een vervolg op Polsfotodagboek, klik op de foto voor een groter formaat. Helaas is het op het ogenblik nog steeds onmogelijk te reageren op deze blog. Ondanks diverse pogingen om dit probleem te melden bij de webmaster is er voorlopig nog geen antwoord of verbetering. Frustratie troef. Ik denk er aan een nieuw platform te zoeken om mijn dagelijkse ei kwijt te kunnen.
Een e-mail sturen kan gelukkig nog wel.
24-03-2019
24 maart De Kruisberg
Ik had het vrouwke tot in Herentals gevoerd van waaruit ze samen met schoon- en kleindochter naar Antwerpen zouden rijden om een balletvoorstelling bij te wonen, - niet echt mijn ding - en dan maak ik wel eens van de gelegenheid gebruik om in een andere dan de dagdagelijkse omgeving een wandeling te ondernemen met Phaido.
De Kruisberg met de kapellekes van de kruisweg leek me een prima locatie. Wie schetst mijn verbazing toen ik merkte dat Phaido erg godsvruchtig is. Of ie het gezien had van enkele wandelaars die voor ons liepen weet ik niet maar feit is dat ie in vrome aanbidding voor een kapelleke ging zitten om boete te doen... voor de zonden van het baaske veronderstel ik...
Het kapelleke zelf was er even hard van geschrokken als ikzelf merk ik want het ging er steil van achterover hangen.
Bij blauwe druifjes denk ik in eerste instantie natuurlijk aan die heerlijke trossen die ieder jaar weer aan de ranken tegen onze gevel groeien en aan de nog heerlijkere drank die je er van kunt maken. Dat het ook de naam is van een vroegbloeiend lentebloempje heb ik toevallig ontdekt op het internet. Ik ken weinig bloemen bij naam namelijk.
Nu het officiëel lente is ben ik tijdens de avondwandeling met Phaido eens op zoek gegaan naar bloemekes. Ik kon iets geels te pakken krijgen, iets roze en... blauwe druifjes. Die zet ik dan maar op deze blog vandaag omdat ik daar de naam van ken...
We begonnen erg mistig vandaag en in de loop van de namiddag werd het zowaar vroeg zomer met staalblauwe lucht en navenante temperaturen. Uit beide weersomstandigheden heb ik in de loop van de dag enkele opnames geplukt en ik heb lang getwijfeld voor ik uiteindelijk toch voor dit ochtendbeeld koos. Helemaal perfect is ie niet, dat geef ik meteen toe. Stel dat de twee voorste pony's los van elkaar zouden staan dan zou ik er helemaal gelukkig mee zijn. Die beesten wilden helaas niet meewerken. Los daarvan vind ik de sfeer in deze plaat sowieso een plaatsje op deze pagina's waard.
Ik ben vandaag niet aan fotograferen toegekomen. Gelukkig was de oogst gisteren enorm groot en ik hoop dat men het me niet kwalijk neemt dat ik daaruit nog een extra beeld opvis, geen beeld uit het wielrennen, we schieten ook wel eens andere dingen...
Een beetje lef en een flinke portie diplomatie volstonden om even binnen te mogen rondkijken in de kerk van Kwaremont, die grondig gerestaureerd wordt. In het lokaal dat klaarblijkelijk gebruikt wordt door de werklieden als kleedruimte en refter stonden de wijzerplaten van het toren uurwerk tegen de muur. De bouwvakkers hadden op hun eigen manier de fotografie gebruikt om hun tijdelijk verblijf wat op te smukken... het zou ook kunnen dat de pastoor dit hier vergeten was natuurlijk...
Met enkele leden van de fotoclub zijn we vandaag naar Nokere Koerse geweest. Ik had er een dubbel gevoel bij. Om kwart over zes opstaan vind ik normaliter onbespreekbaar, daar tegenover staat dat ik het in geen geval had willen missen. We vertrokken om zeven uur omdat we vóór Nokere eerst ook nog enkele andere legendarische plekken uit de Vlaamse klassiekers wilden bezoeken. Zo passeerden de Kwaremont, de Patersberg en Oudenaarde de revue. Toen we rond één uur in Nokere aankwamen waren we net op tijd om de aankomst van de dames mee te maken en rond twee uur kwamen de elite renners voor de eerste keer voorbij voor 5 plaatselijke rondes. Dat ik met een hele lading foto's thuis gekomen ben hoeft geen betoog. Ik had een plaatsje gespot waarvan ik ingeschat had dat ik er een beste blik op de aankomst had en dat er niemand in mijn gezichtsveld zou komen staan. Anderhalf uur voor de aankomst heb ik me daar geposteerd, net voor het daar echt druk werd en ik heb volgehouden ondanks een moeilijke positie op een helling. Het heeft geloond. Dit is de eindspurt met de vreugdekreet van de Nederlandse winnaar Cees Bol. Dat ik nu enige spierpijn heb is voor de petite histoire...
Mijn nieuwsgierigheid was voldoende getriggerd door het feit dat ik gisteren gezien had dat het water in de Nete erg hoog stond. Ik wilde dus daarom wel eens naar Kasterlee om langs onze thuisrivier te wandelen met Phaido. Daar zijn ook de nodige fotomogelijkheden natuurlijk, de watermolen, de stuw, de vistrap en... de Millekesbrug! Deze spiegeling bood zich spontaan aan. Ik kwam, ik zag en ik fotografeerde !!!
Tussen het selecteren en bewerken van de foto's die ik gisteren maakte van het doopfeest door wilde ik er in de loop van de namiddag toch ook even uit. Een korte fietstocht richting Zegge bracht me over de Netebrug bij de Ark van Noë. Meestal fiets ik daar zonder er verder aandacht aan te schenken gewoon voorbij maar het water in de Nete stond vandaag zo hoog dat ik wel even moest stoppen om een foto te maken.
