een vervolg op Polsfotodagboek, klik op de foto voor een groter formaat. Helaas is het op het ogenblik nog steeds onmogelijk te reageren op deze blog. Ondanks diverse pogingen om dit probleem te melden bij de webmaster is er voorlopig nog geen antwoord of verbetering. Frustratie troef. Ik denk er aan een nieuw platform te zoeken om mijn dagelijkse ei kwijt te kunnen.
Een e-mail sturen kan gelukkig nog wel.
14-01-2018
14 januari Samen genieten
Na de wandeling met ons geocacherscollectief "Het Blauw Kanneke" gaan we meestal nog iets consumeren in een of andere kroeg. Het Macheltje was vandaag een voor de hand liggende keus gezien het feit dat we daar vlakbij onze laatste cache gevonden hadden... en ook al omdat we weten dat het daar altijd erg gezellig is. Het Belgisch kampioenschap veldrijden was op TV en er waren in het café nogal wat mensen de uitzending aan het volgen. De hobbyfotograaf in mij is uiteraard altijd aan het spieden naar interessante beelden en toen ik dit iets ouder koppel zo samen zag genieten van een namiddagje bruine kroeg kon ik niet anders dan even mijn fototoestel bovenhalen. In een redelijk duister café en met mijn onderwerpen in tegenlicht voor een raam gezeten moest de ISO-waarde weer gigantisch omhoog. Het uitgebeten raam neem ik er graag bij en al bij al vind ik het resultaat best het bekijken waard.
Ze hebben een maandlang de show mogen stelen in de huiskamers en op andere plaatsen en op deze zaterdag worden ze overal in het land massaal in de fik gestoken. Het is niet plezant kerstboom te zijn in deze tijden, een ondankbare job. Ik was welgemutst naar de verbranding in Kasterlee getogen om me te vergewissen van de kwaliteit van de Glühwein en tussendoor ook enkele foto's te maken natuurlijk. Silhouetten voor de vuurzee had ik in gedachten. Die heb ik ook kunnen schieten maar deze actiefoto vond ik toch leuker. De kerstbomen vliegen door de lucht en deze jongedame ( jongeheer ? ) heeft net haar ( zijn ? ) duit in het zakje gedaan en loopt blij naar de veilige zijkant. Silhouetten morgen op Facebook....
Waarschuwing. De inhoud van het volgend bericht is slechts gedeeltelijk waarheidsgetrouw.
Toen we deze morgen de wagen geparkeerd hadden, de fietsen er af gehaald en bij de eerste geocache van de dag aangekomen waren in Bouwel, merkte mijn geocachemaatje Jackie een gat op in de weg. De ernaast liggende riool was waarschijnlijk lek en had een deel van de ondergrond weggespoeld. Voor zover we konden zien was de holte onderin veel groter dan het stuk dat al was ingestort. Onze burgerzin haalde het op de goesting om verder te fietsen en we telefoneerden naar het noodnummer 112 en nadat we ons uitgebreid hadden moeten identificeren en ons telefoonnummer doorgeven konden we ons verhaal kwijt terwijl we het verkeer begonnen te waarschuwen voor het gevaar. Men zou de bevoegde instanties verwittigen... Tien minuten later kregen we een telefoontje van de politie waar we weer hetzelfde verhaal moesten doen. Die beloofden binnen de tien minuten ter plaatse te zijn. En wij maar wachten en autobestuurders wijzen op het gevaar.
Jackie, geocacher in hart en nieren, iemand die in elk gaatje gaat zoeken of er niks in verborgen zit, was ondertussen dermate door het gat geobsedeerd dat hij het van wat dichterbij wilde onderzoeken en, o ramp, hij was er in gesukkeld. Toen ik mijn fototoestel uit de tas had gehaald om dat vast te leggen was hij weer vrolijk en monter naar boven gekropen, niks aan de hand. En wij maar wachten...
Ik vermoed dat de politie een rekbare klok heeft want die tien minuten werden er toch nog 20, maar goed... Net toen we wilden verder fietsen - het verkeer en de veiligheid regelen in Bouwel is tenslotte niet onze job - daagden de wetsdienaars toch op en die hadden de nodige spullen bij om de plaats des onheils te beveiligen.
Donderdagavond, vergadering fotoclub. Omdat ons lokaal wordt verbouwd vergaderen we nu meestal in de foyer van het OC. Vandaag bleek dat in de grote zaal, vlak naast onze tijdelijke stek er een dansgroep aan het oefenen was. We hebben niks tegen dansen en ook niet tegen muziek en we konden hier wel mee leven maar de huis-concierge kwam zelf voorstellen naar een ander zaaltje te verhuizen. Dat hebben we dan ook gedaan, maar niet voordat ik toch even enkele foto's was gaan schieten... we zijn tenslotte een fotoclub he.
Dit plaatje vond ik het leukste. De dansers staan in startpositie, vooraan doen ze het allemaal perfect, mannen een beetje door de knieën, rechtervoet wat naar achter, dames het hoofd naar links geneigd en gelukzalig glimlachend, de linkerhand quasi horizontaal gestrekt naast de rug van de partner, wachtend op de eerste tonen van een Weense wals. Achterin weten ze het even nog niet en daar moet nog enige duiding worden gegeven blijkbaar.
Ik ben deze avond naar Antwerpen geweest om te gaan genieten en fotograferen in de zoo bij gelegenheid van het evenement China Lights. En genoten heb ik !!! Het begon redelijk slecht evenwel. Ik had online een retourticket Antwerpen geboekt van uit Herentals en daarna een inkomticket en toen ik goed bijtijds in het station was geraakt en in de trein was ingestapt wilde die maar niet vertrekken. We kregen na een half uur de droge mededeling dat wegens defect materiaal op de lijn tussen Herentals en Lier de trein niet meer zou rijden. Kl*** NMBS !!! Gelukkig had ik me niet door het vrouwke naar het station laten voeren maar was ik zelf met de wagen tot daar gereden en kon ik dus meteen zelf naar Antwerpen rijden.
Dan het positieve verhaal... Het was helemaal niet zo druk vandaag en ik kon overal vrij ongestoord de beelden schieten die ik voor ogen kreeg, en dat waren er nogal wat, echt prachtig. En dan komt onvermijdelijk een loftirade aan het adres van mijn nieuwe speeltje, de Eos 5D Mark IV.. wat een superieur toestel is me dat !!! Ik heb een honderdtal geweldige opnames meegebracht, allemaal uit de losse hand, tussen ISO 1600 en 6400, terwijl ik daar dozijnen collega's zag sukkelen met statieven lange sluitertijden... Buiten wat uitsnijden en eventueel enige in de rand hangende ongewenste vervuilers wegklonen hoefde ik qua fotobewerking helemaal niks te doen. Ikke happy !!! Morgen een uitgebreide selectie op Facebook, alvast dit voorproefje.
De kerstperiode is nu echt wel voorbij en het vrouwke heeft ondertussen ook de kerstversiering weg gehaald. Terwijl ik deze avond naar een bijeenkomst van de AFG ( Antwerpse Foto-Groep ) was in Zoersel, waar een interessante gastspreker ons onderhield over low- en highkey opnames, had mijn schatje weer enkele creatieve ingrepen gepleegd in het interieur. Bij thuiskomst zag ik meteen de fotomogelijkheden. Ik heb enkele accessoires links en rechts even opzij gezet, kwestie van alleen de essentie over te houden, er schuin een spotje op gezet om bewust die schaduwen te creëren en het resultaat is dit eenvoudige stilleven. De solsleutel vind ik als ex-muzikant helemaal passen. Meestal probeer je schaduwen te vermijden in de achtergrond, maar deze keer horen ze er bij vond ik.
Eén van mijn minst onwaarschijnlijke, misschien zelfs wel realistische goede voornemens voor 2018 is 2019 halen in aanvaardbare gezondheid. Ik kan nu al voorspellen dat ik in dat geval waarschijnlijk begin januari weer een foto van de toverhazelaar zal plaatsen op deze pagina's. Het is vaste prik, als de hamamelis ( is hetzelfde maar klinkt een beetje intellectueler ) bloeit in het arboretum in Kalmthout gaan wij onze nieuwe jaarkaart oppikken en bezoeken wij het park voor de eerste keer in het nieuwe jaar. De macrolens gaat dan steevast op mijn toestel en ik neem dan uitgebreid de tijd om mijn statief neer te poten bij de vele struiken met toverhazelaarbloesems. Ik blijf het fascinerende schoonheden vinden, een beetje bizar uitziend, maar een welgekomen kleurenintermezzo in deze grauwe winter-tijden. Bij deze is met dit plaatje de traditie verder gezet en de voorspelling voor volgend jaar is ook een feit dus .
.
