een vervolg op Polsfotodagboek, klik op de foto voor een groter formaat. Helaas is het op het ogenblik nog steeds onmogelijk te reageren op deze blog. Ondanks diverse pogingen om dit probleem te melden bij de webmaster is er voorlopig nog geen antwoord of verbetering. Frustratie troef. Ik denk er aan een nieuw platform te zoeken om mijn dagelijkse ei kwijt te kunnen.
Een e-mail sturen kan gelukkig nog wel.
27-05-2018
27 mei Heerlijk rustig
Het was weer een meer dan geslaagd weekend met de motorvrienden in hotel Schoos in Fleringen. Na het ontbijt deze morgen wilden wij meteen richting Lichtaart rijden want in de loop van de namiddag hadden we andere verplichtingen. Eerst nog één geocache oppikken onderweg, nog een laatste moment genieten van de heerlijke rust in landschap en omgeving en een laatste foto om deze driedaagse te illustreren. Ons volgend bezoek aan deze streek is nog niet gepland maar zal zeker niet lang op zich laten wachten.
Vier van de zes heren uit ons gezelschap waren tegen beter weten in toch met de motor, getooid in zware en warme motor-kledij, het hete Eifel-weer in gedoken en zelf had ik met de dames en Jef Kiek een rustige voormiddagwandeling gepland om in het twee kilometer verder gelegen dorpje Fleringen een geocache op te pikken. In de loop van de namiddag zouden we dan nog een Multi proberen te pakken te krijgen ergens richting Geroldstein. Bij het begin van de tocht, midden in de eerste min of meer steile klim, haakte Jef al af... problemen met conditie, knieën en alle aanverwante gewrichten...
Ik bleef dus alleen achter met een bende kippen waar ik als haan de verantwoordelijkheid voor op me nam. Punt één is dan dat je de gelederen even fotografeert. Ik vond een verzameling gele bloemekes bereid om als voorgrond te functioneren.
Als we met de motorclub - die ondertussen eigenlijk vriendenclub geworden is - er op uit trekken hebben we een abonnement op goed weer. Ook dit weekend leek zich in optima forma aan te melden en deze eerste dag maakte het alvast helemaal waar. Na aankomst in het hotel zijn we meteen de meest nabij gelegen geocache gaan oppikken en om zeker te zijn dat we niet zouden verloren lopen hadden die Duitsers in het groot HOTEL op de gevel geverfd. Aardige lui...
Alweer een paard dus, hoewel... het is een minipaardje, niet hoger dan een meter. Wit en blauwe ogen, ik had zoiets nog nooit gezien. Het loopt in de wei waar ik al vaker shetlandpony's zag en fotografeerde en ook bij deze gelegenheid heb ik er voldoende tijd voor genomen om er een aantal foto's van te schieten. Ik heb er al enkele op mijn Facebook-pagina gezet maar uiteraard reserveer ik de m.i. meest aansprekende voor deze blog. Dit beeld is het resultaat van even flink door de knieën gaan. Na lang wachten en lokken had ik 'm tot vlak bij me gekregen en op dit portret zie je erg goed die intrigerende blauwe ogen. "Blue eyes..." waarom moet ik aan Elton John denken?
Hoe heel soms, ongepland en onvoorspelbaar dingen toch op een logische wijze geordend worden... Het lijkt er warempel op dat dit een paardenreeks aan het worden is, eergisteren één, gisteren twee en vandaag drie stuks, bereden door drie amazones, zowel de paarden als de amazones in verschillende afmetingen. Ik moest onwillekeurig aan grote-, kleine- en kinderfietsen denken...
Soms moet je snel zijn. Ik was in de loop van de avond nog even de Smallebroeken in gewandeld met Phaido en toen we op de terugweg het kruispunt met de Dressenstraat naderden kwam dit zestal van de training op het LRV-oefenterrein. Ik had de 16-35 op mijn toestel zitten, niet ideaal om het beeld wat dichterbij te halen, maar ik heb toch maar op goed geluk afgedrukt.
1/250 - f4 - ISO 800 waren de instellingen die nog voor stonden van de vorige opname en verder dan 35 mm inzoomen raakte ik dus niet. Achteraf bleek het resultaat best mee te vallen toen ik de oogst op de PC bekeek.
Als er morgen vier paarden voorbij komen dan mag je me er van verdenken dat ik het bewust en vrijwillig doe.
Puur toeval dat er twee dagen na elkaar paarden de hoofdrol krijgen toegewezen in mijn dagelijkse blog.
We hadden afgesproken dat we in de buurt van Dilsen-Stokkem zouden gaan fietsen en geocachen. De onweersdreiging lieten we niet aan ons hart komen en we zijn eigenlijk ( bijna ) niet nat geworden, gelukkig waren er enkele schuiloorden op de momenten dat de grote plens losbarstte...
De hoofdbrok voor deze tocht was het natuurgebied Negenoord en de uitkijktoren aldaar. Een aantal opgeloste mysterie-cachen wilden we verzilveren en de vele positieve logs en commentaren over gebied, toren, flora en fauna hadden onze nieuwsgierigheid goed aangewakkerd. We werden niet ontgoocheld. Tijdens onze wandeling belandden we o.a. onverwacht tussen een kudde Konik-paarden en van deze moeder met kind maakte ik een hele serie foto's. Dit vond ik de leukste.
Ze hadden een prachtige dag uitgekozen om hun ruiterfeest te organiseren. LRV De Kempenridders had ook dit jaar de weergoden mee. Dat er weer iets te gebeuren stond op de terreinen aan de Dressenstraat hadden we al een tijdje in de gaten. Er was een feesttent gebouwd, de oefen- en springterreinen waren netjes in orde gebracht, nadar hekken en opgefriste hindernissen alom... en toen we deze morgen er langs gewandeld kwamen hadden we gezien dat de feestelijkheden voor vandaag waren.
Het vrouwke wilde naar de braderij in Kasterlee en dientengevolge ben ik er maar alleen terug naar toe gefietst, uiteraard in het gezelschap van mijn getrouwe EOS. Ik heb weer een geheugenkaartje vol geschoten. Een foto van de dag kiezen was dan ook niet makkelijk. Het is eigenlijk een aftelrijmpje geworden, een toevalstreffer. Ik vind 'm wel geslaagd, maar zo waren er nog meerdere... Misschien koos ik wel voor dit plaatje omdat ik zo ook een beetje reclame kan maken voor Achterlee Kermis in oktober. Ik heb het contrast in dat deel van de foto zelfs een flink stuk opgevoerd.
 "Very Happy"){kind=icon}
