een vervolg op Polsfotodagboek, klik op de foto voor een groter formaat. Helaas is het op het ogenblik nog steeds onmogelijk te reageren op deze blog. Ondanks diverse pogingen om dit probleem te melden bij de webmaster is er voorlopig nog geen antwoord of verbetering. Frustratie troef. Ik denk er aan een nieuw platform te zoeken om mijn dagelijkse ei kwijt te kunnen.
Een e-mail sturen kan gelukkig nog wel.
01-07-2018
01 juli Terrasje
Ideaal weer om tot 's avonds laat buiten te zitten en bij voorkeur doen wij dat op een terrasje aan een of ander gezellig café. In de loop van de middag hadden we ons al zitten ergeren tijdens de oersaaie wedstrijd Spanje - Rusland en we waren niet van plan dit soort verveling nog eens mee te maken vanavond. Op zondagavond gaan we trouwens altijd ergens iets consumeren met ons vriendenclubje. Deze keer hadden we café De Perenboom uitgekozen. Het is niet zo dat ik tijdens dit soort gezellige avonden constant met de camera loop te zwaaien maar als er zich een mooi beeld aanbiedt en ik heb mijn toestel toevallig vast dan zal ik ook niet aarzelen om af te drukken natuurlijk.
Toen de zon onder de parasols door pal in de gezichten van de vrienden aan de overkant van de tafel begon te schijnen en die allemaal een zonnebril hadden opgezet kon ik er een viertal te pakken krijgen net op het moment dat ze ongeveer in dezelfde richting leken te kijken.
Ik moet er ook nog even bij vertellen dat ik het achteraf bekeken niet erg vond dat ik Kroatie - Denemarken aan mij heb laten voorbij gaan. Morgen daarentegen...
Verkoeling vind je aan de waterkant met zulk heet weer. We hadden onze wandeling met Phaido dan ook gepland langs het Kempisch Kanaal. We waren naar Herentals gereden en om geen last te hebben van het fietsverkeer op het fietspad hadden we er voor gekozen het zandpad aan de overzijde van het jachthaventje eens te gaan verkennen. Daar waren we niet alleen, de plek is blijkbaar erg populair om te zonnen, te zwemmen, te picknicken, te vissen, romantisch te daten en nog enkele andere vormen van recreatie. Zoals gewoonlijk bracht ik ook nu weer enkele foto's mee naar huis.
Als er iemand is die ons in zijn eentje de wereldtitel kan bezorgen is het Thibaut. Als hij er geen meer doorlaat tot midden juli zijn we wereldkampioen de 15de. De wollemeisjes in Herentals wisten dat ook en ze hebben onze nationale doelman extra in de kijker gezet door hem niet één maar twee paaltjes te gunnen qua breiwerk-ijver, meer nog, ze hebben er nog een doellat, een net en een levensechte keeperfiguur bij gebreeën. De voetbal heb ik er zelf bij gefotoshopped.
De foto is van gisteren dat moet ik toch even toegeven, maar het was ook gisteren dat Thibaut aan zijn nieuwe, waarschijnlijk nog 15 dagen durende, reeks van clean-sheets begon he. Gisteren had ik evenwel een foto die ik nog leuker vond, vandaar dat deze tot nu moest wachten.
Het was moeilijk kiezen vandaag... de laatste wedstrijd van de Duivels in de groepsfase van het WK of vergadering van de fotoclub. De wedstrijd was niet echt van levensbelang en de vergadering beloofde leuk te worden want we zouden enkele opdrachten bekijken. Gelukkig slaagde ik er in het dilemma te omzeilen want in de club had maatje Alex er voor gezorgd dat we de wedstrijd op het projectiescherm konden volgen.
Een van de opdrachten was: laat je inspireren door een kunstwerk. Het kunstwerk in kwestie was een schilderij van Magritte, La condition humaine. Het is een redelijk bekend werk, een schildersezel voor een open raam, daarop staat een schilderij waarop precies dezelfde achtergrond geschilderd lijkt als er zou te zien geweest zijn als het schilderij er niet zou gestaan hebben. Hoe ik er door geïnspireerd werd en wat ik er van gemaakt heb zie je hier.
Veel warmer moet het niet meer worden, maar voorlopig kan deze jongen de heersende mooi weer periode wel appreciëren. Zowel de wandelschoenen als de fiets worden regelmatig van stal gehaald. Die laatste was aan de beurt vandaag. Na een rondje in de buurt van Larum fietste ik vanavond over de Schoorse brug. De afvaart van de Nete met de kano is weer populair merkte ik. In de verte zag ik kleurrijke beweging op het water en dat was voldoende om mij er toe aan te zetten te stoppen, de camera uit de fietstas te halen en enkele opnames te maken.
Ik had het er een tijdje geleden al eens over: de Wollemeisjes hebben de buurt van de Zandpoort en de Molenvest wel erg mooi versierd met hun brei-kunstwerken. Ondertussen zijn de paaltjes in de bocht aan de poort, die toen in allerlei kleuren getooid waren, van uitzicht veranderd want het WK-voetbal maakt blijkbaar ook bij de breiende dames een en ander los. Onze duivels hebben er een plaatsje gekregen. Toen Phaido dat zag, superfan van Romelu zijnde, wilde hij absoluut met zijn idool op de foto. Of het ook echt was zoals wij zijn gedrag meenden te moeten interpreteren weet ik niet... we hebben hem alleszins net op tijd kunnen beletten tegen zijn idool te plassen.
De wereldbeker voetbal raast maar door en als voetbal liefhebber blijf ik kijken. Maar teveel is trop... en vandaag vond ik het nodig de wedstrijden - die me trouwens maar matig interesseerden - aan mij te laten voorbij gaan en weer eens de natuur in te trekken. Een leuke wandeling was snel gevonden op geocaching.com en we werden niet ontgoocheld in wat Rondje Pino Klashond in Averbode ons te bieden had. De verstopmethodes van de gezochte onderdelen waren niet van dien aard om ons extatische gevoelens te bezorgen maar de wandeling was top en daar doen we het voor eigenlijk. Natuurlijk neem ik de camera altijd mee tijdens zo'n tocht en uit de oogst van deze dag koos ik voor dit beeld, het vrouwke en Phaido die een vennetje oversteken op een knuppelpad. Alweer een spiegeling, jawel, het blijft een van mijn dada's, hoewel deze weer net niet past binnen de reeks die ik in elkaar aan het knutselen ben voor het komende salon van de fotoclub.
