een vervolg op Polsfotodagboek, klik op de foto voor een groter formaat. Helaas is het op het ogenblik nog steeds onmogelijk te reageren op deze blog. Ondanks diverse pogingen om dit probleem te melden bij de webmaster is er voorlopig nog geen antwoord of verbetering. Frustratie troef. Ik denk er aan een nieuw platform te zoeken om mijn dagelijkse ei kwijt te kunnen.
Een e-mail sturen kan gelukkig nog wel.
09-09-2018
09 september Hoepertingen
Hoewel de verleiding groot was om vandaag naar de vliegshow te gaan in Kleine Brogel hebben we er voor gekozen toch maar iets rustigere oorden op te zoeken. We zijn gaan fietsen en geocachen in de fruitstreek, Hoepertingen om precies te zijn. Het weer was super, het gezelschap ook ( vaste cachemaatjes Jackie en Annemarie ) en zowel de route als de gezochte en gevonden cachen waren bovengemiddeld van kwaliteit... wat wil een mens nog meer op een prachtige zondag als deze?
Als je dacht dat de perenpluk ondertussen voorbij is en dat er nu nog alleen appels geplukt worden is dit een bewijs van het tegendeel. Bij tussenstop nummer zoveel zijn Jackie en Annemarie druk aan het zoeken op de door de GPS aangegeven locatie, terwijl ik even verderop gelopen ben om het tafereel van tussen de rijpende peren te vereeuwigen. De grote bakken waarin ze volgende week zullen terecht komen staan al te wachten.
We bezochten vandaag met enkele leden van onze fotoclub de beeldentuin Hugo Voeten in Geel. Ik was zeer onder de indruk en kon meerdere kunstwerken mooi in beeld nemen. Daar waren voldoende kandidaten bij om op deze pagina te figureren als foto van de dag. Ik vermoed dat de andere leden van de club wel ongeveer dezelfde foto's gemaakt hebben. Daarom koos ik deze keer voor een ander onderwerp, een beeld dat ik in een flits in een ooghoek zag voorbij komen. Jan, een van onze leden fotografeerde zijn dochter wel erg close. Het moest heel snel... omdraaien, richten, niet nadenken, klik... Hij is niet 100% scherp, maar ik vind het zelf wel een prachtige opname, zeker omdat het meisje er zo mooi, onbevangen op staat. De camera, en een stukje krullebol van Jan zijn voldoende om het een verhaal mee te geven.
Ik raak nog steeds meer en meer onder de indruk van de mogelijkheden en de prestaties van mijn 5D Mk IV. Deze opname is gemaakt met ISO 3200, kwestie van voldoende korte sluitertijd te kunnen houden met verminderend licht in de avond. Ik heb zelfs helemaal geen ruisreductie moeten toepassen...
Lander, neefje van het vrouwke verjaarde vandaag en na de wekelijkse wandeling met de bewoners van Hoevezavel waren we uitgenodigd op het feestje. Er was nog al wat (erg) jong volk aanwezig en er werd behoorlijk wat afgestoeid, geravot, geschommeld en gesprongen op de speeltoestellen. Natuurlijk loop ik dan met de camera schietgraag rond in de buurt. Ik vond het vanzelfsprekend vandaag te kiezen voor een foto waarop de feesteling de hoogste sprong maakt.
Het weer was niet zo schitterend vandaag. maar dat belette me niet om in momenten van fotogoesting even de camera ter hand te nemen en wat rond het huis te lopen op zoek naar onderwerpen. Ik betrap me er op dat ik zoiets de laatste tijd wel vaker doe met de 85mm 1.2 lens er op. Experimenteren met extreem grote diafragma's en zeer beperkte scherptediepte is leuk... de man en zijn speeltjes. De gele zonnebloemachtige schoonheden die ieder jaar weer vanzelf terugkomen voor onze voorgevel leken me interessant genoeg om ze in beeld te nemen. Ik heb scherp gesteld op het hart van deze bloem en dat is ook het enige wat scherp is in de foto. Dat vind ik ruim voldoende.
Dit soort beelden schiet ik graag, symmetrie gecombineerd met een interessant aandachtspunt op een sterke plaats in de compositie. Toen ik hier langs kwam zag ik mijn kans schoon, ik moest wel meteen raak schieten want anders zou die visser zeker iets in de gaten krijgen en onnatuurlijk, of misschien wel moeilijk gaan doen. Toen ik thuiskwam en het beeld op de PC bekeek merkte ik dat ik wellicht 10 of 20 cm. meer naar rechts had moeten staan. Qua symmetrie is ie niet 100% en daar baal ik goed van maar verder vind ik 'm wel interessant genoeg om vandaag als foto van de dag te fungeren. Ik had trouwens ook niet zo veel keus vandaag.
Jefke, de een na jongste van het kleinkinderenheir werd vandaag 13, we moeten nu dus toch echt wel Jef beginnen zeggen eigenlijk. We reden in de loop van de vooravond even naar Herentals om te feliciteren en natuurlijk ging Phaido ook mee. Minouche, een van de twee huispoezen was binnen toen wij er aan kwamen en hoewel Phaido daar geen enkele interesse voor betoonde vluchtte de poes toch de trap op en vanop relatief veilige hoogte bleef ze angstvallig de situatie in de gaten houden. Dat gaf mij de gelegenheid enkele keren ongestoord aan te leggen. Het weinige licht dwong mij tot een erg groot diafragma om een aanvaardbare sluitertijd over te houden, de scherptediepte wordt zo wel zeer klein maar dat geeft de foto nog net dat tikkeltje extra vind ik.
We moesten even naar Herentals deze namiddag. Bleek dat het kermis was in de stad. Daar hebben we geen probleem mee, we vinden altijd wel een andere parkeerplaats en een eindje lopen is helemaal niet zo erg. Integendeel, misschien zouden er zich wel fotomogelijkheden aanbieden op de foor. Na gedane zaken zijn we er dus eens uitgebreid gaan kijken. Hoewel... er was bitter weinig te zien, wel voldoende kramen en attracties maar het voornaamste ontbrak: publiek, mensen, bezoekers... Overal hoorde je wel de kakafonie van door elkaar heen jengelende kermismuziek maar alle kramen, molens, tenten en andere toestellen en speelcasino's stonden er behoorlijk werkloos bij. Uiteraard heb ik links en rechts een en ander gefotografeerd. De hond van de uitbaatster van deze schietkraam bijvoorbeeld trok meteen mijn aandacht en toen ik teken deed dat ik hem wilde fotograferen ging mevrouw er parmantig langs poseren terwijl ze tezelfdertijd toch de twee jongedames in de gaten hield die misschien wel enkele schoten wilden komen afvuren...
