkse ei kwijt te kunnen.
Een e-mail sturen kan gelukkig nog wel.
05-09-2021
05 september Paardenrennen
Voor paardenrennen hoef je niet naar de Wellingtonbaan in Oostende of Waregem Koerse. Ook in onze Kempen, in Geel Ten Aard ligt er een ovaal waar wel eens op gekoerst wordt. Een aantal jaren geleden kwamen we ooit toevallig langs de Langerietdijk gefietst en waren we totaal verrast door de drukte en het spektakel. Toen ik vandaag langs het Kempisch Kanaal van Sas 7 naar Ten Aard reed was de verrassing niet meer zo groot, maar het evenement was voor de amateurfotograaf wel zeer welkom. Ik ontdekte een paadje door de struiken waardoor ik aan de overzijde van de plek waar ik vorige keer stond te fotograferen zowat boven de baan ongehinderd de dravende combinaties in beeld kon nemen.
Nonke Lowie vierde zijn 90ste verjaardag vandaag en wij mochten er bij zijn. We begonnen met bubbels, via veel en lekkere hapjes en meer bubbels ging het naar een heerlijk ouderwets feestmaal ( met dank aan de onvolprezen kookkunst van Stephan ) en tussendoor kwamen ook nog enkele vergeten volksspelen voorbij. Onze kranige feesteling liet zich alleszins gelden als zeer competitief zowel bij het vogelpikken als bij het sjoelbakken. Ondergetekende had het alleszins moeilijk om vergelijkbare resultaten neer te zetten. Bij het nuttigen van de vele feestdrankjes was ik 'm dan weer wel de baas.
Vrijdag, wandeldag met de bewoners van zorgtehuis Hoevezavel. Omdat Phaido langere wandelingen niet meer aan kan, gaan we nu om beurten mee met de groep. Vandaag was het de beurt aan het vrouwke. Ik bleef met Phaido wat rondhangen in de buurt en ik heb regelmatig een en ander gefotografeerd.
Wat ooit het oude Hoevezavel was heeft ondertussen een grondige facelift gekregen en er is nu de Lommelse kunstacademie in gehuisvest. Boven de ingang contrasteren de kleurige Lommelse vlaggen mooi in de zomers blauwe lucht en dat een vleugel van het nieuwe er naast opgetrokken Hoevezavel links achteraan ook in beeld komt maakt er voor mij een plaatje met een verhaal van.
We vonden het een prachtige dag om een rondje te gaan fietsen in Limburg. De heide staat in bloei en de Mechelse Heide leek ons een uitgelezen gebied om een dagje te genieten. Wiemesmeer hadden we gekozen als vertrekpunt van onze tocht. Toen ik uit de wagen stapte op de parking vond ik de kerk al meteen een foto waard... Paniek !!! Geen fototoestel bij, gewoon vergeten... Dat komt er van als een nachtmens zo vroeg moet vertrekken...
Dan komt alweer die fotografenwijsheid naar boven waar ik al zo vaak naar verwezen heb: "Het beste fototoestel is datgene wat je bij hebt." Terwijl mijn gezellen me constant bleven wijzen op prachtige fotomogelijkheden die ik aan me moest laten voorbij gaan heb ik tussendoor alsnog enkele opnames gemaakt met mijn smartphone. Dat is nog een oude iPhone 5S, en die staat niet meteen bekend omwille van zijn goede camera. Toch heb ik wat leuke plaatjes kunnen scoren.
Hoe cynisch kan het leven zijn... Ik had haar vorige week nog een mooi verjaardagskaartje gestuurd met o.a. de tekst: "Daar horen bubbels bij". Treesje was ziek, erg ziek, maar ze was dapper en we waren er van overtuigd dat we ze snel weer eens zouden zien. Corona had ons al veel te lang belet onze Nederlandse vrienden te bezoeken. Eind vorige week kregen we een triest bericht van onze vriend José, haar man, dat Treesje plots overleden was. Mokerslag !!!
Vandaag was de begrafenis. Ze had het allemaal gepland. Geen rouwkleding, ze lag thuis opgebaard, enkele vrienden waren uitgenodigd voor het afscheidsfeest ( ... feest ! ) en er waren hapjes en bubbels... veel bubbels. Om half drie begon het feest en om vier uur zouden we haar uitwuiven met applaus. Zes goede vrienden droegen de eenvoudige open kist naar de lijkwagen, onder hen Ad en Theo die samen met José en ikzelf vroeger zo vaak Europa in trokken met de motor.
Het feest verliep precies zoals gepland maar er zat toch een erg wrang smaakje aan...
Ik ben vandaag met enkele vrienden in en rond Lommel gaan fietsen. Tot en met 31 augustus kon je een tocht van zo'n dikke 40 km afleggen en op een aantal punten door het scannen van een QR-code de high-lights van de Lommelse popgeschiedenis te zien en te horen krijgen. Qua organisatie viel het me een beetje tegen moet ik zeggen. Het lag er vingerdik op dat de diverse locaties vet gesponsord hadden en de reclame droop er af.
Gelukkig was de tocht zelf wel interessant genoeg om er van te genieten.
Zo reden we bvb. een tijdje langs het Kanaal van Beverlo en als je het mij vraagt is dit een van de mooiste waterkes die Vlaanderen te bieden heeft. Hoor ik daar de Damse Vaart? ... Dit kanaal hoeft er echt niet voor onder te doen: helder water, rust, waterlelies, eendenkroos en volgens de vissers kun je er de snoeken zo maar opscheppen, kortom, er zit poëzie in het landschap. Ik heb dan ook enkele keren de camera op de omgeving gericht.
Ondertussen begon ik me af te vragen waarom de verbinding tussen het Kempisch Kanaal en Leopoldsburg het Kanaal van Beverlo heet... Beverlo ligt immers 5 km voorbij de kom waar het kanaal eindigt. Uiteraard heb ik dit even gegoogeld en het antwoord is eenvoudig. Het kanaal werd midden 19de eeuw gegraven om militaire redenen. In Beverlo werd een garnizoenplaats opgericht: Leopoldsburg. Het is pas later dat Leopoldsburg een zelfstandige gemeente werd. Ondertussen had het kanaal al wel zijn naam.
Dat de laatste twee letters niet op de foto staan vind ik in dit geval niet zo erg. De "d" is sowieso afgebroken merk je als je dit 80-er jaren publi-attribuut ziet liggen tussen de ingang van een van de parkings en de Kleine Nete. ( excuseer, het ligt niet, het staat want ze hebben er een stut achter gezet. ) Natuurlijk moest dit plaats ruimen voor de blitse high-tech lichtreclame die tegenwoordig boven de ingang pronkt. De reden waarom het dan toch nog altijd op die vrij ongelukkige plaats te vinden is tussen het onkruid en de struiken ontgaat me helemaal.
Uit fotografisch oogpunt vind ik het dan weer interessant. Allereerst is er het vette kleuraccent en de inhoud wordt daarenboven geïllustreerd door het Bobbejaanlandtreintje, de auto's op de parking en de attracties van het park in de verte, alsof je de titel van de foto er mee in fotografeert.
Als organisator zou ik het toch weghalen want het zou ook symbool kunnen staan voor oubollig of verval...
