een vervolg op Polsfotodagboek, klik op de foto voor een groter formaat. Helaas is het op het ogenblik nog steeds onmogelijk te reageren op deze blog. Ondanks diverse pogingen om dit probleem te melden bij de webmaster is er voorlopig nog geen antwoord of verbetering. Frustratie troef. Ik denk er aan een nieuw platform te zoeken om mijn dagelijkse ei kwijt te kunnen.
Een e-mail sturen kan gelukkig nog wel.
26-01-2020
26 januari De Kleppende Klipper
Ieder jaar steunen wij graag de carnavalsvereniging De Rietschieters in Lommel door op hun mosselfestijn te gaan smullen van een portie lekkers. Ook dit jaar waren ze weer heerlijk. Terug naar huis rijdend - het vrouwke aan het stuur wegens voor de hand liggende redenen - herinnerde ik me plotsklaps dat ik al lang het plan had de restaurantboot De Kleppende Klipper eens te fotograferen bij nacht. Toen we dus de Baileybrug richting Postel naderden heb ik aan mijn schatje gevraagd even halt te houden. Aan de zuidkant stonden te veel geparkeerde wagens het beeld te verknoeien maar nadat we de brug hadden overgestoken en ik, na een nieuwe stop, nog enkele honderden meters over het fietspad gewandeld had tot tegenover de boot kon ik dit beeld schieten. Ik heb de voorgrond een heel klein beetje meer licht kunnen geven met het lampje van mijn iPhone...
Ik blijf genieten van de mooie sterretjes die je met een klein diafragma uit die geweldig mooie 16-35 lens kunt toveren. Ik heb er zelden zoveel in één foto kunnen vatten.
F14 - ISO 160 - 25 sec - 24 mm met de 16-35 op de Canon 5D Mk IV
Ik bezocht vandaag het salon van fotoclub ISO 2400 in CC Het Getouw in Mol. Toen ik na het bezoek even in de omgeving rondwandelde kwam ik na nauwelijks 100 meter al meteen bij deze interessante site. Links zie je het moderne Cultureel Centrum en rechts een oude watermolen. Twaalf eeuwen geleden was er hier al een watermolen. Dat vernam ik door even meneer Wikipedia te raadplegen. Dat ie geen eigen naam gekregen heeft en dus als Oude Watermolen de geschiedenis in gaat vind ik best eigenaardig. Er zijn ook nog weinig originele onderdelen aanwezig maar zulke, zij het gerestaureerde, oude knar zo goed als in het centrum van Mol te zien vond ik toch wel bijzonder genoeg om er wat tijd aan te besteden met de camera. Sta me toe ook nog even verder te citeren uit Wikipedia. In 1985 werd het gebouwtje nog maar eens gerestaureerd en in 2005 kreeg het een nieuw waterrad. Echt authentiek kan dit dus niet meer genoemd worden maar de geschiedenis die er aan vast hangt verantwoordt ruimschoots deze foto.
In plaats van het normale dagelijkse avondrondje rond de blok ben ik vanavond met Phaido eens tot op het kerkplein gewandeld. Ik had ook de camera en statief meegenomen want ik wilde de Wannes nog een keer fotograferen. Het monument staat daar sedert 2000 en het symboliseert het harde Kempense leven in vorige eeuwen en tezelfdertijd een legende rond het ontstaan van de naam Lichtaart. Hij kijkt naar het licht dat uit een spot in de grond komt... Licht, aarde... snapt U hem?
Door een erg laag standpunt te kiezen kon ik die spot net buiten beeld houden en nog maar eens de fotografenwijsheid toepassen: afwijkende standpunten leveren vaak leuke beelden op.
Zowel het vrouwke als ikzelf hadden vandaag een afspraak bij de oogarts in de buurt van de Snepkens in Herselt. Met al die omleidingen tegenwoordig waren we goed op tijd vertrokken en al bij al viel het nogal mee onderweg zodat we een half uur te vroeg daar waren. Dat kwam goed uit want ik had me op voorhand ook goed geïnformeerd over eventuele geocachen in de buurt. Vlakbij is het hof ter Borght waar je op het brugje naar de vijver alleen maar een foto van jezelf of je GPS moest maken om een vondst te mogen loggen. Dat was snel gepiept. Uiteraard heb ik dan maar meteen nog wat meer foto's geschoten. Het is trouwens een beschermd monument. Het kasteel dateert uit de 18-de eeuw en in 1831 was het een commandopost van Leopold 1. Op het ogenblik zijn er grote restauratie- en opknapwerken bezig, maar eens die zullen voltooid zijn ga ik er zeker nog eens terug naar toe.
Je hebt hondenmensen en je hebt kattenmensen en ik hoor duidelijk bij de eerste groep. Dat wil niet zeggen dat ik iets tegen katten heb, integendeel, we hebben er ook ooit in huis gehad en liefdevol in het gezin opgenomen, maar we hebben het over voorkeuren he...
Dit gezegd zijnde, ik kreeg deze poes vandaag voor de lens.
De verkoudheid blijft maar aanslepen en die remt me behoorlijk af wat mijn normale dagelijkse bezigheden betreft. Ik kom nauwelijks de deur uit. En dan maak je het dus mee dat als de fotograaf niet op jacht gaat naar de foto, de foto zich wel komt aandienen voor de fotograaf. Deze poes zat zo maar op de tafel onder de veranda achter ons huis. Ik moest alleen maar de camera nemen, instellen en afdrukken. Zo zie je op deze pagina's ook eens een poes voorbij komen.
Tja, als ik dan voor één keer eens wat vroeger uit de bedstee wil komen om de mist, die ik gisteravond al in een foto kon inblikken, ook in het ochtendlicht te pakken te krijgen, bleek die toch niet zo spectaculair te zijn als ik had gehoopt. Het was een redelijk grijze ochtend met een geringe zichtbaarheid, dat wel, maar van mooie lagen of mistslierten eventueel met een doorbrekende zon of lichtharpen, daar was geen sprake van. Ik heb alsnog enkele aanvaardbare beelden op mijn kaartje gekregen maar indien ik het op voorhand geweten had was ik er zeker in blijven liggen. Of ik het morgenvroeg opnieuw probeer? ... Wie weet...
We hadden vanavond de eerste vergadering van het nieuwe werkjaar met de AV groep binnen de fotoclub, kwestie van al eens te bespreken wat de volgende projecten worden. Toen ik buitenkwam na afloop was de mist al redelijk dicht en ik bedacht zo maar dat ook 's nachts mistfoto's best het proberen waard zijn. Na even rondlopen vond ik aan de kerk een boom die ik in mooi tegenlicht te pakken kon krijgen. De vage kerk, huizen en geparkeerde auto's vond ik een sfeervolle achtergrond en toen er ook nog een wagen voorbij kwam rijden om voor die typische lange sluitertijd rode streep te zorgen was het beeld kompleet.
