een vervolg op Polsfotodagboek, klik op de foto voor een groter formaat. Helaas is het op het ogenblik nog steeds onmogelijk te reageren op deze blog. Ondanks diverse pogingen om dit probleem te melden bij de webmaster is er voorlopig nog geen antwoord of verbetering. Frustratie troef. Ik denk er aan een nieuw platform te zoeken om mijn dagelijkse ei kwijt te kunnen.
Een e-mail sturen kan gelukkig nog wel.
05-12-2021
05 december Effe stretchen
Dat er op dagen dat we repeteren voor de Kerst-musical foto's voorbijkomen van de repetities is redelijk voor de hand liggend. Het hoeven natuurlijk niet altijd beelden te zijn van de scènes, van de figuranten of de hoofdrolspelers. Vóór we er vandaag aan begonnen was kleindochter Julie, die de choreografieën regisseert bezig met stretchen. Ze deed dat terwijl ze ook nog even haar notities in het draaiboek doornam. Ik was gelukkig op het goede moment in de buurt met mijn fototoestel.
Onze geplande kerstmusical heeft ook de derde ronde van het overlegcomité overleefd. We mogen nog, met maximaal 200 toeschouwers, mondmaskers en Covid-Safe controles. Alles is beter dan einde verhaal. Oef...
De repetities in het weekend gaan gewoon verder. De aankleding van de zaal vordert langzaam en ook de kleding van alle medewerkers is ondertussen gepast en goed bevonden. Vóór we vandaag verder gingen met het inoefenen van de diverse scènes hadden we eerst een photoshoot gepland. De voltallige groep met mondmaskers en ook even zonder mondmaskers, de hoofdrolspelers, de elfen... kortom alle mogelijke foto's die publicitair gezien van pas zouden kunnen komen heeft Dreeke vakkundig vastgelegd. En toen kregen we plots ook nog eens onverwacht bezoek. Er is al sedert lang een stilzwijgende overeenkomst dat de Kerstman en Sinterklaas uit elkaars vaarwater proberen te blijven, maar dat de repetities voor een kerstmusical al lang op voorhand moeten beginnen om uiteindelijk tot een goed resultaat te leiden begrijpt Sinterklaas ook wel. Hij kwam ons vandaag, net voor zijn feestdag, zelfs even persoonlijk succes toewensen.
Dit is dus een redelijk zeldzaam beeld: de Kerstman en Sinterklaas samen in één foto. Het vrouwke had de tegenwoordigheid van geest om haar smartphone boven te halen om deze samenkomst te fotograferen en de elfen waren er als de kippen bij om daarna ook op de foto te willen.
Ik had enkele weken geleden al mijn derde prik gekregen en vandaag was het de beurt aan het vrouwke. We zijn samen weer naar Grobbendonk gereden waar het vaccinatiecentrum gelegen is in het oud militair domein. Terwijl het vrouwke naar binnen ging om aan te schuiven voor haar derde en de verplichte wachttijd achteraf ben ik wat gaan rondwandelen en fotograferen. Er is daar in de omgeving best wel een en ander interessant onderwerp te spotten.
Ik heb me wel steeds gehouden aan de overal opduikende borden met de boodschap "Militair Domein Verboden toegang" maar enkele keren kon ik toch, met de lens doorheen een afsluiting gestoken, enkele leuke beelden schieten. Voor alle duidelijkheid: dit is niet het vaccinatiecentrum maar een van de vele vervallen gebouwen op het domein. Ik vermoed dat een urbex-fanaat hier echt wel aan zijn trekken kan komen en ik zou zelf ook wel eens wat dichterbij willen gaan kijken maar de waarschuwing dat er patrouilles zijn met honden binnen de omheining werkte nog beter dan de eerder genoemde borden met verboden toegang.
We hadden vandaag onze zes maandelijkse afspraak bij de tandarts. In de wachtzaal was het vrouwke gaan zitten net onder een affiche met als titel "Kent U het gevoel". Jazeker kennen wij het gevoel als je in de wachtkamer van de tandarts zit...
Ik vond het alleszins grappig genoeg om snel een foto te maken.
De buienradar had me verteld dat het in de loop van de namiddag een tijdje droog zou blijven en ik ben dus even gaan fietsen. Tja, dat was geen goed idee. Ik ben behoorlijk snel en kletsnat terug thuis gekomen. Ik had ondertussen wel al enkele foto's meegebracht maar die waren eerder herhalend en daarom toon ik liever deze opname van deze morgen. Het is misschien niet meteen een prijswinnaar maar ik vind 'm wel bijzonder intrigerend.
Bij regenweer gebeurt het wel vaker dat vogels gaan schuilen onder onze auto, die voor de deur staat. Ik dacht in eerste instantie het silhouet van een merel te spotten en ik heb er ook een foto van gemaakt. Toen ik die wat beter bekeek zag ik iets eigenaardigs aan de bek. Geen idee of dit een merel-afwijking is of een vogelsoort die ik niet ken, maar een merelbek is volgens mij niet zo lang. Misschien kan iemand mij daar meer over vertellen?
Man, man, man... wat een triestig, druilerig weer. Ik moet noodgedwongen terugvallen op een foto van gisteren. Nog voor we voor de zoveelste keer aan de Visueel-fotozoektocht begonnen had ik al een beeld geschoten dat blog-waardig was.
Onze groene huisspecht was weer eens neergestreken in het ondertussen redelijk verwilderde gras achter ons huis en ik had alle tijd om de 70-300 op mijn toestel te zetten en hem goed in beeld te nemen. ( Eigenlijk moet ik zeggen "haar goed in beeld te nemen" want het is een vrouwtje - mannetjes hebben onder het oog ook een rode streep ) Huisspecht mag ik haar wel noemen want ze komt hier regelmatig op bezoek. Een mannetje heb ik hier nog niet gezien trouwens.
Omdat ik weet dat enkele volgers altijd geïnteresseerd zijn in de exif-gegevens van de opname als er vogel- of andere natuurfoto's voorbij komen wil ik die nu al meegeven.
Na twee keer de Visueelwandeling en fotozoektocht te voet afgelegd te hebben en daarna ook nog twee keer met de fiets, bleef en nog één foto over die zich verborgen kon houden. Samen met het vrouwke hebben we vandaag nog maar eens het rondje gelopen, enigszins ingekort weliswaar. Sommige stukken van het parcours waar ie zeker niet kon zitten gezien de ondergrond en de omgeving hebben we deze keer overgeslagen. Ik had de betreffende foto daarenboven ook groot afgedrukt om meer details te zien, maar... ook deze keer liet nr 14 zich niet vinden, en eigenlijk zou dit een van de minst moeilijke moeten zijn !!! Frustrerend in de overtreffende trap, ik geef het op.
Gelukkig konden we door de wandeling onze stappenteller weer tevreden stellen en uiteraard kon ik onderweg ook weer enkele interessante beelden scoren.
De kapel van OLV in 't Zand bvb. bracht leuke herinneringen naar boven. Onze dochter is daar ooit getrouwd... nu ja, euhhh... Na het burgerlijk huwelijk was er binnen de familie een strekking die vond dat er ook iets kerkelijks aan vast moest worden geknoopt. We hebben, met toestemming van de verantwoordelijken voor de kapel, daar dan zelf een soort ceremonie in elkaar geknutseld, met een voorganger godsdienst/zedenleer, een heus orkestje en iets te drinken, iedereen tevreden. Na al die jaren was dat vandaag de trigger om ook hier nog eens op het knopje te drukken.
