een vervolg op Polsfotodagboek, klik op de foto voor een groter formaat. Helaas is het op het ogenblik nog steeds onmogelijk te reageren op deze blog. Ondanks diverse pogingen om dit probleem te melden bij de webmaster is er voorlopig nog geen antwoord of verbetering. Frustratie troef. Ik denk er aan een nieuw platform te zoeken om mijn dagelijkse ei kwijt te kunnen.
Een e-mail sturen kan gelukkig nog wel.
23-06-2019
23 juni Gesprek
Ik ben vandaag niet aan fotograferen toe gekomen en daarom pluk dan maar iets van de Facebook-pagina van het vrouwke om te tonen als dagelijkse bijdrage.
Toen ik thuiskwam van mijn geocache fietstocht met mijn maatje Jackie keek Phaido mij verwijtend aan en ik moest hem dus uitleggen dat het eigenlijk een beetje zijn eigen schuld is: toen we een fietskarretje kochten voor hem wilde hij er absoluut niet in en daar hadden wij begrip voor. Hij kan dus niet mee als er gefietst wordt. Hij was niet helemaal tevreden met de uitleg maar goede vriendschap overwint alles natuurlijk. Het vrouwke had onze conversatie in de gaten en die had het tafereel vastgelegd met haar iPhone en meteen op Facebook geknald...
Spring de zomer in. Zus Lily organiseert ook dit jaar weer het springkastelen-event bij het begin van de zomer. Door omstandigheden is de locatie deze keer veranderd. In Baal, vlak bij de Kinderplaneet is er een plaats gevonden die evenveel, zoniet méér mogelijkheden biedt dan de weide in Langdorp waar ze de vorige jaren zaten.
Vóór we achter de geocachen in de buurt van het Sven Nijs Cycling Center aan gingen wilden we er ook wel even een kijkje gaan nemen. We vonden een plekje onder een boom en genietend van de schaduw en iets fris vonden wij dat het goed was.
Dat ik een gedreven geocacher ben is ondertussen wel geweten neem ik aan. De leukste cachen zijn wat mij betreft de mysteries en de multies. Niet zelden gaan die rond een thema of gebeurtenis en krijg je zo stiekem wat info mee. Zo is er in de buurt van Sas VI een wandeling die in het teken staat van een dramatische gebeurtenis die plaatsvond aan het einde van WO II.
De Duitsers zaten nog steeds achter het kanaal toen enkele Britten aangestapt kwamen. De Duitsers zaten onder andere op de zolder van de boerderij die nu het café Sas VI is en ze hadden enkele pannen opzij geschoven. De Britten vormden een gemakkelijk doelwit... De volgende dag lagen hun lijken er nog.... Na de oorlog werd er een gedenksteen gelegd en in september 2014 werdt de steen vernieuwd. De omgeving wordt onderhouden door een ploeg van de gemeente Mol. Ik kon vandaag mijn naam in het logboekje van de cache "Fallen Patrol" zetten... en er enkele foto's maken natuurlijk.
Er zit nogal wat symboliek in dit beeld, de door de buskusmot geteisterde haagjes en die ene kleine verdorde conifeer bvb. En dan zijn er ook nog de klaprozen, poppies, onlosmakelijk verbonden aan alle herdenkingen aan WO II. Maar daarbij moet ik toch vertellen dat ik die ben gaan plukken aan de andere kant van de weg en ze dan in de verdorde buskus heb gezet...
Ieder jaar wordt er voor de bewoners van de Lommelse zorgtehuizen Kapittelhof en Hoevezavel een feest georganiseerd in de Moffel. Er zijn bewoners die de verplaatsing per speciaal ingehuurde bus maken, o.a. het ganse contingent Kapittelhof bewoners. Maar van uit Hoevezavel gaat het overgrote deel per rolstoel ook al omdat het van daar uit dichter bij is natuurlijk. Maar toch, het blijft een flinke wandeling en wij als vrijwilligers hadden er een hele klus aan. Er waren enkele invallers bij de potentiële duwers en zo kon ik mijn plaats een tijdje afstaan om onderweg ook enkele foto's te maken. Bij deze zie je dat het echt wel een hele stoet was. Jammer dat het toegestane formaat hier ruim onvoldoende is om de scherpte tot helemaal achterin ook helemaal tot zijn recht te laten komen.
We leefden weer een hele dag onder code geel. Enkele keren werd de zwoele onweersdreiging onderbroken door een lichte bui en wat gerommel in de verte maar in de loop van de avond zag het er naar uit dat het nu echt zou gaan losbarsten. Van achter ons huis heb ik de best wel mooie, dreigende wolkenlucht te pakken gekregen. Onze voortuin-berk komt ook prominent boven het dak piepen alsof ie wil tonen dat hij daar niet voor bevreesd is. En al bij al viel het wel mee, een korte iets hevigere bui kon ons niet van onder de veranda wegjagen en dat was het dan weer. Ook deze keer liet het noodweer Lichtaart links liggen.
Tijdens mijn fietstocht vandaag kwam ik langs deze grote jongen. In Stormen Sterk heet deze windmolen en als ik meneer Google mag geloven was er op deze plaats al een eerste windmolen in 1499. In 1837 werd er een vergunning gegeven voor de huidige versie en na enkele restauraties en herstellingen - "in Stormen Sterk" bleek zijn naam niet altijd waarheidsgetrouw te dragen - staat ie nog altijd te pronken met zijn spanwijdte van 26,5 m. als een van de grootste windmolens van het land.
In de loop van de vooravond ben ik toch nog even naar het Prinsenpark getrokken om daar het nieuwe geocacherondje Prinsenschatten op mijn palmares te schrijven. Dat lukte vrij makkelijk en in die omgeving denkt deze jongen natuurlijk ook aan fotograferen. Dit insect kreeg ik in de gaten aan de oever van een van de vijvers. Met de 300 op mijn toestel kon ik 'm van op enkele meters toch redelijk goed te pakken krijgen. Het is een beest van het merk Libel, daar ben ik vrij zeker van. Het type daarvoor moet ik voorlopig passen. Misschien kan iemand mij daar weer wat wijzer over maken.