een vervolg op Polsfotodagboek, klik op de foto voor een groter formaat. Helaas is het op het ogenblik nog steeds onmogelijk te reageren op deze blog. Ondanks diverse pogingen om dit probleem te melden bij de webmaster is er voorlopig nog geen antwoord of verbetering. Frustratie troef. Ik denk er aan een nieuw platform te zoeken om mijn dagelijkse ei kwijt te kunnen.
Een e-mail sturen kan gelukkig nog wel.
14-07-2019
14 juli Water voor de bloemekes.
Het is vandaag een luie dag geworden. Buiten de obligate pipi- en kaka uitjes met Phaido ben ik de deur niet uit geweest en als ik heel eerlijk ben heb ik ook thuis nauwelijks iets uitgericht, een beetje lezen, tour, formule 1 en tennis op TV en verder gewoon wat rondhangen... mag ook wel eens, zalig toch? In de loop van de avond toen het vrouwke de bloemekes nog even wilde wat extra water geven bedacht ik dat ik ook nog niet aan fotograferen was toegekomen, dus heb ik haar maar even in beeld genomen. Merk trouwens terloops op hoe beloftevol onze druivelaars er weer bij staan...
Ik was met het vrouwke naar Loenhout gereden. Samen met dochterlief en twee kleindochters wilde ze gaan shoppen maar daar had ik weinig zin in. Ik wilde wel wat gaan wandelen in de buurt, wat rondkijken op de boerderij en als het kon wat leuke foto's maken. De drie Brabanders Sofie, Klaartje en Anouk, trokken al snel mijn aandacht maar ik kreeg ze nooit in beeld zoals ik wilde. Ze hadden meer aandacht voor Phaido, die er bij was gaan liggen, dan voor de fotograaf. Tja, dan maak je van de nood een deugd en fotografeer je een iets ruimer beeld. Nieuwsgierige paarden bekijken hond.
We kregen in de loop van de dag weer een resem aan gevarieerde weertypes over ons heen. Kon ik deze morgen nog in een zomerse frisheid op het terras mijn krantje lezen, dan begon het toch al snel te betrekken en ook te druppelen. Na een tijdje werd dat stortregen en er kwamen zowaar zelfs enkele donders en bliksems aan te pas. In de loop van de namiddag wisselden die ingrediënten nog enkele keren af en toen we in deze de avond weer eens aan de wandel gingen met Phaido was het plots weer zomer met mooi avondlicht, hoewel... in het bos was het toch al redelijk donker. Maar als je door een dreef naar de open ruimte keek dan kreeg je dat typische licht-aan-het-eind-van-de-tunnel effect, een zeer fotografeerbaar doorkijkje.
Na een lange periode met weinig regen vinden wij het nodig er voor te zorgen dat de vogels toch nog wat water vinden in onze tuin. We hebben dan ook op enkele plaatsen wat oude schotels, kuipen en kommen gezet die we regelmatig bijvullen. Dat die allemaal strategisch binnen het bereik van mijn 300 mm geplaatst zijn is puur toeval natuurlijk. Gisteren had ik twee eksters gezien die samen tot aan een van de drinkgelegenheden waren gehuppeld maar toen ik opstond om mijn camera te halen vlogen ze meteen weg. Terwijl ik vandaag mijn krantje zat te lezen onder de veranda had ik de camera naast me gelegd en toen ik de eksters weer zag naderen nam ik de camera in aanslag, maar dat was al voldoende om die beesten af te schrikken... verdomme toch. Ik heb me dan maar gericht op de alternatieven. Duifjes komen er dagelijks en die zijn niet zo bang. Deze schoonheid kwam zowaar zijn/haar ochtendbad nemen en het kostte me weinig moeite om dat vast te leggen.
Het vrouwke was gaan "shoppen" met vriendin Els. Van dat soort activiteiten hou ik mij liefst zo ver mogelijk verwijderd en ik was dus rustig thuis gebleven. Als amateurfotograaf heb je altijd wel iets te doen met vriendjes als Photoshop, Nik en Pro-Show. In de vooravond kwam een telefoontje met de boodschap dat ze nog iets wilden gaan eten in De Korte Hei bij Toke en daar was ik dan weer wél in geïnteresseerd. Terwijl we zalig op het terras zaten zag ik aan de overkant twee jongens op een gammele steiger zitten. Hoe het kwam weet ik niet... Mark Twain... Tom Sawyer, Huckleberry Finn... maar er kwam plotsklaps een link naar litteratuur uit mijn jeugd in me op. Ik denk dat de aanblik enkele algemeen menselijke archetypen naar boven bracht. Natuurlijk heb ik dit gefotografeerd. Let op de steentjes die ze hebben meegebracht om in het water te keilen... nog zo'n herkenbaar gegeven. Wie heeft dat nooit gedaan?
Het klinkt misschien een beetje eentonig, maar ook vandaag toon ik een beeld uit onze avondwandeling in de Smallebroeken. We doen dat nu eenmaal zo ongeveer iedere dag en het is dan ook logisch dat ik daar mijn twee favoriete fotomodellen regelmatig in beeld neem. Het decor is er ook voldoende afwisselend en mooi genoeg om voor interessante beelden te zorgen. Het vrouwke en Phaido hebben er zichtbaar evenveel plezier in als de fotograaf.
Ik zal het maar meteen toegeven, ik heb geen groene vingers. Om het gras niet te maaien haal ik vaak het argument aan dat ik de kruiden ( onkruid bestaat niet ) en de bloemekes die in een ongemaaid grasveld welig tieren veel mooier vind dan zo'n akelig gemillimetreerd gazon. Dat is trouwens geen drogreden, ik meen dat echt.
Maar enkele keren per jaar kan ik helaas de sociale druk en de dringende vraag van het vrouwke niet weerstaan en moet ik wel de grasmaaier uit de garage halen. Voor ik vandaag daarmee aan de slag ging ben ik nog even met mijn fototoestel in aanslag op de buik gaan liggen om de tot de opvangbak veroordeelde schoonheid vast te leggen. Ik heb geen idee hoe deze onschuldige slachtoffertjes heten maar ik ben blij dat ik ze op deze manier nog een laatste eer heb kunnen bewijzen...
