een vervolg op Polsfotodagboek, klik op de foto voor een groter formaat. Helaas is het op het ogenblik nog steeds onmogelijk te reageren op deze blog. Ondanks diverse pogingen om dit probleem te melden bij de webmaster is er voorlopig nog geen antwoord of verbetering. Frustratie troef. Ik denk er aan een nieuw platform te zoeken om mijn dagelijkse ei kwijt te kunnen.
Een e-mail sturen kan gelukkig nog wel.
09-08-2020
09 augustus Hittegolf
Het is dus code rood qua hittegolf, blijf binnen... en daar hebben wij ook vandaag consequent naar geleefd. De weinige keren dat we buiten kwamen was erg vroeg deze morgen en na 11 uur vanavond. Tussendoor heb ik even de wijzerplaten met de weergegevens gefotografeerd onder de pergola. Of het echt 40° was laat ik in het midden maar het voelde alleszins wel zo aan.
Ik ben vandaag niet de deur uit geweest en mogelijkheden om te fotograferen waren er dan ook nauwelijks. Tijdens de loden hitte in de loop van de namiddag wilde ik even proeven hoe het buiten aanvoelde en toen ik de druifkes aan onze voorgevel in de gaten kreeg vond ik dat toch een snelle foto waard.
Eigen teelt dus vandaag. We hebben er vorige week netten overheen gedrapeerd omdat we een kolonie vraatzuchtige merels en mussen in de buurt hebben. Nu de druiven kleur beginnen te krijgen worden ze een gegeerd doelwit voor onze gevederde vrienden. Als ik de foto achteraf bekijk merk ik dat er enkele druifjes zijn die uit de gevangenschap willen ontsnappen... Dus liever opgevreten worden door de vogels dan te eindigen als boerenjongens?
Mijn zus woont aan de Demer in Langdorp bij Aarschot en schoonbroer Dreeke - mijn fotomentor trouwens - heeft een kano. Een peddeltochtje met dat ding tot net voorbij Aarschot leek ons vandaag een ideale manier om toch wat ontspanning te zoeken. Om de grootste warmte te ontlopen hadden we beslist dat in de voormiddag te doen, bijkomend voordeel was dan dat we de zon in onze rug hadden en als fotografen weten we dat ook te appreciëren. Ik heb er lustig op los geschoten tijdens de vaart en de oogst was niet alleen groot maar ook mooi. Enkele plaatjes staan al op mijn Facebook account maar ik heb er meer... dit beeld van de kerk bijvoorbeeld, tijdens de doorvaart van Aarschot.
Dat hagedissen in geval van gevaar hun staart kunnen afwerpen om zo te ontsnappen wist ik al, ik lees wel eens iets weet je, maar vandaag zag ik het resultaat met eigen ogen, in eigen tuin, wat zeg ik... in eigen pergola.
Toen ik deze morgen buiten mijn krantje zat te lezen - het was nog niet al te warm - merkte ik plots dat ik niet alleen was. Een reptiel(letje) zat zo'n drie meter van me af op de vloer. Waar ie vandaan kwam weet ik niet en wat ie kwam doen ook niet. Feit is dat ie bij nadere beschouwing geen staart bleek te hebben. Ik heb 'm langs alle kanten gefotografeerd en daarna in een doosje geschept en achter in het bos laten lopen... of ie daar gelukkig mee was weet ik ook al niet.
Ik ben vandaag gaan fietsen ( en geocachen ) in Opoeteren, Limburg. Fiets achter op de auto en vanaf de parking aan de kerk gewoon mondmaskerloos fietsen... heerlijk. Let wel, je hoort mij niet protesteren tegen de mondmaskerplicht in de provincie Antwerpen, ik begrijp het en ik sta er ook achter. Tijdens de eerste golf waren er te veel wijsneuzen, egoisten en idioten die elk mogelijk excuus aanhaalden om alle regels te overtreden... kijk eens daar, en waarom ik niet... en zie eens wat daar fout gaat, dus ik ook... en dat soort redeneringen. Deze keer heeft de provincie rigoureus de regel gesteld: dit is voor IEDEREEN, punt. Ik begrijp dat en pas het ook toe, hoewel ik het belachelijk vind als ik tijdens een wandeling doorheen de Smallebroeken nul personen tegenkom en ik daar met mijn masker rondloop, maar het wordt ooit anders mag ik hopen...
Een hele lange inleiding om tot deze foto te komen.
Toen ik als 16-17 jarige puber met mijn allereerste bandje - the Jewels - begon was een van de eerste plaatsen waar wij mochten optreden zaal De Oeter in Opoeteren. We zijn er nadien nog enkel keren geweest met The Lonely Boys en Disaster maar later kwam het financiële plaatje niet meer overeen. Toen ik vandaag onverwacht na bijna 60 jaar plots voor de Oeter stond kreeg ik even een emotioneel déja-vu-moment. Dit beeld koos ik omdat ik dat echt wel in mijn fotoalbum 2020 wil. De allereerste reden van bestaan van deze blog is namelijk dat ik er ieder jaar een album van maak.
Het heeft een tijdje geduurd voordat de zomer echt wilde losbarsten maar nu is het dus zo ver. Of je er van houdt of niet, we gaan zweten de komende dagen. Het zindert nog net niet op deze foto, maar het was toch al behoorlijk warm onder dat mondmasker. Regelmatig stoppen om een foto te maken was dan ook de boodschap. En om een leuk plaatje te schieten is niet veel nodig zoals je ziet. Wat wolken, mais - meer dan voldoende te vinden in onze regio - enkele kleurtoetsen van de bloemekes en een boompje... ik doe het er voor.
Ondanks mijn minder positieve ervaring met het verplicht dragen van een mondmasker bij het fietsen tijdens de voorbije tropendag vorige vrijdag ben ik er vandaag toch weer op uit getrokken voor een (kort) tochtje. Het Kempisch Kanaal is een van mijn voorkeur bestemmingen en het mooiste stuk vind ik nog altijd het gedeelte tussen St. Jozef Olen en Café Den Thys. Dat ik dan bij het zien van een glad wateroppervlak met spiegelingen en mooie wolkenluchten in een decor zonder verder storende elementen even stop om een beeld mee naar huis te nemen mag niet als abnormaal beschouwd worden toch?
