een vervolg op Polsfotodagboek, klik op de foto voor een groter formaat. Helaas is het op het ogenblik nog steeds onmogelijk te reageren op deze blog. Ondanks diverse pogingen om dit probleem te melden bij de webmaster is er voorlopig nog geen antwoord of verbetering. Frustratie troef. Ik denk er aan een nieuw platform te zoeken om mijn dagelijkse ei kwijt te kunnen.
Een e-mail sturen kan gelukkig nog wel.
01-04-2018
01 april De ronde
Het was vandaag Ronde-van-Vlaanderen-dag, kortweg dag van "de Ronde", daar kon je niet aan ontsnappen. Al dagen lang werden we gebombardeerd met heruitzendingen en samenvattingen van vorige edities, voorspellingen van experten, beoordelingen van het vormpeil van de favorieten en lyrische voorbeschouwingen van fanatieke wielerjournalisten. Ik ben niet meteen een wielerfanaat, - ik zou er niet voor thuisblijven, maar indien ik niks anders te doen heb wil ik wel eens voor de TV gaan zitten - en zoals velen zat ik ook te kijken naar de eerste oervervelende koers-uren. Toen mijn cachemaatje Jackie belde of ik geïnteresseerd was om mee te gaan om in Gierle een multicache te wandelen aarzelde ik niet... veeeeel leuker !
Na een niet eens zo lange wandeling en het vinden van de nodige gegevens op de diverse waypoints doken we een café in om onder het genot van iets vloeibaars de eindcoördinaten te berekenen. En ja hoor... aan de Ronde ontsnap je niet !!!
Ik vond de setting interessant genoeg om te fotograferen. De kastelein hangt in een typische kastelein-houding op zijn tapkranen, op de hoek van de toog zit een kliekje vrouwen die het aan koers-interesse ontbreekt en de mannen zijn een en al aandacht voor het scherm.
Ik heb de foto ook naar zwart-wit omgezet, ook niet verkeerd, maar in dit geval vond ik toch de kleur-versie sterker. De zwart-witte print ik wel eens af voor de fotoclub.
Toen ik in de loop van de namiddag vertrok voor een rondje fietsen richting Kasterlee en ik de fietstunnel inreed onder de N19g zag ik in de spiegel een in fluo-pak gestoken wielrenner me tegemoet komen. Ik vond het meteen een zeer fotografeerbaar beeld en besloot later bij het terugkomen daar wat tijd aan te besteden. Anderhalf uur later heb ik de fiets aan de kant gezet enkele meters verderop en ik ben in de bocht bij die spiegel gaan wachten op prooi met de camera in aanslag. Na enkele kleurloze heren en dames waar ik al mijn vizier had op scherp gesteld kwam er een sportievere renner in het rood uit de tunnel. De instellingen waren al enkele keren getest en goed bevonden en ook deze keer schoot ik raak.
"Alweer een weggegooid potteke achter een kapelleke...", dat is een veelgehoorde uitspraak waarmee iet of wat geroutineerde geocachers aangeven dat een bepaalde cache niet veel soeps was. In dit geval was dat niet van toepassing. Dit is de kapel van OLV en het kind Jezus in St. Jozef Rijkevorsel. Hier was eerst en vooral niks verborgen en de wandeling die hier startte en die ons naar diverse mooie vondsten voerde mocht er echt zijn. Dat ik de kapel fotografeerde is vanzelfsprekend. Interessante onderwerpen laat ik meestal niet ongefotografeerd aan mijn lens voorbij gaan. Dat ik deze opname koos als foto van de dag is zoals zo vaak louter toeval. Ik heb wel een groot stuk omgeving in de foto meegenomen o.a. de plas in de verte waar de wandeling ons langs voerde.
Wij waren vandaag op tocht langs het kanaal Schoten-Turnhout-Dessel. Tussen Turnhout en Arendonk was namelijk het nodige geocacheplezier te rapen. Zo kwamen we o.a. ook op het terrein waar eens de steenbakkerij La Bonne Espérance was. Wat opzoekwerk op het net leerde ons dat dit een van de vele steenbakkerijen was die zich mede door de aanleg van het kanaal in de ruime omgeving van Turnhout kwamen vestigen. Geopend in 1900 moest het bedrijf door de economische crisis er al mee ophouden na 33 jaar. Zo lang ligt dat daar al te verkommeren. Ik heb er menige foto geschoten deze namiddag.
En dan moet je kiezen... Ik ging voor dit plaatje omwille van de berk die uit de muur groeit. Het verval en de chaos, ook in de begroeing, is duidelijk zichtbaar, maar een volwassen berk kreeg ik op deze manier nog nooit in beeld.
We zijn vandaag naar het stedelijk museum geweest in Aarschot. De tentoonstelling rond couture Harry wilden wij persé zien. Het was in het pand waar Harry zijn bruilofts- en ceremoniekledij uitbaatte dat wij, anderhalf jaar geleden alweer, een maand lang Kerstman waren in wat wij voor de gelegenheid "Het huis van de Kerstman" hadden genoemd. Harry was een legendarische figuur in Aarschot en op de plaatsen in het gigantische pand die toen niet door het evenement werden gebruikt en die niet voor het publiek toegankelijk waren hadden wij toen al onze ogen uitgekeken op een art-déco inrichting die nog redelijk intact bewaard gebleven was. Naast bruidskleding, prullaria, persoonlijke spullen en massa's foto's zagen we veel van de inrichting en meubels terug op de tentoonstelling. Ik kon de verleiding niet weerstaan om Josee en Phaido even strategisch te plaatsen in de "rode kamer" en in de spiegel het tafereel vast te leggen.
Toegegeven... het wel heel erg minimalistisch. Dit zijn het vrouwke en Phaido die aan de overkant van een klein venneke lopen, het vrouwke in het blauw, Phaido in zijn eigen kleur en die derde streep is gewoon een lichtstreep tussen de bomen. Ik leg me dit werkjaar van de fotoclub o.a. toe op dit soort foto's omdat ik voor ons salon in november een audio-visuele reeks wil maken rond omgekeerde spiegelingen. Meestal is de inhoud meer herkenbaar maar ik heb ook dit soort beelden nodig als mogelijke overgangen of derde beelden tussen twee andere. Omdat ik nog niet weet wat het uiteindelijk wordt maak ik zo veel mogelijk opnames om de keuzemogelijkheid zo groot mogelijk te maken voor ik aan het monteren ga.
Omdat ik vandaag alleen maar dit soort beelden schoot moest ik er ook eentje uit kiezen en ik ben gegaan voor de meest eenvoudige... omdat ik hem mooi vond, hoeft het nog gezegd?
Mijn fotomaatje Alex had via de Gazet van Antwerpen een bezoek aan de brouwerij van Moortgat versierd. Voor de bier-analfabeten... daar maken ze Duvel. Omdat ik hem uiteindelijk toch heb kunnen bekeren tot de Duveldrinkersgilde vond hij dat ik ook mee mocht, als dank neem ik aan. Het werd een erg gesmaakte rondleiding met veel interessante feiten, leuke uitleg en amusante anecdotes, eigenlijk alleen maar de bevestiging van wat wij al langer weten: "Dit is het beste bier van de wereld!"
Voor en na kregen we uiteraard uitgebreid de gelegenheid te genieten van het hemelse brouwsel ( onze gids noemde het een product-confrontatie ) en tijdens het na-gedeelte kon ik dit beeld schieten. Het Duvelcafé heeft de nodige nostalgische ingredienten geïntegreerd in het interieur. Ik heb het natuurlijk in dit verband niet over Alex, die is toevallig in dit beeld verzeild geraakt.
Ik vermoed dat ik geocachemaatje Jackie hier even kan kietelen... Al die geëmailleerde oude metalen publiciteitsborden... ik ben zeker dat hij de meeste nog niet in zijn verzameling heeft.
 "Very Happy"){kind=icon}
