een vervolg op Polsfotodagboek, klik op de foto voor een groter formaat. Helaas is het op het ogenblik nog steeds onmogelijk te reageren op deze blog. Ondanks diverse pogingen om dit probleem te melden bij de webmaster is er voorlopig nog geen antwoord of verbetering. Frustratie troef. Ik denk er aan een nieuw platform te zoeken om mijn dagelijkse ei kwijt te kunnen.
Een e-mail sturen kan gelukkig nog wel.
02-05-2021
02 mei Amazing Grace
Het lijkt wel of ik afkick verschijnselen heb. Da's al voor de tweede dag op rij dat ik na het einde van de Willyloop toch weer die kant op trek. Gisteren was dat voor de 10 km wandeling met de fotoclub en vandaag wilde ik met eigen ogen en oren gaan controleren of het waar was dat er op zondagnamiddag vaak een doedelzakspeler zijn ding staat te doen bij dat mooie gelegen bankje tussen de Vuilvoort en Vogelzang. Datzelfde bankje was trouwens gisteren ook al de locatie van de blogfoto.
En jawel hoor, al van verre konden we hem horen. Ik ben er op af gestapt en we hebben tussen de gespeelde nummers door een leuk gesprek gehad. Hij vond het absoluut niet erg dat ik hem fotografeerde en dat heb ik dan ook uitgebreid gedaan. Het enige doedelzak-geschikt nummer dat wij in onze carrière ooit op het repertoire hadden is Amazing Grace. Nooit gedacht dat het vrouwke dat nog eens samen met echte bagpipes zou meezingen!!!
Met de fotoclub aan de wandel. Regelmatig spreken we af om er eens samen op uit te trekken en één dag na het einde van een maandlang Willyloop heb ik de collega's op sleeptouw genomen om de 10 km wandeling uit het evenement ook eens te doen. Ik ken dat parcours ondertussen als mijn broekzak. Het was bijzonder rustig tijdens de tocht. Buiten enkele joggers en wat verdwaalde mountainbikers zagen we nauwelijks iemand. Was iedereen misschien naar Nederland of naar Middelkerke om te gaan zitten bibberen op een terrasje?
Deze keer was de wandeling zelf het doel van onze uitstap en als er al foto's gemaakt werden waren er dat geen van sportievelingen of deelnemende BV's. Er waren zat andere mogelijkheden langs het traject. Deze mensen die waarschijnlijk even verbaasd waren over de rust op deze 1ste mei en die rustig zaten te genieten op een bank in de natuur leverden een mooi plaatje op. Ik heb daar dankbaar gebruik van gemaakt.
Dag 30 en laatste dag van de Willyloop. Mike liep elke dag een halve marathon en vandaag zelfs een hele. Die werd opgedeeld in 8 rondjes van 5,250 km en tijdens ieder rondje liepen er andere sportievelingen mee. Als allerlaatsten kwamen de U-11 aan de beurt het ploegje van Willy waar het allemaal om draait en waarvan Mike de trainer is. Aan een gezapig tempo maalden ze de slotkilometers af en na afloop was het enthousiasme even erg hoog. Met Willy in hun midden wilden ze even op de foto.
Ook vandaag heb ik de fiets weer van stal gehaald om enkele kapellekes te fotograferen voor het project van de gemeente Kasterlee waar we met onze fotoclub graag aan meewerken. Dat wil niet zeggen dat ik onderweg alleen maar in kapellekes geïnteresseerd ben.
Toen ik langs de ingang van de sportvelden in de Molenstraat kwam vond ik het nodig weer eens te gaan kijken of er geen activiteit was op het skatepark. Jammer... da's al de zoveelste keer dat ik hier kom en ik zie hier nooit iemand. Misschien kom ik hier op de verkeerde tijdstippen of anders ligt deze super-accommodatie op de verkeerde plek, ver van de dorpskern van Lichtaart, ver van de parking en een beetje weggestoken tussen de andere sportterreinen.
De gemeente Kasterlee heeft een project opgestart om alle kapellen en kapellekes in Groot Kasterlee ( Kasterlee, Lichtaart en Tielen ) te fotograferen. Dat zijn er veeeel..., alleszins meer dan 100. Wij werden als fotoclub gevraagd om daaraan mee te werken en vandaag ben ik eens op pad geweest. Ik heb er al in alle groottes gefotografeerd, sommige goed onderhouden, sommige iets minder. Ik koos dit beeld van een Maria kapelletje als foto van de dag omdat ik er eigenlijk best een tijdje naar moest zoeken, weggestopt als het is achter het rusthuis aan de Diestweg, maar ook wel omdat ik het gewoon mooi, netjes en goed onderhouden vind natuurlijk.
We waren vandaag in Oevel om wat te genieten van het mooie weer, wat te fietsen en enkele geocachen op onze teller te zetten. We hebben erg genoten van al die activiteiten. Ergens tussen de dorpskern en het gehucht Trienenkant kwamen we langs het buitenverblijf van deze twee dames die ook van het zonnetje aan het genieten waren. Hoewel... ze vonden het blijkbaar toch nog wat frisjes want ze hadden nog een dikke jas aangetrokken. De lenteschoonmaak hadden ze alleszins al achter de rug. Hun huisje zag er piekfijn en zomers opgefrist uit. Toen ik vroeg of ze er bezwaar tegen hadden dat ik hen wilde fotograferen zegden ze niet neen. Dus "klik".
Tot 30 september loopt nog de tentoonstelling "De Kempen in beeld" in het Prinsenpark in Retie. We wisten al langer dat André, een lid van onze fotoclub Visueel, daar de hoofdprijs gewonnen had en zijn foto kenden we ook al natuurlijk maar ik wilde wel eens ter plekke gaan rond kijken, het Prinsenpark is sowieso al een bezoek waard trouwens. Op een weekend dag moet je er niet naar toe, veel te druk, zeker in corona-tijden, maar op deze mooie maandag heb ik mijn stalen ros nog eens bestegen om naar Retie te fietsen. Al bij het binnenkomen van het park zag ik de winnaar in het groot op de eerste kubus en ik vond dat ook meteen een foto waard. Ik ben niet echt een voorstander van het fotograferen van andermans werk, of het nu schilderkunst, beeldhouwwerk of fotografie is, maar in dit geval vond ik het wel kunnen... een prijswinner van een medeclublid gesitueerd in de tentoonstelling.
