een vervolg op Polsfotodagboek, klik op de foto voor een groter formaat. Helaas is het op het ogenblik nog steeds onmogelijk te reageren op deze blog. Ondanks diverse pogingen om dit probleem te melden bij de webmaster is er voorlopig nog geen antwoord of verbetering. Frustratie troef. Ik denk er aan een nieuw platform te zoeken om mijn dagelijkse ei kwijt te kunnen.
Een e-mail sturen kan gelukkig nog wel.
23-12-2018
23 december Drie prachtige dames
Deze zondag vlak voor Kerstmis leek ons een prima datum om te brunchen met iedereen die de kerstman welgezind is en uiteraard ook met de volledige familie. Een optreden met het aanwezige familie talent hoorde daar uiteraard ook bij.
Daar bleef het niet bij qua inzet want toen het daarna even druk werd gingen enkele prachtige familie-dames er meteen vol tegenaan om iedereen van de nodige verfrissingen te voorzien en de terugkomende lege glazen weer in schenkbare toestand te brengen.
Na een erg drukke dag alweer kon ik deze avond ook eens vrij van andere verplichtingen achter mijn camera aanlopen tussen het publiek in het huis van de Kerstman. Er was een optreden gepland van twee dames die zich samen "Stamp" noemen en omdat ik behoorlijk wat ervaring heb met het inregelen van geluidsinstallaties en dergelijke werd dat deel van het programma nog mijn verantwoordelijkheid, maar na de soundcheck kon ik fotograferen naar hartelust.
Het is een lichte obsessie geworden maar fotograferen zonder flitslicht is iets waar ik me de laatste tijd meer en meer toe beperk. Ik wil de grenzen van de mogelijkheden van mijn 5D Mk IV blijven aftasten. Ik weet ook wel dat je met 16 mm sowieso een vrij grote scherptediepte krijgt en dus wilde ik van achter een deel van het publiek eens checken hoe ik dat in de praktijk kon toepassen. Stap één was de sluitertijd vastzetten op 1/100ste sec. Verder heb ik de camera zijn zin laten doen en kwamen we tot deze resultaten: 16 mm - f 3,2 - 1/100 - ISO 6400.
Het was me het dagje wel in het huis van de kerstman. Toen we vanmorgen aankwamen rond half elf was het er al redelijk druk en al meteen kregen we daar bovenop enkele klasjes op bezoek. Phaido vindt dat meestal wel leuk, maar als ze zich met z'n twintigen boven op hem storten is het voor onze arme schat toch afzien vrees ik. Hij heeft het overleefd, net als de kerstman die naast het jonge volkje tussendoor ook weer enkele mama's en oma's op de schoot kreeg. In de loop van de namiddag was het weer van hetzelfde laken een broek en dan kwam de avond nog.
Het wordt een beetje een jaarlijks fenomeen in menige centrumstad... tijdens de kersttijd komen hele hordes verlichte en versierde tractoren in stoet door de straten. Vandaag was het weer de beurt aan Aarschot en natuurlijk kwamen ze voorbij het huis van de kerstman. De kerstman zelf is een tijdlang naar buiten gegaan om van op een van de verhoogjes enkele beelden te schieten. Daarna moest ie zich snel weer naar binnen reppen want de massa's wilden na de laatste tractor ook allemaal in het huis zijn met lange wachtrijen voor een fotomoment tot gevolg. Het is een erg lange en late dag geworden...
Dit is één van de tractoren, eentje die zich als trein verkleed had.
In de loop van een alweer erg drukke dag, met o.a. een bezoek aan de markt en weer enkele klasjes die op bezoek kwamen had ik al wat interessante foto's geschoten. Maar toen kwam fotovriendje Alex op bezoek met zijn vrouwke. Uiteraard had die ook zijn toestel bij en hij heeft enkele beelden kunnen vastleggen die ik zelf veel leuker vind, niet alleen omdat ze zoals steeds dik in orde zijn van kwaliteit maar ook en vooral omwille van de inhoud. Alex kon namelijk precies het moment vatten dat twee dames mij aanvielen... Ik moest onwillekeurig denken aan een oude Mel Brooks film waarin de iconische uitspraak zit:" It's good to be the king..."
Ik heb een kadootje gekregen. De mama van een van mijn jonge bewonderaars bracht deze supermooie zelf-gehandwerkte mini kerstman voor me mee. Los van het feit dat ik dat zeer lief vond en dat ik me realiseer dat dit een uniek stuk is heb ik er vandaag ook een nuttige meerwaarde aan kunnen geven. Ik moest namelijk even de deur uit om wat met de kerstmobiel door Aarschot te tuffen en daarna ook nog om een optreden te doen met de familie van de kerstman in een tent op de grote markt, en nu kon ik mijn kleine alter ego in de zetel zetten. Het vrouwke vindt dat ie zeer gelijkend is maar ik denk dat de kinderen er toch niet ingetrapt zijn...
Alweer een dag Huis-van-de-kerstman achter de rug en alweer thuisgekomen met een geheugenkaartje vol met opnames van de setting waar we de voorbije drie dagen ook al naar keken. Tijdens een zeldzaam moment dat er geen kinderen, oma's of mama's naast op op me zaten heb ik vandaag toch ook naar andere beelden gezocht. Die zijn er uiteraard zat, het huis is grooooot... en er is veeeeel te zien. Deze old-timer bijvoorbeeld vond ik best leuk om te tonen hoewel het niet gemakkelijk was om er mijn volslanke krakende oude lijf in te wringen.
Ik ben er vrijwel zeker van dat het nog niet eerder gebeurd is dat er drie dagen na elkaar op deze pagina's een foto voorbij kwam van dezelfde setting op dezelfde locatie. Dit is nu eenmaal de habitat waarin wij ons dezer dagen bevinden. De Kerstman krijgt bezoek en zo ongeveer iedereen wil op de foto.
Vandaag kwamen er veel klasjes voorbij. Klasjes van kleuters, klasjes van 10-jarigen of daar-omtrent en klasjes van pubers. Die laatste categorie vindt de Kerstman eigenlijk het leukst. Je verwacht het niet, je weet zeker dat die groep het verhaal rond de Kerstman moeiteloos kan doorprikken maar ze doen dat niet... meer nog, hoe meer de Kerstman zijn verhaal vertelt, hoe meer zij daarin meegaan. Misschien helpt de aanwezigheid van de kersthond ook wel een beetje want vooral de dames uit het gezelschap voelden zich geroepen om met Phaido in een knuf-knuf relatie te gaan. Kerstman jaloers??? Mwah... beetje...
