een vervolg op Polsfotodagboek, klik op de foto voor een groter formaat. Helaas is het op het ogenblik nog steeds onmogelijk te reageren op deze blog. Ondanks diverse pogingen om dit probleem te melden bij de webmaster is er voorlopig nog geen antwoord of verbetering. Frustratie troef. Ik denk er aan een nieuw platform te zoeken om mijn dagelijkse ei kwijt te kunnen.
Een e-mail sturen kan gelukkig nog wel.
30-08-2020
30 augustus Fietsen door de bomen
We waren vandaag in Bosland, het groene natuurgebied tussen Lommel, Eksel en Hechtel. De reden van ons bezoek was de openlucht-fototentoonstelling "In Side Out" in het Pijnven. Het moet me van het hart dat ik niet meteen erg gecharmeerd was door dit soort fotografie, ... ik zag enkele spaarzame werken waar ikzelf ook zou voor gegaan zijn maar het merendeel leek mij eerder van de categorie laat-ons-eens-zien-welke-uitsnijding-wij-hier-op-kunnen-toepassen-om-een-moeilijk-verstaanbare-kunstzinnige-uitleg-te-kunnen-geven. "Arty Farty", om het met de woorden van onze fotoclub-voorzitter te zeggen...
Gelukkig waren er nog de nodige andere leuke mogelijke foto-onderwerpen. In de buurt van hub 2 kwamen we vlak bij "Fietsen door de bomen". Ik was hier al eens eerder maar de gemaakte beelden bleken toen mijn eigen kwaliteitscontrole niet te doorstaan. Deze keer wil ik daar geen twijfel over laten bestaan. Met de 16-35 op mijn toestel kon ik het ganse project er in één shot netjes op krijgen.
Beetje fietsen toch maar vandaag... vertrokken met een nattevinger doel. Ik kwam totaal niet gepland in de buurt van Dessel langs de gekende visvijvers en ik besloot even aan te leggen voor een foto. De spiegeling vond ik sowieso al lekker meegenomen in het beeld maar ik heb scherp gesteld op de bloemen in de voorgrond. Dat er daardoor in de achtergrond enige onscherpte ontstaat vind ik eerder een voordeel dan een nadeel.
Kleindochter Julie zou rond de middag landen in Eindhoven met een Raynair vlucht van uit Bergamo. We waren er al wat vroeger naar toe gereden want ik wilde nog wel eens wat vliegtuigen gaan fotograferen. De Spottersweg en de Spottersparking zijn bij de liefhebbers zeer bekend. Dat die Spottersweg toevallig tijdelijk afgesloten is kon me niet tegenhouden, de schietgrage fotograaf vindt altijd wel een doorgang. Er was helaas erg weinig bedrijvigheid, in een uur tijd heb ik zegge en schrijve 4 vliegtuigen gezien en gefotografeerd. Iets voor twaalf was het dan zo ver... daar komt ze. Klik, klik, klik.
Ik heb vandaag nog eens de bruggetjes wandeling gedaan in Ravels, helemaal deze keer en samen met cachemaatje Jackie en zijn vrouwke Annemarie. Bijna 6 uur hebben we er over gedaan trouwens, langer gezocht naar soms moeilijk verstopte cachen dan gewandeld. Na driekwart van het rondje liepen we een stukje langs het Kanaal Dessel-Turnhout-Schoten en ik weet dat er aan de overkant een leuke horecazaak is: de Hertog Jan. In de verste verte geen brug te bekennen... maar gelukkig is er een pontje om je naar de verkwikkende lavenis te brengen. Even de mondmaskers op en de gratis overtocht was in een mum van tijd gebeurd.
Er zijn zo van die onderdelen binnen de fotografie waar ik net iets meer voeling mee heb. Symmetrie, schaduwen, spiegelingen, nachtfotografie... en dat ik iets heb met bruggen is ook al menig maal gebleken toch. Iedere keer dat ik in de buurt er van kom of er over rijd bekruipt me de neiging om even te checken of ik geen fotowaardig standpunt vind. Zo ook vanavond toen ik naar huis reed over de brug van Buul. Ik heb de wagen even langs de kant gezet, de camera op statief en dit is een van de foto's die ik kon scoren.
Het is ook een jaarlijks weerkerend gegeven: ik wil graag de overdadige druivenoogst tonen die wij van onze ranken krijgen toebedeeld. Druiven, wijn, boerenjongens... ik geef het toe, er zijn nogal wat raakpunten met mijn culinaire voorkeuren. Dit jaar lijkt het er op dat we weer een giga-record-oogst gaan meemaken, en het is maar goed dat we al een gedeelte van onze ranken hebben ingepakt met netten. De mussen en de merels hebben ze ook ontdekt ondertussen en bij de nog onbeschermde delen wordt al stevig van de toch voorlopig nog onrijpe maaltijd gepikt. Hoog tijd dat we daar ook netten overheen leggen.
Ik had de macro-lens er niet opzitten, meer nog, ik had alleen de kleine Sony bij tijdens een korte adempauze, samen met Phaido, weg van de computer. Dat je constant alles in de gaten houdt om eventueel een interessant onderwerp te zien is een tweede natuur bij de fanatieke amateurfotograaf neem ik aan. Zelfs een plant of een bloem die wordt bezocht door een mierenvolkje kreeg ik in de gaten... 's Zien hoe extreem ik dit kan te pakken krijgen met dit toestel... Met de Canon kan dit beter, maar ik ben hier toch ook niet ontevreden over.
