een vervolg op Polsfotodagboek, klik op de foto voor een groter formaat. Helaas is het op het ogenblik nog steeds onmogelijk te reageren op deze blog. Ondanks diverse pogingen om dit probleem te melden bij de webmaster is er voorlopig nog geen antwoord of verbetering. Frustratie troef. Ik denk er aan een nieuw platform te zoeken om mijn dagelijkse ei kwijt te kunnen.
Een e-mail sturen kan gelukkig nog wel.
Café Welkom in Noorderwijk, de tijdelijke thuisbasis van onze nationale VRT, van waaruit de uitzendingen rond het WK veldrijden in de USA worden becommentarieerd door Karl Vannieuwkerke en zijn gasten, een meer authentiek wielercafé kun je niet vinden in het universum. Ik kwam er vanavond langs toen ik terug naar huis reed na een rondje fietsen in en rond Booischot met mijn geocachevrienden. Ik kon het niet laten even te stoppen en een foto te maken...
Zoals gepland en al eerder aangegeven in deze blog wandelden we vandaag met de leden van onze fotoclub van Geel Bel naar het bezoekerscentrum van het Grote Netewoud in Meerhout en terug. Er kwam nog een leuk toetje bij want clublid Jan die een verantwoordelijke functie heeft bij de dienst ruimtelijke ordening in Meerhout had verteld dat er op het marktplein aldaar een interessante fototentoonstelling was en we hebben die anderhalve kilometer er graag bij genomen. Meer nog, ook in het gemeentehuis was er een tentoonstelling. Op zaterdag is dat helaas gesloten maar laat Jan nu toch wel de sleutel hebben...
We konden helemaal privé op ons gemak kijken naar de foto's van de bewoners ( en enkele zorgverleners ) van een instelling voor gehandicapten. Dat is natuurlijk iets wat mij meer dan gemiddeld interesseert, ik fotografeer ook ieder jaar alle bewoners van de Lommelse zorginstellingen namelijk.
Met de natte vinger koos ik dit beeld uit de vele mogelijkheden die ik op mijn geheugenkaartje verzameld had.
Aan de wandel met het vrouwke. Toen we voorbij bakker Meeus kwamen in het dorp bedacht ik dat dit ook een beroep is dat met uitsterven bedreigd is en dat waarschijnlijk snel zal sneuvelen door de alom om zich heen grijpende schaalvergroting. In het buitenland, Nederland als voorbeeld, zie je het nog nauwelijks: mensen die 's morgens op de stoep of op het trottoir in file aanschuiven voor vers brood, knapperige sandwiches of gebak, en al zeker niet op zondagmorgen. Hoe lang houden onze bakkers dat nog vol? En komt er nog een generatie na hen?
Wij herinneren ons alleszins de tijd dat bakker Meeus iedere dag nog het brood aan huis bracht en meer nog... toen moentje, mijn grootmoeder, nog bij ons inwoonde hadden we kippen en de eieren gingen ook steevast naar de bakker want die waren nog puur natuur.
Het beeld van een jonge dame dat al een hele tijd voor de winkel zit lijkt het ook niet meer te interesseren. Ik heb zoals de etiquette vereist gevraagd of ik een foto mocht maken maar ze antwoordde niet. Ik vond dat een toestemming.
Het vrouwke wil in deze periode van het jaar net iets vaker gaan "shoppen" als anders. Ik vermoed dat het iets met solden te maken heeft. Ze wil me meestal graag mee lokken. Ik vind dat niet erg maar mee naar binnen gaan vind ik dan weer minder voor de hand liggend. Terwijl zij binnen in zo 'n shopping paradijs geniet van aanbiedingen, prijsverminderingen en flashy reclames wil ik dan liever in de buurt wat rondwandelen om indien mogelijk wat leuke beelden te verzamelen.
Aan de achterkant van de Carrefour/Alma in Mol was ik plots helemaal alleen buiten de drukte. Ik heb enkele shots gemaakt van de site.
Er waren blijkbaar pippo's die vonden dat 10km/h niet snel genoeg was, maar meer nog vond ik dat de leegte vlakbij zo'n drukke winkelzone erg ongewoon was. Een zwart-wit omzetting met behoud van die rode kleur leek me in dit geval de beste optie om te tonen waar het me om ging.
Kleindochter Julie had een afspraak in het tijdelijk vaccinatiecentrum in Bobbejaanland voor haar booster-prik. Ik wilde haar daar graag naar toe voeren, ook al omdat ik hoopte dan eens doorheen een pretpark zonder bezoekers te kunnen lopen met mijn fototoestel. Er waren wel wat openingen tussen sommige slordig geplaatste nadarhekken maar erg ver geraakte ik toch niet. Ik heb mijn aandacht dan maar gericht op het vaccinatiegebouw. Ik denk dat het niet geheel toevallig Kinderland is, er zullen daar immers ook kinderen worden geprikt en misschien voelen die zich daar net iets meer op hun gemak. De figuur die helemaal boven op de nok van het dak zit is alleszins erg blij met al die bezoekers zag ik, ik gun 'm graag een plaatsje in mijn jaarboek.
Het vrouwke wilde vandaag graag naar Lommel. Er zijn daar een aantal winkels die ze wel eens bezoekt en bij de veronderstelde tweede prijsverlaging van de soldenperiode wilde ze eens gaan zien of er niks te scoren viel. Wie ben ik om dan neen te zeggen? De afspraak was wel dat we voor, na of tijdens het winkelen even aan de wandel zouden gaan.
Uit het wandelgedeelte van onze uitstap selecteerde ik een aantal leuke beelden en vanavond bekroop me weer eens de goesting om er nog iets extra mee te doen. Dit vond ik de leukste van het rijtje experimenten. Het is een redelijk grafisch beeld geworden maar ik vind dat dit tegenwoordig ook thuis hoort onder de noemer fotografie.
Als de zon er dan eindelijk weer eens door komt ziet de wereld er meteen veel leuker uit en dan bekruipt me al snel de zin om te gaan fietsen. Eigenlijk was het toch kouder dan ik had ingeschat en zonder handschoenen en met een iets te lichte jas vond ik het onderweg best wel frisjes. Ik was dan ook redelijk verkleumd toen ik na amper 45 km weer terug thuis kwam.
Meestal vertrek ik zonder doel en kies ik met de natte vinger een of andere windstreek om naar toe te rijden, vandaag was dat niet anders. Zo kwam ik onvermijdelijk ook eens bij een al afgewerkt traject van het fietsostrade-netwerk dat tegenwoordig aangelegd wordt als snelle fietsverbinding tussen de grotere plaatsen in de regio. Mijn idee van fijn fietsen is het niet... saai rechtdoor langs een spoorweg om zoveel mogelijk kilometers af te malen in zo weinig mogelijk tijd is niet mijn invulling van fietsplezier. Voor de woon-werk fietsers zal het wel zijn nut hebben, en dat gun ik ze, maar ik zal me toch meer op de toeristisch gerelateerde fietsknooppunten blijven richten, of op het uit eigen ervaring opgebouwde repertorium van leuke ritten. Een foto van een fietsostrade heb ik vandaag wel al in de aanbieding.
