een vervolg op Polsfotodagboek, klik op de foto voor een groter formaat. Helaas is het op het ogenblik nog steeds onmogelijk te reageren op deze blog. Ondanks diverse pogingen om dit probleem te melden bij de webmaster is er voorlopig nog geen antwoord of verbetering. Frustratie troef. Ik denk er aan een nieuw platform te zoeken om mijn dagelijkse ei kwijt te kunnen.
Een e-mail sturen kan gelukkig nog wel.
19-09-2021
19 september Nieuwe brug
Alle bruggen over het Albert kanaal worden vervangen of verhoogd. De doorvaarthoogte moet omhoog want de iets oudere bruggen zijn niet berekend op het moderne containervervoer. De meeste nieuwe bruggen lijken alle van het zelfde atelier, studieburo, architect of eenheidsworstfabriek te komen - en natuurlijk is daar niks mis mee - maar als er dan eens een exemplaar tussen zit dat afwijkt van de andere vind ik het de uitdaging waard om te proberen er een leuke opname van te maken. Tussen Herenthals en Herenthout vond ik dit kunststuk. Ik heb er even aan gedacht deze opname weer eens in zwart wit om te zetten maar uiteindelijk vind ik de kleurversie toch net iets leuker.
We waren met onze fotoclub Visueel present op de verenigingen foor bij gelegenheid van Lichtaart kermis. De bedoeling was onze club eens extra in de schijnwerpers te zetten en dat is zeker gelukt. Ik ben gedurende de dag ook enkele keren rond gewandeld om wat leuke beelden te scoren en voor deze foto moest ik niet eens zo ver weg van ons standje. Dancing in the streets, twee dansliefhebbers die hun ding kunnen doen op een plek waar gewoonlijk auto's, fietsers, en speedpedelecs voorbij komen... leuk toch?
Ik ben vandaag met de fiets naar Lommel gereden om als vrijwilliger met de bewoners van Hoevezavel te gaan wandelen. Omdat Phaido de lengte van de wandelingen niet meer aankan gingen het vrouwke en ikzelf al een tijdje om beurten mee aan de wandel en de andere bleef dan ter plaatse wat rondhangen met onze woef. Uiteindelijk vonden we dat redelijk zinloos en het vrouwke en Phaido zijn dan ook gewoon thuis gebleven. Ondanks de afstand vond ik de e-bike toch een goed alternatief om de wagen dan maar te laten staan. Uiteraard heb ik onderweg diverse fotostops ingelast en de oogst was weer groot. Uit het aanbod heb ik het vrouwke laten kiezen. Haar commentaar bij deze ruiter die de gekende blauw-witte brug aan de Blauwe Kei oversteekt was: "Dat zie je niet alle dagen..."
De Smallebroeken, bijna altijd het decor van onze dagelijkse wandelingen... Wij kunnen ons niet genoeg realiseren hoe gelukkig wij zijn om in zulke mooie streek te mogen wonen. Ik heb dan ook hele mappen vol met foto's in mijn PC en externe harde schijven met de naam of de tag Smallebroeken. Vandaag kon ik een foto scoren die het groene karakter niet beter kon illustreren. De natuur zelf heeft er voor gezorgd.
Ergens midden in de maand september vind ik ieder jaar weer dat ik de stand van zaken qua druivenrijkdom eens moet fotograferen. Ze zijn weer overdadig aanwezig aan de ranken die onze gevels sieren. We kunnen weer lekkere druifkes snoepen, sap persen, boerenjongens in rum maken en de buren en kennissen verblijden met voluptueuze rijpe trossen. Merk trouwens terloops ook op dat de afrikaantjes in de bloembakken het ook weer goed doen, zoals ieder jaar. Voeg daar bij de weelde van onze wilde-bloemenweide, dan weet je dat huize Pol en Josee ook dit jaar weer een 4-sterren restaurant is voor de vlinders, de bijtjes en allerhande andere zoemende beestjes.
Ik was weer eens bij mijn zus in Langdorp-Aarschot. Er staan enkele interessante, mooie beelden op het terras en voor we iets over twaalf daar een hapje gingen eten werd mijn interesse toch getriggerd. Ik ben er sowieso niet meteen voor gewonnen kunst te fotograferen, meestal is dat pluimen van iemand anders op je eigen hoed steken vind ik. Maar als je een origineel standpunt kunt vinden of iets toevoegen lijkt het me wel eens het proberen waard.
Na lang dit beeld van twee dansers langs alle kanten bekeken te hebben vond ik een standpunt waar ik mee kon leven. Ik wilde een tegenlicht opname, de zon zo goed mogelijk achter een van de dansers dus. Een laag standpunt was daarom nodig. In werkelijkheid, als je het driedimensionaal bekijkt reikt het rechterbeen van de dame over het linkerbeen van de heer. Alleen van uit deze positie kon ik enige orde scheppen in het lijnenspel van de ledematen. De licht gesluierde lucht zorgde er gelukkig voor dat de zon niet al te zeer voor overbelichting zorgde. Er bleef zelfs een klein beetje kleur over.
Indien ik nog een uur gewacht zou hebben kon ik de dansers misschien helemaal vrijstaand fotograferen omdat de zon opschuift he . Maar primo, daar had ik geen tijd voor en secundo, het weer leek snel te verslechteren...
Ik zal de titel maar meteen tegenspreken... iedereen in Lommel noemt dit het Weteringhuis, en die tegendraadse eerste "e" wordt zelfs uitgesproken met een licht "i"-accent.
Ik had vandaag een rondje geocachen rond de Wetering gepland en Lucien, neef van het vrouwke, wilde graag met me mee wandelen. Al pratend en keuvelend leek de tocht korter dan ik dacht. Gedeelde vreugde is dubbele vreugde is de helft van een gekend spreekwoord. Op een gegeven moment moest Lucien zelfs toegeven - als geboren en getogen Lommelaar - dat hij hier nog nooit geweest was... Da's nu eenmaal mijn sterkste argument om te gaan geocachen... Je profiteert van de terreinkennis van locals die allemaal wel ergens een bijzonder plekje kennen.
Op het einde van de wandeling kwamen we weer aan het Weteringhuis en ik kon het niet laten nog maar eens een foto te maken die ik al meerdere keren gemaakt heb, misschien van uit een iets andere hoek weliswaar. Om de locatie alle eer aan te doen heb ik er voor gekozen er een oud uitziende foto van te maken.
. Maar primo, daar had ik geen tijd voor en secundo, het weer leek snel te verslechteren...
