een vervolg op Polsfotodagboek, klik op de foto voor een groter formaat. Helaas is het op het ogenblik nog steeds onmogelijk te reageren op deze blog. Ondanks diverse pogingen om dit probleem te melden bij de webmaster is er voorlopig nog geen antwoord of verbetering. Frustratie troef. Ik denk er aan een nieuw platform te zoeken om mijn dagelijkse ei kwijt te kunnen.
Een e-mail sturen kan gelukkig nog wel.
12-02-2022
12 februari Verkeersspiegel
Volgens onze weermannen en -vrouwen belooft de komende week weer kletsnat te worden en wij vonden het dan ook nodig om vandaag nog maar eens een fiets-geocache-rondje te plannen. Samen met mijn maatje Jackie en zijn vrouwke hebben we in en rond Beverst en Bilzen een mooie tocht gemaakt. Onderweg hebben we helaas geen enkele horecazaak gevonden maar dat maakte het volhouden van de tournee minerale uitdaging weer net iets makkelijker. Wat we wél vonden was veel fiets-, cache- en fotoplezier. Ik heb weer regelmatig links en rechts wat beelden geschoten, niks wereldschokkends maar voldoende om ook deze trip te documenteren voor het nageslacht. Dit is een willekeurige keuze uit het aanbod. Het fietspad liep een hele tijd langs een verhoogd talud waar vroeger een spoorlijn was. Bij deze kruising van fiets- en autoverkeer stond een verkeersspiegel voor de veiligheid te zorgen. Als je er dan nog een gratis doorkijkje bij krijgt kun je toch niet anders dan ook dat te fotograferen?
Samen met het vrouwke een fikse wandeling gemaakt tussen Lommel en Balen Wezel. Het industriegebied Kristalpark heeft niet alleen industrie te bieden maar ook verrassend veel prachtige natuur en daar hebben wij weer uitgebreid van genoten. De tocht duurde langer dan we gedacht hadden en er was al prachtig avondrood toen we bij de Leyssensmolen kwamen in Kattenbos. Zoiets vraagt om een foto natuurlijk.
Dit lijkt hier ook een jaarlijks weerkerend item te worden. Rond deze tijd van het jaar komen de eerste krokusjes te voorschijn en dan ben ik zo vertederd dat ik het niet laten kan ze te fotograferen. Deze natte schoonheden kreeg ik te pakken in Zoersel. Op een plaatje langs het terrein, waar ze samen met hun vele soortgenoten hun best doen om de komende lente aan te kondigen, staat te lezen dat men daar de natuur zijn gang laat gaan en dat vind ik helemaal okee. Dat gaan wij ook weer doen als we binnenkort de wilde bloemenweide voor ons huis opnieuw hebben ingezaaid.
We waren in Rotterdam om een voorstelling bij te wonen. In een theater mag je niet fotograferen en dus had ik de Canon niet meegenomen. De kleine Sony daarentegen had zich weer stiekem in mijn jaszak verstopt en dat was wel handig. Want toen we bij het centraal station kwamen op weg naar de parking wilde ie er uit. Ik heb hem zijn zin gegeven en ik heb het station gefotografeerd. Meer groothoek heb ik niet met dat ding en verder achteruit gaan ging niet want dan kwam een gigantisch grote bol in beeld.
Ik ben sowieso van plan om zeer binnenkort eens een dag en een avond in Rotterdam te gaan gaan fotograferen en dan maak ik hier nog wel eens een opname. Voorlopig ben ik best tevreden met wat die Sony weer presteerde.
Voor de aardigheid de exif gegevens nog eens: ISO 800 - F 2,8 ( met zulke kleine sensor heb je al snel een grotere scherptediepte zelfs bij een relatief groot diafragma) - 1/20 sec. ( vaste hand he... zal wel aan tournee minerale liggen )
Onze dagelijkse wandeling hebben we vandaag weer eens gedaan achter de Floreal, helemaal aan de andere kant van het dorp. Eerst met de wagen tot op de parking, de wandelschoenen aan en een fikse tocht, kris kras tot aan en rond het Zwart Water en terug. Uit de foto-oogst koos ik dit beeld van het vrouwke die zit te genieten van het uitzicht aan het Zwart Water. Het is een panorama-opname uit de Sony RX100 en dan krijg je geen RAW bestand om met de convertor naar eigen smaak te bewerken. Dit is de JPG recht uit het toestel.
Het was alweer een hele tijd geleden dat ik nog eens gevallen was voor de charmes van een spiegeling en dat is toch ook een van mijn dada's. Tijdens de lab-cache tocht Het Bevrijdingspad in Vosselaar kreeg ik deze hele mooie in de gaten... De Canon gaat tegenwoordig niet meer zo vaak mee tijdens de niet specifiek op fotograferen gerichte wandelingen maar de kleine Sony heb ik zowat altijd op zak. Vandaag niet dus... gewoon op tafel laten liggen, gdvd!!!
Mijn smartphone, een oude iPhone 5S is niet meteen gekend om zijn fotokwaliteiten maar gelukkig heeft het vrouwke een nieuwere en die heb ik dan maar gebruikt.
Tot daar de lange inleiding om toch nog kort te komen tot iets waar ik al langer over dub, nl. het formaat van het beeld.
Voor landschapsfotografie ben ik tegenwoordig meer en meer geneigd om mijn beelden in een 16/9 formaat uit te snijden. In onze fotoclub Visueel zijn de meningen daarover verdeeld, in de AV-groep bvb. is er nog altijd de stilzwijgende overeenkomst dat o.a. de clubreeksen in een 2/3 formaat worden getoond. Ik heb al wel eens geopperd dat de toekomst 16/9 is - denk maar aan alle hedendaagse TV-schermen - maar voorlopig lijkt de meerderheid nog in 2/3 te denken.
Wat staande foto's betreft daarentegen vind ik meestal zelfs een 2/3 formaat al te te hoog en ga ik liever naar de verhouding van een A4. En nu ik dan de smartphone van het vrouwke in handen kreeg en merkte dat dat ding foto's maakt in 16/9, en ik een staande foto wilde maken van die spiegeling, vond ik dat formaat ineens wél handig.
Ziehier dus de allereerste staande 16/9 formaat-foto uit mijn fotografie-geschiedenis.
