een vervolg op Polsfotodagboek, klik op de foto voor een groter formaat. Helaas is het op het ogenblik nog steeds onmogelijk te reageren op deze blog. Ondanks diverse pogingen om dit probleem te melden bij de webmaster is er voorlopig nog geen antwoord of verbetering. Frustratie troef. Ik denk er aan een nieuw platform te zoeken om mijn dagelijkse ei kwijt te kunnen.
Een e-mail sturen kan gelukkig nog wel.
21-11-2021
21 november De Buulmolen
Ook vandaag repeteerden we in Aarschot. De allemaal schoolplichtige elfen kunnen zich nu eenmaal op weekdagen niet vrij maken... Ook vandaag was het al flink donker toen we naar huis reden na de repetitie. En ook vandaag had ik de Canon met statief meegenomen om een foto te scoren als de gelegenheid zich zou aanbieden. Dat ik van nachtfotografie hou is geweten en vóór gisteren was het al veel te lang geleden dat ik me daar nog eens mee bezig had gehouden. Een heel klein ommetje - zo'n 100 m. - volstond om me tot bij de Buulmolen te brengen voor ik de Sluizenweg op moest draaien. De spots lieten me meteen het ergste vermoeden, overbelicht onderin en te donker boven. Eerst dacht ik aan een HDR maar toen besloot ik eens uit te proberen wat me door Willy, een fotovriend, eerder deze week gevraagd was: kun je met meerdere verschillende omzettingen van hetzelfde RAW-bestand meer informatie in zowel de donkere als de lichte delen krijgen? Ja dus! Alleen onder het platform achter de trap was de overbelichting zo erg dat ik er niks uit gepuurd kreeg, maar daar kan ik mee leven. Ik heb 'm ook in zwart-wit omgezet en voor de geïnteresseerden zal ik die versie morgen wel delen op Facebook.
De voetgangers- en fietsbrug over het station in Aarschot had ik enkele jaren geleden al eens gefotografeerd tijdens een nachtfotografie-uitstap met onze fotoclub en ik wist dat dit een bijzonder interessant onderwerp is. Toen had ik de 24-105 op mijn toestel zitten en vandaag wilde ik, na de repetitie, tijdens het blauwe uurtje er eens enkele opnames maken met de 16-35, niet alleen is dat een veel betere lens maar dat stuk extra groothoek biedt toch wel veel meer mogelijkheden.
De repetitie voor de musical duurde langer dan verwacht en zo rond half zeven was er van blauw uurtje al geen sprake meer helaas. Toen ik bij de brug kwam bleek daarenboven dat de verlichting niet ingeschakeld was, in tegenstelling tot vorige keer. Zonder foto's terugkeren wilde ik natuurlijk ook niet en dus heb ik de focus maar wat verlegd. Van op de brug, boven de sporen heb ik enkele beelden geschoten met een lange sluitertijd. Op deze foto zie je drie treinen... Drie, jawel! Helemaal links een stilstaande trein, dat is duidelijk. Van uit de linker benedenhoek komt een trein het station binnen gereden. Door de lange sluitertijd zie je alleen maar een vage vorm die de sporen bedekt. In de verte, waar de trein nog niet is, komen de sporen weer te voorschijn. Op het spoor aan de rechterkant komt een trein naar ons toe gereden en daarvan zie je alleen maar de koplichten...
Eigenlijk was het prima wandelweer vandaag. Veel zon hebben we niet gezien maar het bleef droog en de temperatuur viel best mee. We hebben nog eens tot aan het brugske over de Rul gewandeld, lang geleden dat we daar nog waren. Ik heb me trouwens laten vertellen dat de Rul (of de Rulloop) eigenlijk de Molenbroekloop heet maar niemand die ik ken noemt 'm zo.
Het wandelpad langs de Rul richting Ossegoor is al lang verboden terrein voor fietsers, mountainbikers en andere crossers maar ik kan de keren niet tellen dat ik daar in het verleden opzij geschreeuwd of geduwd werd door "sportievelingen" die zich niet aangesproken voelen door regels en die het rustig wandelende plebs beschouwen als in de weg lopende, lastige hindernissen. Vandaag merkten we dat men ondertussen de toegang behoorlijk moeilijk gemaakt heeft voor dat soort volk. Hoera !!! Foto !!!
Onze eerste twee covid-prikken hebben we in Tielen gekregen, vlak bij huis, maar voor de derde moesten we naar Grobbendonk en dat is een eind verder weg. Omdat het best aanvaardbaar weer was wilde ik er naar toe fietsen en het vrouwke fietste graag mee. Binnen twee weken komt zij aan de beurt en dan weet ze alvast waar het is. Iemand die mij kent weet dat ik er niet van houd twee keer dezelfde route te doen, m.a.w. heen en terugweg lopen altijd langs andere wegen, dat is zo bij vakantie, bij wandelingen, vroeger bij de motorclub en ook bij fietstochten dus. We hebben er een mooie rondrit van gemaakt met veel herfstfoto's op het geheugenkaartje. Dit vond ik een van de mooiere, ook al omdat het aansluit bij de vaccinatie. De Koolaardestraat is namelijk waar het vaccinatiecentrum gelegen is en bij het vertrek om weer naar huis te fietsen was dit meteen een beeld dat ik niet kon laten liggen.
Alweer enkele weken geleden ben ik samen met fotomaatje Alex in Lommel alle bewoners van de zorginstellingen Hoevezavel en Kapittelhof gaan fotograferen. Ongeveer 200 portretten op drie dagen, begin er maar aan... En dan moest het echte werk nog komen want van iedere bewoner waren er uiteraard diverse opnames, de beste moest worden geselecteerd en dan voor alle foto's dezelfde nabewerking zodat ze een eenheid zouden vormen tijdens de tentoonstelling. Die tentoonstelling is er nu tijdens de week van de senioren, door de corona maatregels staan de activiteiten er rond weliswaar op een laag pitje maar vandaag konden we toch ook zelf eens gaan zien, samen met onze dames. Dit is een van de gangen in Hoevezavel. Mooi uitgelijnd, keurig geprint op 46x32 cm... ik was zelf ook zwaar onder de indruk.
Met deze foto ambieer ik niet een prijs te winnen in een of andere fotowedstrijd, hij verdient geen schoonheidsprijs. Ik heb ook geen zin om hem ooit ter beoordeling te presenteren in de fotoclub en ik zal 'm ook niet printen om aan de muur te hangen. Toch wil ik 'm graag bewaren als aandenken aan een minder prettige dag als ik in januari weer een album zal maken van de 365 beelden die ik in 2021 zal gepost hebben op deze blog.
Ik moest vandaag naar het ziekenhuis in Herentals voor een coloscopie. Je moet dan de dag ervoor en de dag zelf Eziclen opdrinken aangelengd met water. Voor wie het nog niet duidelijk is: het zijn schijtpapjes... Het is de bedoeling dat je darmen helemaal leeg zijn voor het onderzoek en ik kan je verzekeren dat het werkt !!! Het onderzoek op zich viel wel mee maar aan de voorbereiding zal ik nog lang terug denken. Na het opdrinken van de walgelijke papjes moet je om de vijf minuten naar de plee en elke keer moet je je bij wijze van spreken vasthouden aan de WC-bril om niet omhoog te vliegen door uitstoot van de steeds dunner wordende ontlasting... het spuit er uit. Ik hoop dat dit niet al te cryptisch was.
Binnen drie jaar moet ik weer eens in mijn achterste laten kijken volgend de dokter... ik probeer de gedachte voorlopig nog een tijdje te verdringen.
We hebben weer eens een iets groter rondje Smallebroeken gewandeld. Het was alweer een hele tijd geleden dat we hier waren. We hebben deze plek zelf de Valentijnsberg genoemd... berg is een lichte overdrijving natuurlijk, het is eigenlijk eerder een molshoop.
Ik had aan het vrouwke gevraagd om met de armen zwaaiend naar beneden te huppelen. Ik wilde wat experimenteren met beweging en de rode handschoenen leken me ideaal om strepen in het herfstdecor te zetten. Het resultaat is helemaal niet wat ik voor ogen had, een sluitertijd van 1/15 sec. was nog veel te kort blijkbaar en langer kon niet want dan had ik uit de hand de omgeving niet meer aanvaardbaar scherp gehad. Volgende keer met statief dan maar. Achteraf bekeken vind ik het toch wel een leuk beeld, ook al door de uitbundige herfstkleuren en de daarin contrasterende zwarte jas, blauwe broek en rode handschoenen.
