een vervolg op Polsfotodagboek, klik op de foto voor een groter formaat. Helaas is het op het ogenblik nog steeds onmogelijk te reageren op deze blog. Ondanks diverse pogingen om dit probleem te melden bij de webmaster is er voorlopig nog geen antwoord of verbetering. Frustratie troef. Ik denk er aan een nieuw platform te zoeken om mijn dagelijkse ei kwijt te kunnen.
Een e-mail sturen kan gelukkig nog wel.
25-08-2019
25 augustus Verkoeling
Het was warm vandaag, heet... Het fiets-geocache-rondje "Baols toerke" in en rond de twee-landen gemeente Baarle was redelijk lang en de horecazaken waar je afkoeling kunt vinden langs het parcours waren erg schaars gezaaid. Als we er dan toch een vonden hadden ze niks alcoholisch en zijn we maar doorgereden, terend op de meegebrachte ( ook niet alcoholische ) drank. Maar vroeg of laat raakt die ook op en dan steekt het lot plots een handje toe. De plaatselijke landbouwersgilde had op diverse plaatsen gratis douches geïnstalleerd voor de oververhitte fietsers en daar hebben wij gebruik van gemaakt. Bij dit rondje sproeier staan Annemarie en Jos er onder. Ik kan het beamen: heerlijk !!!
Ik ben deze avond min of meer tegen de grenzen van wat tegenwoordig fotografisch mogelijk is aangelopen. Ik had de boys van Common Strangers, het bandje van neefje Nick, al een tijd niet meer bezig gezien en ze traden op in de Irish Pub in Weert. Daar ben ik goedgemutst naar toe getogen in de hoop weer een mand goede shots mee te brengen.
Ontgoocheling. Het was daar zo donker als de nacht. Je verwacht toch dat er bij een optreden minimaal enkele spots op het podium gericht zijn maar niks daarvan. Omdat ik vertrouwde op mijn 5D Mk IV had ik geen opzetflitser meegenomen en liever enkele lichtsterke lenzen in mijn fototas gestopt. Foutje...
Uit bijgaande foto zou je kunnen concluderen dat het allemaal nogal meeviel maar die is eerst al flink opgelicht tijdens de Raw-conversie en daarna heb ik er ook nog wat Nik-filters op los gelaten. Een beetje ruisreductie vond ik ook nog gepast, niet te veel want dat gaat altijd ten koste van de scherpte. Ik ga dit waarschijnlijk nooit afprinten op A4 formaat maar om te bekijken op een smartphone schermpje is dit misschien wel geschikt.
Er is me door landschapfotografen al zo vaak verteld dat je 's morgens vroeg de mooiste foto's maakt dat ik het zelf ook wel eens wilde proberen. Het oud stort in de buurt van het Zilvermeer in Mol is een locatie die ik al een beetje kende omdat ik er lang geleden ooit een mooi multi-cache rondje kon tot een goed einde brengen. Gisteren na het kermisbezoek met de bewoners van Hoevezavel was ik even gaan kijken of het er nog altijd even mooi was en... of de heide er in bloei stond. Die twee vragen bleken positief beantwoord te worden en dus ben ik deze morgen op een voor mij waanzinnig vroeg uur uit de bedstee gekomen. De weervoorspellers hadden de mogelijkheid van ochtendnevel vermeld en dus stond ik vóór achten al ter plekke... Voor nevel was dat al bijna te laat merkte ik. Toch heb ik de nodige mooie shots kunnen scoren en bij deze toon ik er hier graag eentje van.
Ook voor de bewoners van Hoevezavel is het kermis. Traditiegetrouw gaan we tijdens de grote augustus kermis op donderdag wandelen naar café de Kroon en daarna maken we een rondje tussen de foorkramen. Heidi, een van de lieve dames van het animatie-team was zo vriendelijk even mijn taak als rolstoelduwer over te nemen en zo kon ik toch snel enkele foto's schieten. Dit is er een van.
We waren vandaag weer op bezoek bij onze terminale vriend Derk in Tilburg. De geboorte van zijn kleindochter Amélie, ondertussen alweer bijna één jaar geleden, was toen een doel voor hem. Haar eerste verjaardag is nu een nieuw doel, en Derk kennende leeft ie zich daar ook weer naar toe.
Amélie was er ook vandaag en dat ik haar een tijdje door het visier van mijn camera bekeek en dat ik regelmatig afdrukte mag geen verwondering baren toch? Ik had de 50 mm op de camera gezet en daarmee maak je portretfoto's zoals ik ze zelf graag heb... Diafragma 1.6 had ik ingesteld en de scherptediepte wordt dan wel erg klein. De ogen zijn scherp en in hetzelfde vlak nog wel enkele details... meer is er niet nodig vind ik. De achtergrond wordt vervaagd en rustig, vraagt nauwelijks aandacht en de geportretteerde blijft voldoende herkenbaar. Ik geef toe dat er andere meningen zijn over portretfotografie maar hier ben ik zelf blij mee.
50 mm - f 1.6 - 1/400 - ISO 800 ( in de woonkamer, geen flash )
Ik ben niet meteen een auto freak, iemand die kickt op blinkie blinkie en peekaa peekaa. Een auto is voor mij een gebruiksvoorwerp en ik probeer dus ook altijd de aanschaf ervan zo doelmatig en zo functioneel mogelijk te doen. Toch heb ik uit lang vervlogen tijden wel enkele natte dromen over gehouden. Een oude Porsche bijvoorbeeld heb ik ooit op mijn verlanglijstje gehad, niet in de zestiger jaren toen het merk ineens de wereld verbaasde met de 911, de oer-Porsche, maar toen die oer-Porsches old-timers werden in de negentiger jaren heb ik wel eens stiekem overwogen of dat mijn mid-life-crisis zou kunnen vermijden. Ik zou er nu niet eens meer aan denken... mijn lijf daarin wurmen lijkt me een onbegonnen zaak. Maar als ik dan onverwacht zulke beauty zie staan op de parking voor frituur het Blokske steken die oude sympathieën toch weer even de kop op en dan haal ik mijn fototoestel boven.
19 augustus De fly over tijdens het blauwe uurtje.
Op de terugweg van Westerlo iets over negen vanavond reed ik in de buurt van Geel Punt en toen ik in de verte het fly-over complex zag opdoemen was er een stemmetje in mij dat riep: "blauwe uurtje, blauwe uurtje...". Ik had toevallig (?) de camera met de 16-35 er op en mijn statief in de wagen liggen en ik heb een parkeerplaats opgezocht in de buurt van het Vivaldi hotel. Een half uurtje rondlopen leverde enkele mooie shots op. Dit is er een van.
Omdat ik weet dat er volgers zijn die geïnteresseerd zijn in de exif-gegevens wil ik die graag meegeven.
Canon 5D Mk IV - 16-35 bij 35 mm op statief - ISO 100 - f 18 - 30 sec.
Ze krijgen alweer kleur en ik merkte dat de vogels er al verdacht veel aandacht aan beginnen te geven. Het is dus hoog tijd om weer maar eens wat netten over onze ranken te hangen, da's iets voor morgen. Ondertussen kon ik de verleiding niet weerstaan om deze weer veelbelovende trossen in beeld te nemen.
