een vervolg op Polsfotodagboek, klik op de foto voor een groter formaat. Helaas is het op het ogenblik nog steeds onmogelijk te reageren op deze blog. Ondanks diverse pogingen om dit probleem te melden bij de webmaster is er voorlopig nog geen antwoord of verbetering. Frustratie troef. Ik denk er aan een nieuw platform te zoeken om mijn dagelijkse ei kwijt te kunnen.
Een e-mail sturen kan gelukkig nog wel.
25-10-2020
25 oktober Kerkhofbezoek
Het is weer die tijd van het jaar, we gedenken rond Allerheiligen onze overleden kennissen en familieleden. We bezoeken dan de graven, frissen ze op en zetten er een bloemetje bij neer. Ik denk wel eens dat de doden er niks aan hebben en dat we beter regelmatig gedurende het ganse jaar eens aan hen denken, maar wie ben ik om de traditie af te vallen. Wij zijn er redelijk vroeg bij dit jaar want tijdens het Allerheiligenweekend hebben wij traditiegetrouw ons fotosalon en dat gaat ( voorlopig, volledig coronaproof ) nog altijd door. Gedurende de volgende dagen gaan wij beginnen met de opbouw trouwens.
Op het kerkhof van Peer, mijn geboortedorp maakte ik deze foto van het graf van mijn overgrootvader en overgrootmoeder. Om helemaal in de stijl te blijven heb ik thuis wat met Photoshop en Nik gespeeld om er een oude foto van te maken.
Achter me het centrum van Kasterlee, voor me de verkeerslichten bij het kruispunt van de weg richting Lichtaart met de Noord-Zuid N19g. Nu het centrum van Kasterlee vanaf 3 november voor een lange tijd op slot gaat voor een grondige make over zullen we in de toekomst hier veel minder vaak voorbij komen. We zullen voortaan de Zuiderring moeten nemen als we naar Lommel rijden, langs Geel en Mol. Toch nog even deze combinatie van avondrood en dreigende wolken meegepikt...
De uitnodiging van het mooie weer was deze namiddag veel te sterk, ik kon niet anders dan de fiets van stal halen en die was blij dat ie mee mocht. Na enig overleg besloten we samen richting Retie te trekken. Onderweg bleven de prachtige herfstkleuren maar voorbij komen en we stopten dan ook regelmatig om Camera, mijn andere maatje, de gelegenheid te geven ook zijn ding te doen. Een enkele keer kon die van op het fietspad langs de baan Kasterlee Retie zelfs een autoluw moment te pakken krijgen.
Zoals ieder jaar is ook nu weer een hele kudde vliegenzwammen neergestreken op het gras onder en rond de berk voor ons huis. En zoals ieder jaar wil ik die dan ook fotograferen. Om een iets andere foto te scoren dan de vorige jaren heb ik deze keer gewacht tot het donker was en omdat flitsen wat mij betreft zelden een optie is moest ik mijn toevlucht nemen tot andere alternatieven. Het is verrassend hoe je met twee simpele zaklampen ( en de hulp van het vrouwke ) de scene toch mooi uitgelicht krijgt.
Ondanks de erg stevige wind ben ik vandaag toch weer gaan fietsen. Oud Turnhout en omgeving was de bestemming en ik kwam onder andere in de Liereman, je weet wel dat bijzonder waardevolle natuurgebied waar een onverlaat niet zo lang geleden een groot aantal bomen beschadigde met een kettingzaag. Bij het zien van deze prachtig gesculpteerde boom bedacht ik stilletjes dat daar wel meer mensen rondlopen die handig zijn met beitels en kettingzagen... ( oeps... )
Dat de horeca - cafés en restaurants - weer dicht moesten wegens dat verdoemde covid-virus ligt ons allemaal zwaar op de maag natuurlijk. Ik wilde dat op een of andere manier meenemen in het jaaralbum dat ik binnen dik twee maanden weer met de foto's en de tekstjes van deze blog in elkaar ga knutselen. Ik ben daarom vanavond, net voor de avondklok inging, naar het sterren restaurant "De Pastorie" gewandeld met mijn camera en statief, da's nauwelijks 200 m ver. Rond deze tijd baadt het gewoonlijk in het licht en beginnen de tevreden klanten het pand te verlaten. Vandaag was er één enkel flauw licht dat door een raam scheen... waarschijnlijk vergeten uit te knippen toen ook hier de boel op slot ging voor minimaal een maand.
Of het abnormaal is dat je in deze periode van het jaar nog een sprinkhaan te pakken krijgt als fotograaf weet ik niet. Feit is dat ik, toen ik terugkwam van een van de dagelijkse wandelingen met Phaido, thuis dit exemplaar in een zeer fotografeerbare positie zag zitten. Okee, de achtergrond is niet puur natuur, maar daar zag ik geen groot beletsel in... Veiligheidshalve had ik al enkele shots gescoord maar dan ben ik even naar binnen gelopen om een andere lens op mijn toestel te zetten en toen ik terug naar buiten kwam zat ie nog precies hetzelfde... sprinkhanen-herfst-moeheid denk ik dan.
