een vervolg op Polsfotodagboek, klik op de foto voor een groter formaat. Helaas is het op het ogenblik nog steeds onmogelijk te reageren op deze blog. Ondanks diverse pogingen om dit probleem te melden bij de webmaster is er voorlopig nog geen antwoord of verbetering. Frustratie troef. Ik denk er aan een nieuw platform te zoeken om mijn dagelijkse ei kwijt te kunnen.
Een e-mail sturen kan gelukkig nog wel.
27-09-2020
27 september Bocholt
Ik moest onverwacht nog eens terug naar Kinrooi. Dan maak je van de nood een deugd natuurlijk... even kijken of er in de buurt geen leuke cachen te scoren zijn. Het eerste eendjesrondje in Bocholt beviel me zeer destijds en nu ik zag dat er een part two van online gekomen is wilde ik die ook wel gaan plukken. Fiets op fietsdrager, even langs Kinrooi en dan werd het een namiddag geocacheplezier. Uiteraard combineer ik de hobby's. Ik maakte ook vandaag weer vaak even tijd om leuke dingen die voorbij kwamen te fotograferen. Een willekeurige greep uit de oogst: dit is een shot van op de fiets- en voetgangersbrug bij de passantenhaven in Bocholt.
In deze Corona-tijden is het wikken en wegen wat mag en wat niet mag. Kermissen mogen weer blijkbaar, zij het onder bepaalde voorwaarden. Vandaag was het de eerste dag van Kasterlee-kermis en ik wilde ter plaatse wel eens gaan kijken en eventueel wat foto's scoren deze avond. Controle op het toegelaten aantal bezoekers was er alleszins niet want ik kon zo maar het kermisterrein betreden. Het was dan wel al rond half negen maar toch... Ik was trouwens een van de weinigen die een mondmasker nodig vonden. Niet dat er nog veel volk was op het kermisterrein, de doorsteek van de markt naar de parking van Delhaise was zowat de enige plek waar ik een kermiswaardig beeld kon schieten. Toen het kort na dat ik aan mijn kermistocht begonnen was begon te regenen hield ik het ook snel voor bekeken.
Er waren eens enkele paddenstoelen die door het grote bos wandelden. Plots zagen ze een omgevallen dorre boom en ze besloten daar te gaan wonen. Ze klommen op de stam hechtten zich er aan vast bleven wachten tot er een verdwaalde fotograaf langskwam om hen te fotograferen...
Als er één ding is waar ik een hekel aan heb, dan is het winkelen, shoppen... en als het vrouwke dan beslist dat we dringend nog eens naar Van Cranenbroek moeten in Budel om wat voor de buitenactiviteiten geschikte kledij te kopen voor mij dan gaan Phaido ik wel mee maar wij gaan dan in de omgeving aan de wandel terwijl zij haar winkelplezier plukt. Het vrouwke kent mijn maten ondertussen wel na al die jaren...
Mooie luchten in Budel deze middag en nauwelijks enkele honderden meters van de parking kon ik het winkelcomplex over een eerste groenpartij in beeld nemen. Zoals altijd wachtte Phaido geduldig tot ik mijn fototoestel weer wegstak. Dat ie zelf ook in beeld komt vindt ie meestal niet erg.
De leukste dingen gebeuren vaak onverwacht. Een telefoontje gisteren volstond om me vandaag, samen met Lucien en Louis, respectievelijk neef en oom van het vrouwke, aan boord van de Zander te brengen voor een tocht over het Kempisch Kanaal. Dat het een leuke ervaring was mag gezegd, niet alleen keuvelden we de ganse trip lang er gezellig op los maar ook de voorbij glijdende landschappen waren van uit deze alternatieve kijkhoek zeker de moeite waard. Toen de boot even een verbinding naar een oude zandwinningsplas opdraaide zag ik op de oever warempel iets waarbij meteen het begrip "lost place" door mijn hoofd flitste. Ik heb me voorgenomen om de eerstvolgende droge dag er eens naar toe te fietsen om te zien of daar niks urbex-waardig te fotograferen valt.
Ik ben vandaag de tweede lading senioren gaan fotograferen in Lommel, deze keer in het Kapittelhof. Terug thuisgekomen ben ik meteen begonnen met het selecteren van de beste foto voor iedere bewoner. Ik heb er alvast ook enkele bewerkt om zicht te krijgen hoe het zal worden.
Door al de jaren dat wij vrijwilliger zijn in de Lommelse zorgtehuizen en door de jaarlijkse fotoshoots hebben wij een bijzondere band opgebouwd met meerdere bewoners. Dit is Mia, een schat van een mens. Zij was een van de eersten die de zwart wit omzetting onderging...
Ondanks de corona-ellende wordt de traditie verder gezet. Ik fotografeer ieder jaar alle bewoners van de Lommelse rusthuizen en die foto's worden dan tentoongesteld tijdens de week van de senioren in november, gesteld dat die feestweek doorgaat natuurlijk. Vandaag heb ik alvast de bewoners van Hoevezavel voor de lens gehad en morgen is het Kapittelhof aan de beurt. We doen dit met in achtname van alle regels en met de grootste omzichtigheid en ik kan je verzekeren dat het geen pretje is de ganse dag te fotograferen met een mondmasker op, respect voor de medewerkers van het tehuis die altijd met zo'n ding moeten rondlopen en presteren. We hebben er ook bewust voor gekozen zo weinig mogelijk medewerkers in te schakelen en deze keer zijn er geen verkleedpartijen maar worden het simpele portretfoto's. Die ga ik dan naar zwart-wit omzetten en we gebruiken ook afwisselend zwarte en witte achtergronden zodat het toch weer iets speciaals wordt. Uiteraard schiet ik tussendoor ook wel eens andere beelden en onder andere koppels die in het tehuis verblijven krijgen mijn bijzondere aandacht. Uit die extra oogst koos ik vandaag voor dit echtpaar.