een vervolg op Polsfotodagboek, klik op de foto voor een groter formaat. Helaas is het op het ogenblik nog steeds onmogelijk te reageren op deze blog. Ondanks diverse pogingen om dit probleem te melden bij de webmaster is er voorlopig nog geen antwoord of verbetering. Frustratie troef. Ik denk er aan een nieuw platform te zoeken om mijn dagelijkse ei kwijt te kunnen.
Een e-mail sturen kan gelukkig nog wel.
23-01-2022
23 januari Nyrstar
Dat ik van nachtfotografie houd hoef ik natuurlijk niet elke keer te vertellen, dat is ondertussen wel geweten bij mijn vrienden en collegae hobbyfotografen...
Ook vandaag was ik sowieso van plan in de loop van de avond, voor we terug naar huis zouden rijden na familiebezoek in Lommel, langs de site van Nyrstar in Balen Wezel te rijden omdat ik er van uit ging dat er wel leuke spiegelingen zouden te vangen zijn met dit redelijk windstille weer. De aangemeerde boot, de vele lichten die voor even zovele sterren zorgen door het kleine diafragma, zijn ingrediënten die ik weet te appreciëren als ik op het knopje druk om een foto te maken.
Bijna precies een jaar geleden hebben we met ons geocache-collectief "het blauw kanneke" een prachtige wandeling gemaakt tussen Meerhout en Geel Bel om een multicache op ons palmares te zetten ( voor de collegae geocachers: GC924HW - Bomen in het grote Netewoud ).
Naast de wekelijkse Skype on-line vergaderingen organiseren we met de fotoclub elke laatste zaterdag van de maand een wandeling om in de vrije natuur met respect van alle maatregels toch de medeleden ook echt te kunnen zien en er mee van gedachten te kunnen wisselen. Ik vond die grote Netewoud wandeling wel geschikt om met de fotovrienden aan de wandel te gaan. Ik wilde vooraf wel even controleren of er onderweg geen problemen waren.
Vandaag heb ik samen met het vrouwke hetzelfde rondje nog eens gewandeld, vertrekkend van uit Geel Bel deze keer, je weet maar nooit, en gelukkig maar... want de heren van Natuurpunt hebben ondertussen enkel delen van het traject afgesloten voor ons, modale wandelaars. De onnodige extra kilometers die ik vandaag maakte kan ik mijn collega's volgende week gelukkig besparen.
Foto's van de tocht komen volgende week wel voorbij maar natuurlijk heb ik altijd wel dat kleine Sony toestelletje mee in mijn jaszak en daar heb ik het vrouwke mee gefotografeerd terwijl ze in het bezoekerscentrum helemaal relax zat te genieten van het halfweg moment.
Op bezoek bij mijn zus en halve trouwboek Dreeke in Langdorp. Gezellig... de gesprekken liepen in eerste instantie rond de evaluatie van onze voorbije kerstmusical maar vroeg of laat moest het onderwerp fotografie ook wel ter sprake komen, Dreeke is tenslotte een gerenommeerde fotograaf en mijn fotomentor. Mijn voorliefde voor nacht- en avondfotografie kwam ook ter sprake en meteen vond zus dat ze de verlichting in de tuin maar eens moest inschakelen want ik had aangegeven dat ik vandaag nog niks gefotografeerd had.
Dit was meer dan een uitnodiging en ik ben dan ook een tijdje de tuin in getrokken met camera en statief en ik heb enkele leuke beelden kunnen scoren. Dit is mijn keuze voor vandaag.
Kunst van anderen fotograferen voelt altijd een beetje dubbel aan, of het nu gaat over schilderijen, graffity, beeldhouwwerken of wat dan ook... Het lijkt altijd een beetje parasiteren op de creativiteit van anderen, tenzij je het in een bepaalde context kunt plaatsen of er iets aan kunt toevoegen.
Deze beelden, bij de ingang van het Art Center Hugo Voeten in Herentals lieten me ook even twijfelen maar ze zaten er zo knus dat ik niet kon weerstaan. Om mezelf een uitvlucht te bezorgen heb ik er dan maar een pittige zwart-wit omzetting op los gelaten zodat ik toch kan vertellen dat ik er zelf ook iets creatiefs mee gedaan heb... Ik vind trouwens dat ze op grote voet leven.
Aan de wandel maar weer... Vandaag zijn we nog eens het domein "de Hoge Rielen" ingetrokken. Je hoeft niet zo ver van huis om wandelplezier te plukken. Deze keer zijn we door de oostpoort naar binnen gekomen en hebben we, tegen de klok in, een grote ronde afgelegd. We kwamen o.a. doorheen de zones waar men weer ruimte gemaakt heeft voor de heide. En het is heus niet alleen in augustus of september, als de heide in bloei staat, dat het hier mooi is.
Ik fiets regelmatig naar Herentals en een van de dingen waar ik me aan erger is de staat van de fietspaden die een aantal jaren geleden zijn aangelegd met klinkers. Er is in die tijd zonder twijfel een groep lobbyisten aan het werk geweest om de diverse regeringen van ons land, de provincie- en de gemeentebesturen zoveel mogelijk klinkers te verkopen. Ik wil niet weten hoeveel etentjes en andere cadeautjes dat gekost heeft maar aan het aantal klinkerfietspaden te zien zal er wel succesvol gelobbied zijn. Succesvol slaat in dit geval op het aantal "zaakjes" die toen geregeld zijn, niet op de staat van de fietspaden die met die ondingen zijn aangelegd. Ik vind dat ze al die lobbyisten zouden moeten verplichten van 5 keer per dag over en weer van Lichtaart naar Herentals te fietsen met hard opgepompte banden...
Voor de aardigheid ben ik vandaag onderweg eens gestopt en heb ik van het kantelbaar scherm van de RX 100 geprofiteerd om een foto vanuit een laag standpunt te maken, dan zie je het beter. Ik had 100 keer kunnen stoppen om vergelijkbare foto's te maken... tot voorbij de grens met Herentals, want daar wordt het ineens beton, heerlijk, zacht rijdend beton... Zouden ze in Herentals echt veel meer verstand hebben?
Het was vandaag "Blue Monday", in een vrije Nederlandse vertaling: "Depri-maandag". Volgens sommige statistici is dit de meest trieste, treurige, neerslachtige en deprimerende dag van het jaar. En ik moet toegeven, ik voelde de druk van het fout gaande universum op mijn schouders.
Ik heb dan ook gebruik gemaakt van de mogelijkheid, ons door het gemeentebestuur geschonken, om even mijn hart te luchten bij een speciaal daarvoor op een bank in het dorp neergezette therapeute. Toen ik alle wereldproblemen had aangekaart was ze sprakeloos en ook qua oplossing bleef ik op mijn honger zitten. Het vrouwke, die deze foto maakte trouwens, heeft me achteraf zowel mentaal als fysiek getroost zodat ik het leven nu toch weer veel rooskleuriger inzie. Op naar happy tuesday...
