een vervolg op Polsfotodagboek, klik op de foto voor een groter formaat. Helaas is het op het ogenblik nog steeds onmogelijk te reageren op deze blog. Ondanks diverse pogingen om dit probleem te melden bij de webmaster is er voorlopig nog geen antwoord of verbetering. Frustratie troef. Ik denk er aan een nieuw platform te zoeken om mijn dagelijkse ei kwijt te kunnen.
Een e-mail sturen kan gelukkig nog wel.
18-02-2018
18 februari OLV Kapel Mosdijk
Onze zondagse geocache-tochten met het Blauw Kanneke voerden ons vandaag naar de Grensstreek met Nederland in de Antwerpse Noorder-Kempen. De opkomst was erg laag, vermoedelijk speelden andere ( carnavaleske ) verplichtingen een rol. De afwezigen hadden ongelijk want zowel het prachtige décor waarin de tocht verliep als de inspanningen van de weergoden om het ons helemaal naar de zin te maken konden wij ten volle appreciëren.
Uit de vele fotomogelijkheden koos ik vandaag voor dit plaatje van de kapel van OLV aan de Mosdijk in Weelde, in 2005 verkozen tot mooiste plekje van Vlaanderen in de categorie Kerken en Kapellen.
Toen ik in de vooravond terug naar huis reed over de Herentalse ring had ik al een tijdje in de gaten hoe mooi het licht was en ik schatte in dat het Kempisch Kanaal in de buurt van de jachthaven op dit uur wel eens van een ideale lichtinval zou kunnen genieten. Ik ben er dan ook naartoe gereden met fotoplannen.
Even vond ik het jammer dat ik de teletoeter niet op mijn camera had staan want er huist daar warempel een hele kolonie aalscholvers. Op een bepaald moment kon ik er drie tegelijk in beeld nemen maar ze waren toch net iets te ver om een wereldschokkend beeld op te leveren met de maximale 105 mm die ik ter beschikking had. Dan maar aan de slag met de rietzomen... ik was tenslotte gekomen voor het mooie licht he. Dit vond ik wel een leuke. Ik wilde in eerste instantie het riet in de voorgrond scherp en de achtergrond mocht wat mij betreft wat minder aandacht krijgen. Na enkele keren proberen bleek het topje van het voorgrond-riet toch steeds weer te vechten met de achtergrond. Ik heb daarom bij deze opname eerst scherp gesteld op de voorgrond, dan de scherpstelling vastgezet en met de camera zo hoog mogelijk boven mijn hoofd op het gevoel afgedrukt en warempel, het topje van het riet zit net onder de waterspiegel aan de overkant, precies zoals ik het wilde.
We hebben vandaag een fijne fietstocht gemaakt in en rond Varendonk. Voor de niet streek-gebonden lezers: dat is een deelgemeente van Veerle Laakdal in de provincie Antwerpen op de grens met Vlaams Brabant. We hebben genoten van de omgeving, het heerlijke vroeg-lenteweer en de leuke vondsten die we weer op onze geocache-conto mochten bijschrijven. Uiteraard heb ik het fototoestel ook altijd in de fietstas zitten tijdens dit soort tochten. Als ik het er dan uithaal is het vaak tot grote verwondering van mijn fietsgezellen... " Wat heeft ie nu weer gezien? " Dit veld met kolen bijvoorbeeld, een erg lekkere groente, gezond, maar blijkbaar niet rendabel om te oogsten als de tijd daar rijp voor is. Medio februari ruik je de rottende verwaarloosde oogst als je er voorbij fietst. Ik vond het toch een foto waard, al was het maar om de verspilling te duiden...
Ik heb vandaag de prijs betaald voor het feit dat ik, ondanks het feit dat ik plotsklaps de nodige problemen heb met mijn onderstel, gisteren toch een pittige wandeling heb ondernomen. Ik ben de deur nauwelijks uitgekomen. En toch is het krokusvakantie en toch wilde ik krokusjes fotograferen. Ik weet waar je mooie krokussen kunt vinden, maar om die te fotograferen moet je weer een eind wandelen of de wagen van stal halen en in geen van beide opties had ik veel zin. Gelukkig is er vlak bij huis ook nog een mogelijkheid.... De keuze was niet zo groot, maar ik heb ze te pakken gekregen.
Morgen ga ik fietsen, da's minder belastend voor dat hielspoor links en die pijnlijke achillespees rechts...
Oke, misschien heb ik wel een rare hersenkronkel in mijn denkpatroon...
Ik durf niet te bevestigen of het door de datum is dat ik op het idee kwam dit beeld vandaag te kiezen voor mijn blog. Het is redelijk suggestief vind ik. Maar het is wel helemaal zoals de natuur het mij aanbood ergens in Lommel. Stel dat dit een kunstwerk zou zijn gecreëerd zijn door gekende kunstenaar X of wereldberoemde beeldhouwer Y... dan zou dit zonder enige twijfel alom worden bejubeld en het getal voor het dollar- of euroteken zou ongekende hoogtes bereiken. Helaas voor de poenpakkers is dit slechts een gratis onderwerp langs de wandelroute die we vandaag aandeden tijdens onze eerste try-out om een leuke route te bedenken voor de jaarlijkse nacht-zoektocht van het spaarkaske.
Het was een koude, winderige maar zonnige dag. Ik heb er helaas niet echt van kunnen genieten. Een rare pijn onder de hiel van mijn linkervoet zorgt er al enkele dagen voor dat ik minder mobiel ben en ik heb vandaag een absolute rustdag ingelast qua fysieke activiteiten. Ik ben geen dokter natuurlijk maar enig opzoekwerk laat me vermoeden dat we hier spreken over hielspoor, of dat ook weer vanzelf over gaat weet ik niet, even afwachten voor ik naar medische hulp zoek.
Toen de avond al een eindje gevorderd was en de lucht behoorlijk rood kleurde in het westen ben ik toch even naar buiten gestapt. Met de 300 mm een foto van de Kasterleesteenweg richting dorp, dat leek mij wel een aardig beeld om alsnog iets op mijn geheugenkaartje te krijgen vandaag. Wat mij het meeste opvalt is hoe het beeld in de diepte samengeperst wordt met dit stevige zoomvermogen. Ik heb de rode tinten een klein beetje gekieteld, dat geef ik toe en in de hoeken heb ik ook een tikkeltje vignet toegevoegd.
Ik beleef nog steeds enorm veel plezier aan het experimenteren en het uitproberen van dingen in de fotografie. Als ik me weer eens afvraag of ik een bepaald iets zou kunnen fotograferen, zo goed mogelijk, en hoe dan wel... dan wil ik daar ook mee aan de slag. Het inschenken van een lekker glas bier bijvoorbeeld leek mij een prima uitdaging, ook al omwille van het opruim werk na de opname. Je kunt zo'n glas toch niet laten staan dan? En zoals de aandachtige toeschouwer al heeft gemerkt hoeft het niet altijd Duvel te zijn. Zulke grote oogkleppen heb ik nu ook weer niet. Ik weet op z'n tijd ook wel eens een ander biertje te appreciëren. Om eerlijk te zijn had ik er zelfs een beetje spijt van dat de opname al bij de eerste poging gelukt was... ik had er best wel een of twee meer willen nuttigen van dat merk.
