een vervolg op Polsfotodagboek, klik op de foto voor een groter formaat. Helaas is het op het ogenblik nog steeds onmogelijk te reageren op deze blog. Ondanks diverse pogingen om dit probleem te melden bij de webmaster is er voorlopig nog geen antwoord of verbetering. Frustratie troef. Ik denk er aan een nieuw platform te zoeken om mijn dagelijkse ei kwijt te kunnen.
Een e-mail sturen kan gelukkig nog wel.
08-09-2019
08 september Tuinbouwlijnen...
Ik ben deze morgen naar Tilburg gereden om afscheid te nemen van mijn vriend Derk. De sedatie is ingezet en het is nu een kwestie van uren, hooguit enkele dagen. Hij herkende me helaas niet meer denk ik... Uiteraard had ik mijn fototoestel meegenomen maar ik kon het niet...
Op de terugweg heb ik, om de zinnen te verzetten en met de dagelijkse blog in gedachten, toch maar enkele foto's geschoten bij een tuinbouwbedrijf dat aan een gigantisch uitbreidingsproject bezig is. Ik was er de laatste tijd al enkele keren voorbij gereden en het als mogelijke fotolocatie in mijn achterhoofd opgeslaan en nu zat het licht wel goed voor dit soort onderwerp met bruikbare schaduwen en veel lijnen... een andere vorm van architectuurfotografie, maar ik vind het wel interessant.
Samen met onze wederhelften hebben fotomaatje Alex en ikzelf er een gezellig avondje uit van gemaakt. Eerst gingen we een hapje eten in De Korte Hei bij Toke en de gesprekken gingen hoofdzakelijk over fotografie, hoe kan het ook anders. Omdat ik nog steeds twijfel omtrent welk toestelletje ik er bij wil als klein handig meeneemding als de grote spiegelreflex te zwaar of te moeilijk wordt om mee te sleuren heeft Alex me zijn Sony RX10 MkVI eens wat beter laten bekijken en ik moet toegeven dat ik erg onder de indruk ben. Ik heb er zo net zelfs even aan gedacht een van de foto's die hij van mij maakte als foto van de dag te gebruiken maar mijn verlegenheid stond in de weg...
Toen het bij Toke te druk werd hebben we de avond afgesloten in café De Heide ( zonder korte ), in de wijde omgeving beter gekend als Bij Marie. En weer ging het over fotografie. Ik heb er ook enkele beelden geschoten en bij dit oude café past een aangepaste zwart wit omzetting vond ik. Er was wel erg weinig licht en met een heel groot diafragma heb ik geprobeerd scherp te stellen op de tapkranen. Achteraf bekeken had de scherpte toch wel iets meer naar achter mogen liggen, maar de sfeer is er wel en daar doen we het voor. Ik zal morgen enkele voorbeeldfoto's met die RX100 tonen op Facebook trouwens.
De gegevens van deze opname: ISO 3200 - f 2,8 - 1/40
Zolang het weer het toelaat gaan we als vrijwilligers nog steeds elke vrijdag wandelen met de bewoners van Hoevezavel. Op het einde van de wandeling stopt onze inzet niet natuurlijk. Als we in de ontmoetingsruimte nog even samen verpozen en de bewoners krijgen nog een drankje is het vrouwke paraat om te helpen.
Een huizenhoog fotocliché is dit... je zet een foto om in zwart wit en je laat een detail in kleur, meestal rood. Bij deze magrieten koos ik voor geel ( ze hadden geen rood in de aanbieding ) en een vleugje overgebleven blauw bovenin kon er ook nog wel bij. De foto is niet van vandaag trouwens, de bewerking wel...
Geocaching is die éne hobby waarin ik al mijn andere hobbies kan samen brengen: fietsen, wandelen, natuur, avontuur, dingen ontdekken, oplossen, puzzelen, reizen, fotograferen... en er zijn nog wel meerdere andere interesses die hier een raakvlak mee hebben. Vandaag ging ik op jacht naar de GC79AWB, De Spoorwegbrug in Herentals.
Na overleg met de medeleden van onze fotoclub ben ik namelijk van plan enkele foto's uit mijn te projecteren reeks over geocachen te vervangen. Daarom had ik een model nodig en Jefke, op één na het jongste kleinkind, - vandaag jarig trouwens - was de meest logische helper. Op een schaal van 5 had deze cache een rating van 4 maar ik had al wel een gevoel dat een ladder die moeilijkheidsgraad flink naar beneden kon halen. De uitschuifladder had alleszins een plaatsje gevonden in de koffer van de wagen. Al bij al bleek het allemaal een fluitje van een cent... Jefje klom langs de ladder naar boven tot op de draagsokkel van de brug en nog voor ik mijn fototoestel uit de tas had en de flitser er op gezet, had hij het cachecontainertje al in zijn handen en zat hij op de rand van de constructie al te wachten voor de foto.
Ik moet weer terug grijpen naar een opname van gisteren. Er stond vandaag zoveel op het programma dat ik nauwelijks aan fotograferen toegekomen ben. Gelukkig had ik nog wel wat foto's over uit de wandeling in de buurt van de toeristentoren. Je kunt er daar voor kiezen om via de kruisweg er naar toe te gaan en dan heb je ook weer ontelbare fotomogelijkheden. Het licht was wel erg hard iets voor het middaguur maar er waren toch wel enkele interessante beelden bij...
Niet dat we iets tegen spelende kinderen hebben, verre van, maar op deze eerste dag na de zomervakantie viel het toch op dat er in de buurt van de toeristentoren in Herentals erg weinig jonge activiteit was. Voor bezadigde net iets oudere wandelaars was dat niet eens een nadeel.
We waren Juultje gaan ophalen bij zoonlief want hij zou weer een dag komen logeren. Dan kun je evengoed daar in de buurt gaan wandelen dachten wij zo, kwestie van wat afwisseling te zoeken, dat vond Phaido best ook wel ok. De buurt van de toeristentoren is bekend terrein en uitstekend geschikt voor een gezonde tocht in het groen ( en het zand... ). De horecazaak in de toren was toch nog geopend en als enige klanten hebben wij er in alle rust van een ochtendkoffietje genoten. Het vrouwke wilde graag poseren met de twee woefkes in het decor en van op het torenterras kon ik dit plaatje scoren.
