een vervolg op Polsfotodagboek, klik op de foto voor een groter formaat. Helaas is het op het ogenblik nog steeds onmogelijk te reageren op deze blog. Ondanks diverse pogingen om dit probleem te melden bij de webmaster is er voorlopig nog geen antwoord of verbetering. Frustratie troef. Ik denk er aan een nieuw platform te zoeken om mijn dagelijkse ei kwijt te kunnen.
Een e-mail sturen kan gelukkig nog wel.
18-12-2022
18 december Pakhuis ingestort.
Eind november, toen we druk in de weer waren om het huis van de Kerstman in te richten in het pand waar ooit Blokker was stortte even verderop de achtergevel in van het pand waar ooit de Wibra was. De pop-up Kerstartikelen winkel die er nog maar net geopend was moest weer dicht omwille van de instabiliteit van het gebouw. Al snel kwam er een oplossing. Wij waren sowieso van plan slechts een klein stukje van het Blokker-pand te gebruiken en we hadden ruimte zat te bieden aan de Kerst pop-up, een win-win situatie eigenlijk. Ons Huis van de kerstman werd plots een meer dan rijkelijk versierd kerstpaleis zonder dat we er zelf veel voor moesten doen en Annelore, de uitbaatster van de Kerst pop-up was ook snel uit de nood geholpen.
De bijgevoegde foto maakte ik toen ik op een, voor mijn doen erg vroeg uur, weer van de parking naar het verbindingssteegje richting Theo de Beckerstraat stapte, op weg naar mijn Kerstman dagtaak. De voorzichtige afbraak is er ondertussen gestart. Door het voorgaande is ook duidelijk waarom ik vond dat ie ook een plaatsje verdient in mijn komend jaarboek.
Na een drukke dag in het huis van de Kerstman zijn we eerst een hapje gaan eten en daarna wilden we eens gaan zien hoe de sfeer was in het stadspark want daar was dit jaar een groot deel van het Aarschotse kerstgebeuren geconcentreerd. Het was er eigenlijk best druk en gezellig ook wel, zij het dat het toch wel erg frisjes was en met twee koukleumen in ons gezelschap hebben we ons bezoek vrij kort moeten houden. Ik was sowieso van plan er enkele foto's te maken, kwestie van iets te scoren voor deze blog. Een statief had ik niet meegenomen, lange sluitertijden waren dus uit den boze maar de 5D Mk IV kan wel hoge ISO-waardes aan en zodoende heb ik 'm op ISO 8000 gezet. Zo kwam ik toch nog aan een sluitertijd van 1/200 sec en dat vond ik aanvaardbaar. Dit is de ingang van het park. Attente amateurfotografen die mij kennen zullen opmerken dat er deze keer nauwelijks sterretjes rond de lichtbronnen zijn. Dat klop, ik heb dan ook een voor mijn doen vrij groot diafragma gebruikt en dan krijg je dat fenomeen niet zo makkelijk.
Er was vandaag uitzonderlijk geen activiteit gepland voor de kerstman in Aarschot. Dat kwam goed uit want zo kon ik naar het kerstfeest dat vandaag georganiseerd werd voor de bewoners van Hoevezavel in Lommel. We zijn daar tenslotte het hele jaar vrijwilligers en alle oudjes verrassen door de "echte" kerstman zijn intrede te laten maken vond ik wel een fijn plan. Mijn fotomaatje Alex, die ook altijd present is als de jaarlijkse fotosessies doorgaan in het tehuis, had ik een tip gegeven en meer had die niet nodig om ook naar het feest te komen. Voor een enkele keer is dit een foto die ik (of het vrouwke) niet zelf gemaakt heb, maar aan Alex is dit wel toevertrouwd...
Er waren zoals je ziet wel eens bewoners die twijfelden aan de authenticiteit van de kerstman en die wilden controleren of de baard van de kerstman wel echt was. Alle twijfels werden door een trektest weg genomen en de fotograaf was alert genoeg om het moment vast te leggen.
We repeteerden nog eens in het seniorenhome Demerhof. In de Pieter is het te koud zo zonder dure verwarming en in het CC Het Gasthuis konden we niet terecht.
Misschien zou de foto van gisteren bij sommigen de indruk gewekt kunnen hebben dat de repetities er in bestaan de elfen zo leuk mogelijk bezig te houden... niks is minder waar. Er wordt echt wel doelgericht gewerkt aan het optimaliseren van zowel de zangpartijen, de dansjes, de choreografieën, de dialogen... Dit beeld zou je het kantelmoment uit het verhaal kunnen noemen. Nadat ze erg triest waren omdat de boze Flocona alle pakjes voor de mensen had laten verdwijnen, smeden Elza en de elfen een strijdplan om samen een oplossing te vinden en uiteindelijk alles weer te herstellen.
Het was een behoorlijk drukke dag vandaag. Al om kwart over 10 kwamen de eerste klasjes naar het huis van de Kerstman, in de loop van de namiddag kregen we dan de shoppende bewoners van de regio op bezoek en naarmate het later werd kwamen er ook steeds meer papa's en mama's met hun kroost voor een foto. Vanavond was er dan weer een repetitie voor de kerstmusical en daar heb ik deze foto uit geselecteerd. Van de allerjongste elfen kunnen we niet verwachten dat ze in elk liedje of dansje mee doen. Terwijl die, iets moeilijkere, nummers gerepeteerd werden mochten ze zich naar believen bezig houden. Daar waren natuurlijk leuke beelden te schieten. Hier koos ik voor zwart wit.
Het zal wel niemand verbazen: we waren vandaag weer in Aarschot. Ik had me al langer voorgenomen eens wat avondfoto's te maken op de markt omdat daar toch wel de nodige feestverlichting, -versiering en behoorlijk wat activiteit was. Vanavond rond acht uur, voor we naar huis reden, ben ik even met camera en statief van de parking Demervallei langs de grote doorgang naar de markt gewandeld.
Was het omdat de halve finale (godbetert Argentinië-Kroatië) van het WK op TV was?... Het was er helemaal doods. Ik heb enkele lange sluitertijd foto's gescoord maar de draaiende zwiermolen bvb. die ik in gedachten had om wat beweging in mijn foto's te brengen was er echt niet meer bij.
Als je de markt oploopt vanaf de parking is dit misschien wel het meest rake beeld om de sfeer te schetsen. ik zal morgen nog wel enkele andere beelden op facebook zetten, maar verwacht absoluut geen mensen, beweging of bedrijvigheid he...
Zeer tegen mijn gewoonte was ik deze morgen een beetje bijtijds uit bed gesukkeld. Het was wel al iets over negenen maar de zon had de restanten van wat ooit onze wilde bloemenweide was nog niet kunnen beschijnen en de zeer zichtbare tekenen van een strengkoude nacht waren zelfs voor mijn slaapogen meer dan opvallend. Na enkele verder wakker makende koffies vond ik het een goed idee om de macrolens op mijn toestel te zetten en wat vrieskou-foto's te gaan schieten.
Deze bloem had ik al eerder gefotografeerd als laatste overlever en zelfs na een toch wel pittige aanval van meneer winter staat ze nog altijd pal, respect!!! Zulke taaie overlever verdient ook vandaag weer een plaatsje op deze pagina's en binnenkort in mijn jaaralbum.
