een vervolg op Polsfotodagboek, klik op de foto voor een groter formaat. Helaas is het op het ogenblik nog steeds onmogelijk te reageren op deze blog. Ondanks diverse pogingen om dit probleem te melden bij de webmaster is er voorlopig nog geen antwoord of verbetering. Frustratie troef. Ik denk er aan een nieuw platform te zoeken om mijn dagelijkse ei kwijt te kunnen.
Een e-mail sturen kan gelukkig nog wel.
07-06-2020
07 juni Fietsers en klaprozen
Ik was eigenlijk gestopt om een mooie diagonaal klaprozen te fotograferen toen ik langs het Kempisch kanaal richting Ten Aard fietste. In plaats van op het fietspad langs het kanaal te blijven had ik er op die plaats even voor gekozen het mooie weggetje achter de dijk te nemen. Toen ik de rij klaprozen zag moest ik mijn ros wel aan de kant zetten. Het werd nog mooier toen er boven enkele fietsers voorbij kwamen...
Café De Valk, of beter de oude benaming Afspanning De Valk, is zonder meer het oudste café in Kasterlee. Het wordt al vermeld in 1778 en tot begin 19de eeuw zou het zelfs gefungeerd hebben als gemeentehuis. Nu de cafés weer terug open mogen gaan maandag was dit misschien het moment om er nog eens een nachtfoto te gaan maken zonder de alles overstralende lichtreclames en zonder auto's voor de deur en in de zijstraat. Ik heb er daarom mijn statief nog eens neergepoot en de camera 30 seconden open gezet met dit resultaat... hoewel... thuis heb ik er toch ook nog even een Nik-filter overheen gezet, voor de sfeer.
Als je meestal hetzelfde rondje wandelt is het niet meer dan logisch dat er ook vaak foto's uit dezelfde hoek voorbij komen... weer eentje uit de Smallebroeken vandaag. De boer was net aangekomen met jammie jammie. Het restaurant gaat open en de bezoekers verdringen zich om aan de maaltijd te beginnen. Social distancing... nooit van gehoord. Tafelmanieren? ... euhhh... het is nog niet helemaal opgediend of er wordt al geschrokt, gesmikkeld en gesmuld.
Sedert enkele dagen huppelt er een veulentje in een van de weides aan de Smallebroeken, een shetlandpony veulentje, ongeveer dezelfde grootte als Phaido. Meestal staan er in deze weide meerdere shetlanders te grazen maar ik neem aan dat de eigenaars voor de gelegenheid deze twee even apart hebben gezet, de rest van het gezelschap staat op het aanpalende perceel. Ik heb er al eerder enkele foto's van gemaakt maar mama pony is erg beschermend en bleef naar mijn smaak net iets te ver uit het bereik van de 200 mm die ik met die kleine Sony ter beschikking heb. Vandaag kon ik ze eindelijk te pakken krijgen terwijl ze aan de goede kant van de wei liepen.
Als we aan de wandel gaan vertrekken we meestal langs de Reffenakkers en aan het eind van de verharde weg slaan we links langs het laatste huis een smal bospaadje in. In dat huis leven twee huiskatten en één ervan, de rosse, ligt meestal voor het huis. Telkens ze Phaido ziet legt ze zich in alarmpositie en blijft ze roerloos liggen om naar ik vermoed in geval van nood snel weg te sprinten. Dat is tot nu toe nog nooit nodig gebleken want Phaido interesseert zich niet aan katten. Hij loopt steevast recht het paadje in, blij dat ie mee mag. Vandaag heb ik de poes maar eens gefotografeerd, ze solliciteerde er al zo lang naar.
Ik heb vandaag eens gekozen voor een licht abstrakt beeld. Ik keek in het voorbijrijden in een stapel buizen die aan een bedrijf lagen in Herentals, klaar voor verzending. Het bedrijf zelf en zeker de kleuren ervan vond ik al interessant maar de diverse perspectieven en lichtspiegelingen in de buizen vond ik een foto meer dan waard. Ik weet niet of ik dit moet indelen bij architectuur dan wel abstrakt maar ik hou er sowieso niet van in doosjes te denken en alles netjes in groepen en subgroepen te klasseren.
Ik had gisteren tijdens de avondwandeling toevallig gezien hoe mooi het licht speelde in de aren van een tarweveld langs de Dressenstraat. Met de kleine Sony had ik al enkele foto's gemaakt en ik was er best wel door gecharmeerd maar er zat naar mijn smaak toch iets te veel scherptediepte in. Vandaag ben ik op hetzelfde uur terug naar die plek gelopen gewapend met de Canon en de macrolens. Het licht was iets minder mooi want het was een beetje gesluierd en die gouden glans was net iets minder uitbundig als gisteren maar daar zijn remedies voor in Photoshop natuurlijk.
