een vervolg op Polsfotodagboek, klik op de foto voor een groter formaat. Helaas is het op het ogenblik nog steeds onmogelijk te reageren op deze blog. Ondanks diverse pogingen om dit probleem te melden bij de webmaster is er voorlopig nog geen antwoord of verbetering. Frustratie troef. Ik denk er aan een nieuw platform te zoeken om mijn dagelijkse ei kwijt te kunnen.
Een e-mail sturen kan gelukkig nog wel.
03-04-2022
03 april Van uit de hoogte
We zijn weer eens aan de overkant van de Kasterleesteenweg gaan wandelen. Als je richting Kasterlee wil dan kies je enkele keren links rechts en nog eens en dan kom je vanzelf op de Hoge Weg. Voor je de zogenaamde Holle weg oversteekt is er een plek die wat mij betreft meer aanspraak kan maken op die benaming. Voor doorgaand verkeer is de weg ondertussen afgesloten en dat is maar goed ook, buiten enkele sensatie zoekende 4x4 fanaten kwamen hier sowieso geen voertuigen meer. Op het diepste punt stond er meestal een ondoorwaadbare plas tijdens regenrijke seizoenen en men is bezig om middels grote stenen er een stap-vriendelijke doorgang te creëren. Ik wist nog van het bestaan van het wandelpad bovenin om rond de hindernis te geraken en van uit die positie heb ik het vrouwke gefotografeerd die de weg onderin volgde.
Ik moet nog wel wat ervaring opdoen en blijven oefenen maar de techniek van het lichtschilderen met de zaklamp wil ik zo snel mogelijk onder de knie krijgen. Ik ben vanavond weer het donker in getrokken. Een van de mooie dreven is Kasterlee was deze keer het doel en ik was al ter plaatse tegen het einde van het blauwe uurtje. Ik wilde sowieso een basisfoto waaruit ik een leuke doortekening in de lucht kon plukken. Daarna was het even wachten tot het helemaal donker was en dan ben ik aan de slag gegaan. De camera is al die tijd op dezelfde plaats op statief gebleven. Elke boom apart, de bank, het pad twee keer... elke foto 30 seconden belicht en helemaal in het zwart gekleed telkens met de zaklamp naar de goede plek gespurt. Ik ben meer dan een uur bezig geweest met fotograferen en thuis heb ik er nog eens het dubbele aan tijd aan besteed om tot dit samengesteld resultaat te komen.
De mogelijkheden met dit soort fotografie zijn legio... ik blijf oefenen. Wordt vervolgd.
Mijn zus en Dreeke hadden iets te vieren vandaag en wij mochten daar bij zijn in Langdorp. Om iets te gaan eten was er al een reservatie gemaakt blijkbaar, Bonaar in de Bonewijk in Aarschot was onze place to be. We zijn te voet langs de Demer er naar toe gewandeld en ook de terugweg, langs de andere kant hebben we zonder ongelukken of inzinkingen kunnen overbruggen. Onze stappenteller is voor de maand april alvast goed gestart.
Tijdens onze wandeling richting Aarschot zag ik in de verte de zeer herkenbare kerk opdagen en ik heb meteen op de afdrukknop van de kleine Sony gedrukt.
De paastijd komt er aan en vanzelfsprekend heeft het vrouwke er weer voor gezorgd dat de sfeer in huize Pol en Josee door goed gekozen, slim in huis uit gestrooide details aan de tijd van het jaar wordt aangepast. Het hoeft trouwens niet altijd duur te zijn, enkele takken in een vaas, wat plastic eitjes er aan en er is weer een hoek ingevuld.
Ik vind het niet meer dan normaal aan haar creativiteit op z'n tijd in deze pagina's de nodige aandacht te geven. Vandaag had ik de macrolens op mijn toestel gezet, op zoek naar wat speelruimte met scherptediepte. Met diafragma 4,5 is die erg klein bij deze lens. Resultaat: voorin onscherp, achterin onscherp en in dit geval zijn slechts twee eitjes die toevallig in hetzelfde scherptevlak zitten echt scherp, en dat was ook de bedoeling.
Voor de aardigheid de gegevens: Tamron 90 mm Macrolens op Canon Eos 5D Mk IV - f 4,5 - 0,6 sec - ISO 100, op statief uiteraard.
Dat ik een nachtmens ben weten mijn vrienden wel en dat ik van nachtfotografie houd is ook geen geheim. Vandaag heb ik bij dat laatste een aspect toegevoegd. Ik ben met camera en statief, gewapend met een pittige zaklamp het donkere bos in getrokken om halftien.
Ik was eerder bij daglicht al op enkele mogelijke locaties geweest om de kadrering en de compositie vooraf te plannen en deze eerste poging om met selectief belichten tot aparte resultaten te komen is misschien nog niet honderd procent geslaagd - ik zie nog wat fouten - maar ik wil 'm toch hier plaatsen, al was het maar omdat dit misschien wel de eerste van een reeks is. Ik vond het alleszins zeer leuk en erg lonend. Sedert we Phaido moesten laten inslapen was ik trouwens 's nachts niet meer in het bos geweest en oh, wat was dit heerlijk!
Een tipje van de sluier wil ik wel lichten: dit is het eindresultaat van het samenvoegen van 4 foto's op statief met sluitertijd 30 sec. en de dekkingsmodus "lichter" in lagen in Photoshop.
We zijn weer eens gaan wandelen aan de overkant van de Kasterleesteenweg, richting Hoge Mouw en verder naar het Kabouterbos. Dan kom je weer voorbij die plek waar een aantal bomen op een dramatische manier hun gevoelens uiten omtrent de gang van zaken in de wereld tegenwoordig. Elke keer maak ik hier enkele foto's, zo ook vandaag. Na de routine Raw conversie vond ik de kleur versie best wel okee maar ook weer niet zo goed dat ik 'm in mijn favorieten lijstje zou zetten. Dan maar een pittige zwart wit omzetting... ook niet helemaal wat ik zocht... Na wat experimenteren, wat kleuren wegfilteren en wat spelen met contrasten en andere Photoshop mogelijkheden vond ik dit eigenlijk wel een variatie die wat mij betreft voldoende origineel is om bewaard te worden.
Net nu we de laatste van een reeks heerlijke lentedagen mochten beleven vóór de weergoden ons alweer een tijdlang minder gunstig gezind zullen zijn wilde ik toch ook snel nog even middels een bloesemfoto het lentegevoel documenteren. Joechei, het is lente... wat er morgen komt zien we dan wel weer.
