een vervolg op Polsfotodagboek, klik op de foto voor een groter formaat. Helaas is het op het ogenblik nog steeds onmogelijk te reageren op deze blog. Ondanks diverse pogingen om dit probleem te melden bij de webmaster is er voorlopig nog geen antwoord of verbetering. Frustratie troef. Ik denk er aan een nieuw platform te zoeken om mijn dagelijkse ei kwijt te kunnen.
Een e-mail sturen kan gelukkig nog wel.
16-10-2022
16 oktober Zeehonden
Het vrouwke wilde samen met vriendin Els naar een optreden van Sandra Kim in het Casino Kursaal in Oostende. Ik was niet meteen wild enthousiast maar enkele dagen aan zee, dat sprak me wel aan. Ik ben dus mee gegaan. Tot dusver viel alles reuze mee. Ik moet mijn mening herzien over Sandra Kim, het optreden was geweldig, en dat was niet de enige positieve ervaring van de dag. Het hotel waar we verblijven is dik in orde, we hebben heerlijk gegeten, het weer was boven verwachting ook erg aangenaam en een wandeling langs het strand, de pier, de toeristische highlights van de stad was ook een meevaller. Als voorlopig hoogtepunt konden we zelfs zeehonden spotten, misschien een alledaags zicht voor sommigen maar voor mij was het echt iets uitzonderlijks. Ik heb er dan ook enkele keren mijn Sonytje op gericht.
Bij gelegenheid van de 50ste verjaardag was er vandaag een groot feest en een opendeurdag aan het Masereelcentrum in Kasterlee. Het is niet dat wij cultuurbarbaren zijn maar de Masereel-wandeling die zou worden ingewandeld met gids interesseerde ons nog net iets meer dan de overige formaliteiten. Om 11 uur stonden wij dan ook paraat bij de start, kletsnat, dat wel, we waren met de fiets tot in Kasterlee gereden en de weergoden hadden ons uitgekozen om een hoeveelheid water over te gieten.
Onderweg mochten we kennis maken met het werk van enkele locale kunstenaars dat langs het parcours een tijdelijke plaats gekregen had. We waren o.a. zeer gecharmeerd door de aanpak van Lisse Declercq die een aantal olieverf miniatuurtjes tussen de graffiti gesmokkeld had op de planken achter een van de bijgebouwen naast de sportterreinen.
14 oktober, verjaardag van het vrouwke !!! Het was weer een erg drukke dag maar in de loop van de vooravond konden we het toch vieren. We zijn met z'n tweetjes heerlijk gaan uit eten. Na afloop zijn we dan naar de wedstrijd van de U21 van SKS Herentals gaan kijken. Kleinzoon Jef is er speler en zoon Mike is de trainer. Qua fotomogelijkheden was het een minder interessante ervaring, veel te weinig licht en erg mistig vanavond, niet meteen de beste omstandigheden om leuke beelden te schieten. De beelden uit de wedstrijd tegen Beekhoek, die trouwens op 2-2 eindige, waren niet denderend. Dat werd wel even anders na de wedstrijd in de kantine. Goed en wel gewassen kwamen de spelers zich ook tussen de bezoekers mengen en de jongelui bleken niet vies van een pintje merkte ik. Toen ik zag dat de stemming steeds beter werd heb ik ze even gevraagd een enthousiaste vreugdekreet te slaken... 1, 2, 3, tjakaaaa en klik !!!
Ieder jaar rijd ik naar Arto in Kinrooi om de bestelling passe-partouts en plakkarton op te pikken voor mezelf en de collegae fotoclubleden voor ons fotosalon. Ik was vandaag bijna op mijn bestemming toen ik die al erg mooi gekleurde boom in de gaten kreeg. Zulke opvallende aankondiging dat de herfst nu echt erg dichtbij aan het komen is kon ik niet negeren en ik ben dus even gestopt om het tafereel vast te leggen. Er zullen in de loop van de komende weken waarschijnlijk nog wel de nodige herfstfoto's voorbij komen maar dit is alvast een prématuurtje.
Het is niet voor het eerst dat ik het beeld van de Wannes en zijn hond als onderwerp kies om mijn dagelijkse fotografie-honger te stillen. Ik probeer wel telkens een andere insteek, een andere benadering. Deze keer heb ik gekozen voor een laag standpunt. Ik heb de camera gesteund op de sokkel zo dat de Wannes eigenlijk neerkijkt op de toeschouwer. Ik heb 'm ook in zwart wit omgezet en voor één keer heb ik ook een analoge filmsimulatie er op los gelaten. Ik heb zelf de analoge tijd in de fotografie niet actief mee beleefd en ik ben dan ook zeer benieuwd wat de collegae denken van het resultaat van de toepassing van filter "Ilfort Delta 400 Pro". Van al de filters die ik aan klikte in het lijstje vond ik deze alleszins de meest dramatische.
Ik vind het super dat het vrouwke tegenwoordig graag mee gaat fietsen. Met z'n tweeën is leuker dan alleen. Het werd best een groot rondje vandaag. Ergens in de buurt van Meerhout, langs het Albertkanaal, kregen we dit ongewone, uit de kluiten gewassen oever-object in de gaten. Als ik heel eerlijk ben was het niet puur toevallig, hier was een nog niet door mij gelogde geocache te scoren. Gelukt !!!
Dit is een zogenaamde Vierendeelbrug. Toen er beslist werd dat de doorvaarthoogte onder de bruggen van het Albertkanaal moest verhoogd worden moesten een aantal van dit soort bruggen verdwijnen. De meesten sneuvelden bij de sloper, maar deze brug zou een andere bestemming krijgen en werd dus gespaard. Ze werd voorlopig geparkeerd op de oever van het kanaal met zicht op de opvolger in de verte. Na meerdere jaren ligt ze er nog steeds en de vraag is of deze tweedehands brug überhaupt ooit nog ergens terecht kan...
Onze Kempense heuvelrug is het gedroomde cross-walhalla voor zowel professionele- als amateur fietsfanaten. Niet toevallig bracht onze streek zoveel kampioenen voort. Tijdens onze wandelingen en fietstochten is het dan ook niet abnormaal dat we op z'n tijd geconfronteerd worden met de crossende medemens. Op deze plek, in de buurt van de Toeristentoren in Herentals, hebben we al vaker jonge en goed getrainde atleten gezwind naar boven zien rijden. Bij deze al iets oudere sportieveling lukte dat blijkbaar niet meer maar dat neemt niet weg dan hij alle respect verdient. Ook in officiële crosswedstrijden lopen ze tenslotte wel eens langs hun fiets. Ik kon het niet laten en heb toch maar enkele foto's gemaakt.
