een vervolg op Polsfotodagboek, klik op de foto voor een groter formaat. Helaas is het op het ogenblik nog steeds onmogelijk te reageren op deze blog. Ondanks diverse pogingen om dit probleem te melden bij de webmaster is er voorlopig nog geen antwoord of verbetering. Frustratie troef. Ik denk er aan een nieuw platform te zoeken om mijn dagelijkse ei kwijt te kunnen.
Een e-mail sturen kan gelukkig nog wel.
02-12-2018
02 december Honda Monkey
De Kerstman moest vandaag bij de Honda dealer zijn in Rillaar. De sponsors plezieren is een van de vele aangename taken van Santa. Het was de bedoeling het nieuwste model "Cub" te promoten en deze namiddag had schoonbroer Dreeke de fotoshoot gepland. Nadat de nodige Cub-foto's geschoten waren, met- en zonder het kerstvrouwke, Cub links, Cub rechts, Cub recht vanvoor wilde de Kerstman uiteraard ook wel eens proeven van de andere Honda modellen en er enkele bestijgen voor wat extra foto's, en - je weet maar nooit - misschien wel voor een persoonlijke kerstkaart. De motorrijders carrière is dan wel on hold gezet maar de interesse is gebleven he. Zo was de Kerstman erg gecharmeerd door een Africa Twin en het kerstvrouwke vond die kleine Monkey erg leuk. Bij die laatste klom ze zelf ook weer eens in het zadel.
Met ons vriendenclubje hadden we alweer een meer dan interessante aanbieding geboekt en zo gebeurde het voor de zoveelste keer dat wij nog maar eens in de Eifel waren om van een culinair weekend te genieten aan voorwaarden waar je normaal gezien alleen maar van kunt dromen.
We zijn tijdens het soort wandelingen dat wij daar gewoonlijk aan vast plakken wel voorbereid op de meest eigenaardige ontmoetingen maar de aap die we konden spotten en fotograferen tijdens onze tocht vandaag leek ons toch wel de moeite waard om even te delen. Je ziet het of je ziet het niet...
Ik vond het een geslaagde dag vandaag, ook al omdat we het droog hielden tijdens de ganse wandeling en als je dan zulk een exotisch beest voor de lens krijgt schiet je toch ?
De Vulkan-Eiffel is een regio waar we vroeger met de motorclub meermaals en iedere keer weer met veel plezier doorheen reden... met het vriendenclubje dat uit de motorclub is overgebleven komen we hier graag terug. Het Wolffhotel in Kopp is een weekend lang onze tijdelijke thuis. En thuis voelen we ons... heerlijk eten, mooie kamers en lieve dames die ons voorzien van al dat lekkers. Ze wilden graag op de foto. Gezien de reisomstandigheden is dit een beeld dat zowat recht uit de camera komt. Geen flits, erg hoge ISO-waarde, geen ruisreductie en toch slaagt die Mark IV er elke keer weer in daar moeiteloos een goede prent uit te puren...
Dat de Kersttijd er langzamerhand aankomt zie je overal. Als commercieel denkende Kerstman vond ik dan ook dat ik niet moest wachten tot de grote kindervriend met zijn zwarte helpers het land uit was om al wat actie te ondernemen.
De foto van gisteren die Facebook-omslagfoto zou worden is ondertussen weer terug naar af. Dat heeft alles te maken met het feit dat ik gisteren in één adem ook vertelde dat ik maar eens mijn profielfoto moest veranderen. Kerstman gerelateerd leek me tijdelijk een beste keuze. Daar ben ik dus vandaag mee bezig geweest. Bij het resultaat van wat ik in elkaar knutselde vond ik dan weer dat er een andere, beter geschikte achtergond hoorde. De eerste poging tot nieuwe profielfoto zie je hierbij. De er bij passende nieuwe omslagfoto, daar moet je voor naar mijn Facebook-pagina en dan liefst op een PC of een laptop, want op een smartphone past ie weer niet.
Maar toch houdt het verhaal hier niet op. Toen ik de nieuwe profielfoto wilde op zijn plaats zetten bleek alles toch net iets te klein uit te vallen en heb ik er alsnog voor gekozen een uitsnede te maken maar hier heb ik gelukkig meer plaats en kan ik het originele plan tonen.
PS 1. Ik zegde wel degelijk kindervriend met zijn zwarte helpers en niet kleur- of roetpieten, waarvan akte.
PS 2. Ik praat ook over de Kersttijd en niet over wintertijd, zoals ik ook over kerstmarkt zou praten en niet over wintermarkt. Helemaal belachelijk vind ik dat onze Amerikaanse medewereldburgers het tegenwoordig hebben over Happy Hollidays i.p.v. Merry Christmas... man man man... mogen wij nog tradities in ere houden... onschuldige niet racistische tradities???
PS 3. Sinterklaas is een heilige he, de kerstman niet.
Om de zoveel tijd wil een mens zijn omslagfoto op Facebook eens veranderen, meestal in functie van het seizoen of gewoon omdat je de oude moe gezien bent. Ik wil niet beweren dat ik speciaal op zoektocht ben gegaan naar een geschikte vervangfoto. Ik vond Phaido in de herfst ook wel mooi en die mocht nog wel een tijdje blijven. Dat ik vandaag constant heb lopen te speuren naar iets bruikbaars is dus zeker niet het geval maar toen ik zag dat deze varens zo mooi hun veranderende kleuren etaleerden op het bladerentapijt wist ik wel meteen, hé, dat zou wel eens geschikt kunnen zijn als omslagfoto.
Misschien moet ik nu mijn profielfoto ook maar eens aanpassen want die 73-jarige kikker past ook niet meer in het seizoen...
Ik ben geen golf-fanaat, ik ken er eigenlijk niks van en ik vind dat eerlijk gezegd ook geen sport, maar er zullen wel afwijkende meningen zijn, toegegeven. Dat neemt niet weg dat er zich wel eens gelegenheden kunnen aandienen waarbij er fotomogelijkheden opduiken tijdens het voorbij wandelen van... golf-activiteiten.
Tijdens onze geocache zoektocht van vandaag volgden we een, ons door de GPS aangeduid als officieel wandelpad, dat ons langs, omheen en even ook tussen de tee's, de greens en de overige fasciliteiten van golfclub Nuclea voerde in Mol, in de buurt van Sas 6 en de nucleaire site. Dat ik de camera altijd in aanslag heb is geweten ondertussen en als ik een beeld zie dat het fotograferen waard is druk ik af natuurlijk. Bij deze dus weer een aanvulling bij vele soorten, vakjes en activiteiten die op deze pagina's nog niet eerder voorbij kwamen.
Ik weet niet of we dit mogen onderverdelen bij portretfotografie. Wat mij betreft wel, wie zegt er immers dat je alleen portretten mag of kunt maken van mensen?
Jul was vandaag weer te gast in huize Pol en Josee en na alle geraas en geravot, eigen aan de jeugdige leeftijd van de temperamentvolle pup, wil ie ook wel eens iets rustiger in een, door het vrouwke met oude handdoeken beschermde, zetel gaan zitten om naar buiten te kijken. Ideaal moment om hem eens iets closer in beeld te nemen.
Een selectie van de overige beelden zet ik morgen wel op Facebook, al was het maar om te tonen hoe moeilijk de keus weer was om er één uit te selecteren.
