een vervolg op Polsfotodagboek, klik op de foto voor een groter formaat. Helaas is het op het ogenblik nog steeds onmogelijk te reageren op deze blog. Ondanks diverse pogingen om dit probleem te melden bij de webmaster is er voorlopig nog geen antwoord of verbetering. Frustratie troef. Ik denk er aan een nieuw platform te zoeken om mijn dagelijkse ei kwijt te kunnen.
Een e-mail sturen kan gelukkig nog wel.
02-10-2022
02 oktober Paardensporen?
Eigenlijk was het vandaag best prima wandelweer en we waren van plan een pittige tocht te doen. Na enkele honderden meters ging het plots niet meer zo vlot. Had ik verkeerd gezeten, gelegen, verkeerd gestapt of is er iets anders aan de hand... mijn rug vertelde me dat ie liever had dat we terug naar huis keerden. We hebben ons gepland rondje dan ook flink ingekort. Ik bleef wel alert genoeg om enkele beelden te scoren. Toen we in de buurt van Fauwater uit een zij-paadje kwamen zag ik twee amazones met witte paarden voor ons op de weg. De sporen die ze achterlieten waren erg goed zichtbaar... of was dat een foute kijk op de situatie?
Eerst moet ik eerlijkheidshalve vertellen dat dit een beeld is uit de rijke oogst van gisteren, vandaag was het maar minnetjes qua nieuwe beelden scoren, des te meer qua bewerken van eerdere opnames evenwel.
In de titel heb ik geprobeerd weer te geven hoe een echte Lommelaar het zou zeggen in zijn dialect. Ik speelde lang geleden in een bandje daar en we namen ooit een cover op van "Smoke on the water" van Deep Purple in het Lommels: "Doemp op ut woawetr". Daar moest ik meteen aan denken toen we achter de Kristallijn nabij de Blauwe kei naar de Rauwse Plas stonden te kijken en te fotograferen.
Het gebeurt niet zo vaak dat ik vroeg uit bed kom maar soms roept de plicht en een klein halfuurtje nog vroeger vertrekken kon er dan ook wel bij om wat foto's te gaan plukken op dat, voor mij meestal nauwelijks bewust beleefde uur van de dag. Ze hadden ochtendnevel voorspeld en hoera... we hebben 'm gekregen. Alweer een foto die ik in mijn achterhoofd had zitten voor als de gelegenheid zich ooit zou aandienen kan ik bij deze afvinken.
Dag drie van de foto-marathon in de Lommelse woonzorgcentra Kapittelhof en Hoevezavel zit er op. Samen met fotomaatje Alex hebben we alle bewoners weer geportretteerd. Alex zorgde voor het ter plekke afprinten van een kleine versie van de beelden en voor de technische ondersteuning terwijl onze echtgenotes er scherp op toe keken dat alles piekfijn voor de lens kwam. Het enige wat ik moest doen was nog regelmatig op het knopje drukken. Pakweg 200 foto's komen tijdens de week van de senioren weer in formaat 46x32 cm aan de muur te hangen.
Na gedane taak zijn we vanavond nog een hele tijd in Lommel gebleven. Als afsluiter van onze gezamenlijke arbeid hadden we bij Social Deal vouchers gekocht om aan verminderde prijs te gaan genieten van een vijf-gangen menu is het Burgemeestershuis... en sta me toe hier te vertellen dat het een van de betere culinaire ervaringen van het jaar was.
Na afloop ben ik nog even terug naar de wagen gelopen om mijn fototoestel te halen en het restaurant in een nachtfoto te vereeuwigen.
Als in deze tijd van het jaar er zich een mooie dag aandient moet je meteen op de kans springen. Ik heb dus de berg fotobewerking die nog voor me lag even uit mijn gedachten gebannen en we zijn samen weer gaan fietsen... hoofd leeg maken, heerlijk. Het rondje Corsendonck, Retie, Prinsenpark, Kasterlee dat we vorige week al eens fietsten hebben we vandaag in de omgekeerde richting gereden. Ook deze keer dienden er zich weer meerdere fotomomenten aan. Deze koe familie vond ik een schattig beeld. De tweeling gaat gretig op zoek naar eten, mama koe kijkt in de lens met een blik die de opoffering van het moederschap helemaal uitstraalt en in de achtergrond graast tante Margarithe alsof het haar helemaal niks kan schelen.
Dit is Danny. Na de tweede dag fotograferen in de Lommelse zorgtehuizen ben ik weer intensief bezig geweest met het bewerken van de meegebrachte opnames en veel tijd om andere foto's te oogsten was er niet vandaag. Maar er is nog een andere reden waarom ik voor deze opname koos.
Het vrouwke en ikzelf zijn ook vrijwilliger in Hoevezavel en we gaan iedere vrijdag, als het weer het toelaat, wandelen met de bewoners. Vorige vrijdag was Danny mijn rolstoelpassagier. Danny is jong-dementerend, altijd vriendelijk eigenlijk, maar zeer beweeglijk, zeg maar hyperkinetisch en dat heb ik geweten. Tijdens de wandelingen wordt ie in zijn rolstoel vast gemaakt en ook zijn voeten worden met windels aan de steunen gebonden. Tijdens de tocht had hij toch zijn voeten kunnen vrij maken en toen ik die weer wilde beveiligen gaf ie me een klap op mijn gezicht. Gelukkig kon ik 'm gedeeltelijk afweren. Ik neem het hem niet kwalijk, ik had maar beter moeten opletten. Maar door deze foto een plaatsje te geven in mijn jaaralbum zal ik er zeker nog wel vaker aan terug denken.
Vrijdag volgt er trouwens nog een derde opnamedag en daarna nog een bewerkingsmarathon en dan zit deze jaarlijkse klus er ook weer op.
Ook vandaag zijn we weer naar Lommel gereden, deze keer voor een iets minder leuke reden. Nonke Nilis is overleden en we zijn deze avond gaan groeten in het funerarium. Toen we terug naar huis reden schemerde het al en omdat ik in de lucht tussen de dreigende wolken toch ook enkele veelbelovende kleuren zag besloot ik om langs het Zilvermeer te rijden. Je weet maar nooit of er zich over het water leuke kleurschakeringen en fotomogelijkheden vertonen. En warempel, soms worden verwachingen waar. Bij de jachthaven Port Aventura kon ik enkele beelden schieten die mijn dagelijkse fotohonger konden stillen.
Na dat we weer een ganse dag de volgende lading senioren gefotografeerd hadden in Lommel wilde ik toch nog een poging doen om een ander onderwerp te scoren om in deze dagelijkse fotoblog te posten. Toen het rond negen uur, na een heerlijke afhaalchineesmaaltijd, eindelijk droog bleek ben ik naar Kasterlee gereden want de laatste dag van de kermis leek me een vruchtbaar gegeven.
Helaas, toen ik er toekwam bleken er nog welgeteld 2 (twee) kramen geopend. Bij de Suikerspin was er niet meteen een grote wachtrij, nul personen om precies te zijn. Er naast had de smoutebollenkraam meer succes, wie kermis zegt in onze regio zegt in één adem immers toch ook smoutebollen? Ik heb er mijn camera dan ook op gericht. Ik had geen statief mee genomen maar met mijn elleboog op een paaltje voor wat extra stabiliteit kwam ik tot deze exif gegevens: 1/4 sec. - ISO 800 - diafragma 6,3. Het valt me nog best mee qua scherpte. En zwart wit leek me ook net iets pittiger in dit geval.
