een vervolg op Polsfotodagboek, klik op de foto voor een groter formaat. Helaas is het op het ogenblik nog steeds onmogelijk te reageren op deze blog. Ondanks diverse pogingen om dit probleem te melden bij de webmaster is er voorlopig nog geen antwoord of verbetering. Frustratie troef. Ik denk er aan een nieuw platform te zoeken om mijn dagelijkse ei kwijt te kunnen.
Een e-mail sturen kan gelukkig nog wel.
27-11-2022
27 november De Tikkebroeken
70 Jaar geleden werd in Vlaanderen het begrip natuurgebieden en -reservaten voor het eerst geïntroduceerd. Er kwamen regels, bepalingen, wetten en onze regio was warempel erg goed vertegenwoordigd in het aanbod van beschermde gebieden. De Snepkensvijver, de Zegge en de Tikkebroeken liggen bij wijze van spreken bijna aan onze voordeur.
Om 70 jaar te vieren zijn er in de Tikkebroeken een aantal initiatieven genomen. Zo werden we met onze fotoclub, en ook de club van Tielen trouwens, gecontacteerd met de vraag om de komende tijd zo veel mogelijke foto's in het gebied te maken om dan eventueel in de loop van het najaar '23 een tentoonstelling te organiseren. Vandaag was er een kennismakingswandeling, in zoverre dat nog nodig was, want eigenlijk komen we er wel vaker. Maar de conservator zou ons gidsen en ons toelaten op de afgesloten delen die normaal voor het publiek niet toegankelijk zijn. We kregen ook de toezegging dat we in de loop van het jaar als we er zouden gaan fotograferen ook toegang zullen krijgen tot die plekjes. Ondanks het minder vriendelijke weer en de redelijk drassige ondergrond hebben we toch genoten van de tocht, het gezelschap en de uitleg en de anecdotes van onze gids. Als zeer gewaardeerd afsluitertje kwamen we op het einde nog terecht bij het optrekje dat fungeert als cantine en uitvalsbasis voor het personeel. Dat de meesten van ons daar nog een Gageleer nuttigden mag als vanzelfsprekend worden beschouwd toch?
Greta en Jan, de schoonouders van onze zoon, vierden vandaag hun gouden bruiloft en wij mochten mee aan tafel schuiven. Ze hadden me gevraagd of ik tussendoor ook wat leuke foto's wilde maken en dat moet men mij maar één keer vragen...
Uiteraard heb ik de feestelingen, familie en kennissen in allerhande combinaties in beeld genomen maar de allerleukste foto's zijn toch altijd de niet geposeerde of de verrassingsopnames. Toen het vrouwke Greta ging feliciteren met een klinkende zoen kwam kleindochter Julie ook even in beeld gesprongen, gelukkig had ik de camera sowieso al in aanslag.
Wij zijn voorlopig nog niet helemaal in de wurggreep van het WK Voetbal. Toen de gelegenheid zich aandiende om samen met goede vrienden Els en Peter iets te gaan eten en daarna nog wat natjes te nuttigen lieten we zonder spijt de prestaties van de Nederlandse buren tegen Equador en de stunt van de Yankees tegen de onklopbaar gewaande Engelsen onbekeken...
Een lekkere hap bij Toke in de Korte Heide en een leuke verderzetting in de Lichtaartse Kwezel vonden we veel leuker.
Toch kwam er weer een hedendaagse plaag voorbij: de smartphone moest even geraadpleegd worden om de stand van zaken te weten te komen...
Het vrouwke wilde vandaag graag gaan shoppen. Dat is, eerlijk gezegd, een van de dingen die het allerlaagst staan in mijn voorkeurlijstjes. Maar soms komen omstandigheden zo goed samen dat je eigenlijk tegen beter weten in toch besluit je iets meer meegaand op te stellen. Primo: al na enkele dagen WK begint de voetbalmoeheid toe te slaan en ik hoef echt niet meer 4 wedstrijden per dag te zien. Secundo: er zijn in de buurt waar het vrouwke haar zinnen op gezet heeft best leuke wandelingen te plannen.
We zijn eerst naar oh Green gereden en daar ben ik, om mijn goede wil te tonen, mee naar binnen gegaan. De pijn duurde niet al te lang gelukkig en het volgende doel was het Shopping Center in Olen. Daar spraken we af dat dat we elkaar weer zouden zien binnen twee uur op de parking.
Ik genoot van een leuke wandeling langs het Albertkanaal en doorheen het natuurgebied aan de noordkant er van om zo terug naar de geparkeerde wagen te gaan. Ik heb onderweg best wel wat leuke foto's kunnen scoren en die zal ik morgen ook wel op mijn Facebook-pagina posten maar dit is alvast een beeld van het einde van mijn wandeling toen ik de overkapping-constructie op de centrale rotonde van het shopping center kon te pakken krijgen tijdens een zeldzaam autoluw moment op een oversteekplaats.
Vanavond hebben we weer gerepeteerd voor de kerstmusical. De hele rit naar Langdorp regende het maar toen we bijna daar waren kwam de zon er opeens door en zagen we een van de mooiste regenbogen ooit... jammer genoeg kon ik nergens stoppen. Niet getreurd evenwel want toen we bij De Pieter (onze repetitielocatie) aankwamen, iets voor vijf uur, was de regenboog helaas verdwenen maar het mooie avondlicht was nog altijd zeer uitnodigend. Ik ben snel van de parking naar het brugje over de Demer gelopen en daar kon ik alsnog dit beeld scoren.
Hoewel er puristen zijn die me zullen tegenspreken durf ik te beweren dat anno 2022 ook bewerkingen zonder meer deel uitmaken van de fotografie. Op z'n tijd wil ik ook wel eens aan het experimenteren gaan trouwens.
Zo kwamen we vanavond van Aarschot, dat zal zeker niet de laatste keer zijn gedurende de volgende weken, en omdat ik nog niks bruikbaars op mijn geheugenkaartje had wilde ik aan het sluizencomplex van Olen nog een stop inlassen om iets te oogsten. Je staat daar dan met de camera op statief, je maakt enkele opnames en als je dan thuis komt kun je alleen maar constateren dat je die foto's allemaal al eens gemaakt hebt... Dan ga je dus aan de slag met alle mogelijke apps, tools, programa's, filters en de hele trukkendoos die je in de loop der jaren hebt leren gebruiken. Ik hoef natuurlijk niet de ganse workflow uit te leggen maar ik wil toch vertellen dat de originele opname wel degelijk een nachtfoto was. Het uiteindelijke resultaat is toch weer net iets anders dan wat al eerder voorbij kwam van deze locatie.
Ik vermoed dat elke (amateur)fotograaf wel een aantal locaties in zijn achterhoofd heeft opgeslagen waar hij/zij vroeg of laat, als het geschikte moment zich aandient, aan de slag wil gaan om er wat beelden te schieten. Dit is er zo eentje wat mij betreft. Nachtfotografie is sowieso een van de dingen waar ik graag mee bezig ben en ik ga wel eens op stap met enkel een zaklamp en een fototoestel op statief op zoek naar aparte beelden. Ik heb trouwens op het voorbije salon van onze fotoclub al enkele foto's uit dat project getoond. Ik ben vandaag eens gaan kijken of de herfst hier mogelijkheden bood. Het was al een tijdje geleden dat ik hier was en tot mijn grote verbazing was één van de stammen van de meerstammige ondertussen gesneuveld. Daar ging mijn geplande perfecte nachtplaatje. De combinatie van het groene bemoste gedeelte van de stammen met de herfstkleuren was alsnog een voldoende reden om dan maar een gewone daglicht opname te maken. Ik geef het toe, ik heb de kleuren een klein beetje gekieteld en een portie vignet vond ik ook niet verkeerd in dit geval.