een vervolg op Polsfotodagboek, klik op de foto voor een groter formaat. Helaas is het op het ogenblik nog steeds onmogelijk te reageren op deze blog. Ondanks diverse pogingen om dit probleem te melden bij de webmaster is er voorlopig nog geen antwoord of verbetering. Frustratie troef. Ik denk er aan een nieuw platform te zoeken om mijn dagelijkse ei kwijt te kunnen.
Een e-mail sturen kan gelukkig nog wel.
04-08-2019
04 augustus Met de hulp van de CO
Ik heb vandaag een foto uit die andere grote hobby in de aanbieding. We zijn weer eens gaan geocachen. Samen met mijn maatje Jackie en zijn vrouwke hadden we de omgeving van Viersel gekozen om enkele ons warm aanbevolen cachen op ons palmares te schrijven. De aanbevelingen waren terecht zo bleek het en ondanks moeilijke tussenpunten konden we na een lange zoektocht toch de eind-coordinaten van "Het gouden ei" op papier zetten. Die bleken ook nog te kloppen maar... ondanks verwoede pogingen en met toepassing van alle geocache routine die we ondertussen samen al hebben kregen we de constructie niet open. We hebben de CO ( Cache-Owner ) dan maar gebeld en na wat over en weer gepraat kwamen we tot de conclusie dat er waarschijnlijk iets fout was. Tien minuten later stond de man ter plekke en die had gereedschap bij dat je als modale cacher normaal gezien niet mee zeult. Dat bleek ook nodig en even later konden we alsnog onze namen in het logboek schrijven.
Heel soms slaagt het vrouwke er in me mee te krijgen naar een kledingwinkel. Ik realiseer me best dat een mens zich soms eens iets anders moet aanschaffen om aan te trekken maar erg fanatiek ben ik daar niet mee bezig. Kleding interesseert me nauwelijks en aan kiezen en passen heb ik al helemaal een broertje dood. Ik ga er graag van uit dat mijn lieve wederhelft perfect weet wat ze voor me moet kopen en ik leg me zonder morren ook altijd meteen neer bij haar keuzes. Maar om de lieve vrede te bewaren moet ik dus soms de hele shopping routine doorstaan. Vandaag troonde ze me mee naar Herentals omdat ze daar een winkel had gespot waar ze grote maten verkopen. Opmerkingen over mijn volumineuze lichaam kwamen trouwens weer meer dan wenselijk voorbij. Ik heb de hele marteling ondergaan en ben thuis gekomen met wat t-shirts en hemden en zo... De logica van een mannenkledingzaak die grote maten verkoopt en die enkele afgrijselijk magere naakte etalagepoppen in de etalage zet ontgaat me echter helemaal.
Ook qua vrijwilligerswerk hebben we weer de draad opgenomen na de vakantie: vrijdag is wandeldag met de bewoners van Hoevezavel. We zouden vandaag naar de Mariagrot wandelen in Lommel Werkplaatsen maar nog voor halfweg kwam een niet voorspelde regenbui roet in het eten gooien. Een pitstop onder de bomen om regenhesjes aan te trekken en iemand vond dat de bui voorbij was, vol goede moed trokken we verder. Helaas kregen we snel weer met nattigheid te maken en we besloten onder het afdak van de plaatselijke hondenclub te gaan schuilen. Dan weer wél regen, dan weer niet... Phaido en ik wilden het terrein wel eens gaan verkennen tijdens een droge periode. Phaido vond het heerlijk met al die geurtjes. Zelf had ik snel enkele plekjes gespot waar ik misschien leuke plaatjes kon schieten. De ingeplante autobanden-tunnel leek me een prima locatie. Phaido wilde ook graag op de gevraagde beginplaats gaan liggen en de eerste foto's waren snel gemaakt. Toen ik hem evenwel riep om door de tunnel naar mij te lopen kwam hij gewoon achterom... waarom het moeilijk maken als het gemakkelijk ook kan he... slim beestje !!! Gelukkig had ik al de startpositie-foto...
We zijn eergisteren naar de oogarts geweest en het vrouwke kreeg een voorschrift mee voor nieuwe lenzen en een leesbril. Vandaag zijn we daarmee naar een optieker getogen in Herentals. Daar was zowat de ganse binnenstad onbereikbaar met de wagen want deze avond zou het na-tour-criterium er doorgaan. Te voet lukte het wél natuurlijk. Ik heb van de gelegenheid gebruik gemaakt om weer eens wat gekende plekjes in andere omstandigheden vast te leggen. Het ondertussen al 4 jaar geleden afgebrande gildenhuis staat nog altijd triest te getuigen van een of ander juridisch getouwtrek op de hoek van de Markt en de Zandstraat.
Ik moest onwillekeurig aan Godfried Bomans denken. Eric of het kleine insectenboek was verplicht leesvoer toen wij op school zaten. De huidige generaties zullen waarschijnlijk geen idee hebben waar het over gaat maar wij zijn nu eenmaal iets ouder en kunnen ons de grote ogen van de kleine Eric levendig voorstellen toen hij gekrompen naar insectenafmetingen er ineens tussenin stond. En geef toe het kan best druk zijn in insectenland, getuige daarvan deze foto. Diverse specimen delen deze bloem en er is zelfs een koppel soldaatjes dat zich niet geneert om gewoon in het openbaar aan nageslacht te denken.
We zijn weer in onze oude routines hervallen na onze Italiaanse avonturen. Voorlopig heb ik nog zat werk aan de foto's die ik meegebracht heb van de reis maar ondertussen gaan we toch ook weer alle dagen aan de wandel in de Smallebroeken. Bij de landelijke ruitervereniging zijn ze een pracht van een nieuwe cantine aan het bouwen maar de oude staat er ook nog altijd en die is nog altijd in gebruik blijkbaar. Vandaag was er niemand, binnen stonden de stoelen nog op de tafels, na een grote schoonmaakbeurt vermoed ik. Maar op een van de stoelen die buiten rondhingen ben ik even gaan zitten met mijn beste vriend naast me en ik heb het fototoestel in de handen van het vrouwke gestopt. Zo sta ik er zelf ook eens op...
Het was vandaag een luie dag. Na een toch wel intense wandelvakantie en de vermoeiende terugreis van gisteren had ik weinig zin om veel uit te richten. Meer dan wat voor de Mac zitten en mijn gescoorde foto's selecteren en fatsoeneren heb ik eigenlijk niet uitgericht... o ja, vanavond zijn we ook nog lekker gaan eten. Maar qua foto van de dag moet ik terug grijpen naar een beeld uit de voorbije week in Schlanders. Dit is iets uit het blauwe uurtje in een van de oude straatjes.
ISO 6400 - F 3,2 - 1/25 ( met steun tegen een paal ) - 16 mm
