een vervolg op Polsfotodagboek, klik op de foto voor een groter formaat. Helaas is het op het ogenblik nog steeds onmogelijk te reageren op deze blog. Ondanks diverse pogingen om dit probleem te melden bij de webmaster is er voorlopig nog geen antwoord of verbetering. Frustratie troef. Ik denk er aan een nieuw platform te zoeken om mijn dagelijkse ei kwijt te kunnen.
Een e-mail sturen kan gelukkig nog wel.
06-09-2020
06 september Meensel Kiezegem
Om onze geocachehonger te stillen waren wij vandaag in Meensel Kiezegem, tegenwoordig een deelgemeente van Tielt Winge in Vlaams Brabant. Onder andere de multicache GC15DKQ Oorlog en Vrede stond op het programma en zo leer je al eens iets over het bijzonder duistere oorlogsverleden van dat dorp.
Toen Gaston Merckx, een met de Duitsers collaborerende "zwarte" - ver familielid van Eddy Merckx, die trouwens in 1945 in Meensel Kiezegem geboren is - op het einde van WO 2 werd doodgeschoten door verzetslieden die niet eens uit het dorp kwamen eiste moeder Merckx op de begrafenis 100 mensenlevens van verzetstrijders. Bij meneer Google kun je alle details van de slachting vinden en de 68 doden die te betreuren vielen door de wraakacties liggen op dit kerkhof.
Het hoeft niet altijd een vrolijk bericht te zijn op deze blog. Even een verwijzing naar waar extremisme kan toe leiden en waar het mensDOM toe is staat is kan nooit kwaad.
In de beukenhaag langs ons huis wonen mussen, veeeel mussen !!! Je ziet ze door het raam op en aan vliegen en met tientallen zitten ze te loeren naar de rijpende druifjes tegen onze gevel. Ik heb er al enkele uit de netten moeten bevrijden trouwens. Ze hebben blijkbaar de zij-ingang ontdekt. Als foto-onderwerp maken ze het me niet gemakkelijk. Telkens ik met mijn fototoestel door de voordeur naar buiten kom zijn ze sneller weg dan ik mijn toestel kan richten en scherpstellen. Vandaag heb ik er toch twee te pakken gekregen.
Wat ooit de gemeentelijke stortplaats van Mol was is ondertussen een prachtig natuurgebied. Het lijkt er ook op dat het een jaarlijks weerkerend item aan het worden is in deze blog want als het september wordt en de heide bloeit wil ik er graag eens gaan kijken. Zoals ik al eerder constateerde heeft de intense zon van enkele weken geleden blijkbaar een minder positieve invloed gehad op de kleurenpracht van de heide want veel struiken staan er min of meer verdord en uitgeblust bij. Toch heb ik ook vandaag weer enkele leuke shots op mijn geheugenkaartje gekregen.
Voor het gedeelte alternatieve fotografie van ons komende ( aan de coronaregels aangepaste ) fotosalon ben ik bezig met het maken van een serie rond herkenbare al opgegeten typisch vlaamse maaltijden. Zo heb ik in mijn map al frikadellen met kriekskes, mosselen, stoofvlees met friet en vandaag kon ik daar ribbekes aan toevoegen. Bij Toke in de Korte Hei hebben ze de beste ribbekes in town en na afloop van het gesmikkel heb ik alweer het resultaat kunnen fotograferen. Het is uiteraard een hele opgave om in functie van de fotografie al die gerechten te moeten op eten maar soms moet je hard zijn voor jezelf.
Ik was deze avond op weg om nog wat avondfoto's te maken, kwestie van deze blog te blijven voeden he. Niet eens zo ver van huis kwam ik al voorbij een mogelijk onderwerp dat ik al eerder op mijn lijstje had gezet. In de buurt van de Molen in het Veld staat deze vrolijke knaap al een tijdje langs de weg te verkondigen dat hij van de familie Boerentrots is. Het was nog net niet donker genoeg om al van nachtfotografie te kunnen spreken maar het avondrood was toch nog voldoende aanwezig om voor een mooie achtergrond te zorgen. Thuis gekomen heb ik de belichting een beetje in goede banen moeten leiden maar daar hebben we de nodige tools voor. Als je in Raw fotografeert kun je nadien nog veel aanpassen...
Er waren in Neerpelt, Pelt Fabriek en Lommel nog enkele cachen die me al een tijdje lagen uit te dagen en daar ben ik vandaag maar eens op af gefietst. Tijdens de tocht kwam ik o.a. langs de camperstandplaats anex jachthaven en daar was een duif zo brutaal om vlak voor me op het duiven-toilet te gaan zitten. Tja, dan stel ik toch scherp op dat beest en niet op de boten, de brug of de rest van de omgeving...
Onthaasten en staycation... woorden die we de laatste tijd vaak hebben horen voorbij komen. Vandaag kreeg ik ze voor de lens. Toen we deze morgen door de Dressenstraat wandelden met Phaido hoorde ik achter ons hoefgetrappel, er kwam een huifkar achter ons aan. Omdat Phaido zich op zijn leeftijd niet meer laat opjagen en elke wandeling liefst op seniorentempo afhaspelt zijn we even aan de kant gaan staan en hebben we de combinatie maar laten voorbij rijden... niet zonder dat ik er de nodige foto's van gemaakt had natuurlijk.
