een vervolg op Polsfotodagboek, klik op de foto voor een groter formaat. Helaas is het op het ogenblik nog steeds onmogelijk te reageren op deze blog. Ondanks diverse pogingen om dit probleem te melden bij de webmaster is er voorlopig nog geen antwoord of verbetering. Frustratie troef. Ik denk er aan een nieuw platform te zoeken om mijn dagelijkse ei kwijt te kunnen.
Een e-mail sturen kan gelukkig nog wel.
12-05-2019
12 mei OLV op 't Zand
De kapel van Onze Lieve Vrouw op 't Zand langs de Lichtaartse weg in Herentals was lange tijd een goed verstopt geheim. Toen ze gebouwd werd op een duin was ze een van verre zichtbaar baken in de heide maar door de jaren groeiden er bomen en struikgewas rond, zo overdadig dat de kapel van af de straat niet of nauwelijks zichtbaar meer was. Ook op luchtopnames in Google Earth bvb. is ze niet te zien in het weelderige groen. Onlangs is een firma enkele dagen bezig geweest om er het bos uit te dunnen, alle uitheemse boomen te rooien, en het kreupelhout en de ondergroei te verwijderen. Iedereen die er passeert heeft nu weer vrij zicht op de kapel en toen ik er vanmiddag voorbij kwam had ik de ingeving de wagen even aan de kant te zetten en mijn fototoestel boven te halen.
Het feit dat deze blog vandaag pas in de loop van de voormiddag online komt in plaats van rond middernacht, zoals gebruikelijk, heeft deze keer niks te maken met technische problemen bij bloggen.be. Ik wil voorzichtig toegeven dat het verjaardagsfeestje dat we gisteren organiseerden voor de goede vrienden enigszins uit de hand gelopen is qua alcoholverbruik. Ik merkte vanmorgen dat ik weliswaar enkele foto's op mijn geheugenkaartje had staan maar dat ik waarschijnlijk in een comateuze toestand ben beland zonder er iets mee te doen. Een foto van het vrouwke die weer een organisatorische en cullinaire topprestatie leverde is hier op zijn plaats. Ikzelf tik dit op het ogenblik in met een wazige blik en enige hoofdpijn... geen idee hoe dat komt. Het aantal lege wijn- en proseccoflessen op de tafel in de pergola zou een indicatie kunnen zijn... Ik moet mij bij volgende feesten echt beperken tot Duvel, dan loopt er niks fout !!!
We zijn vandaag gaan kijken naar de voorstelling die de leerlingen van het college van Essen voor ons in petto hadden. Kleindochter Marie-Leen wilden we graag in actie zien. "Anne", een evocatie rond het bekende dagboek van Anne Franck stond op het programma en dat leek ons redelijk ambitieus. We waren dan ook erg benieuwd. Liever dan uit te weiden over de amateuristische foutjes wil ik mijn respect uitspreken voor de prestaties.
Het was niet altijd makkelijk fotograferen, de belichting was vaak erg wisselend en contrastrijk maar ik kon toch enkele scenes aanvaardbaar in beeld krijgen. Tegen het einde van het stuk zitten de bewoners van het achterhuis gespannen te luisteren naar de radio als het nieuws komt dat de landing in Normandie begonnen is en dat de oorlog weldra voorbij zou zijn. Ik heb dit beeld in zwart wit omgezet, dat leek me voor de hand liggend bij iets wat zich afspeelde tijdens de tweede wereldoorlog.
Ik zit in een macro periode merk ik. Misschien is het ook gewoon luiheid, ik heb de macrolens gewoon op mijn toestel laten zitten vandaag en dan ben je sowieso meer geneigd naar de kleine dingen te speuren. Zo ben ik tijdens een iets drogere periode deze namiddag nog eens op mijn buik gaan liggen in het gras thuis om die kleine donker-roze bloemekes te fotograferen die je in dit seizoen overal in de graspartijen ziet. De naam ken ik niet maar van uit dit standpunt gezien door de macrolens zijn ze nog mooier dan van op volwassen-mensen-ooghoogte.
Pluizenbollen zijn dankbare onderwerpen. Ik heb er dit jaar ook al de nodige foto's van gemaakt. Vandaag had ik de macrolens op mijn toestel zitten en ik heb een heel klein beetje geholpen om mijn onderwerp in deze staat te brengen, dat geef ik graag toe. Ik wilde namelijk een hit uit 1980 illustreren: Just the two of us van Bill Withers en Grover Washington...
In dit seizoen is het niet meer dan normaal dat je extra de ogen open houdt om leuke, frisse en/of kleurige dingen te spotten in de natuur als je op wandel bent. Toen we vandaag voorbij het huis op de hoek van de Dressenstraat en de Smallebroeken liepen bij het begin van de dagelijkse wandeling wilde ik deze bloemekes die over de houten schutting gekropen waren, of althans één ervan, graag even in beeld nemen. Dit is een uitsnede uit de foto die ik nam en ik heb hier een tijdje mee geworsteld, ik geef het toe. Uiteindelijk vond ik dat deze vierkante versie met het onderwerp links onderin en enkele toekomstige schoonheden rechts de beste keuze was.
Ik ben vandaag niet aan fotograferen toegekomen. Ik had nog behoorlijk wat achterstand in de administratie en fotobewerking en uit de talrijke beelden die vandaag door de Raw converter en photoshop passeerden koos ik er voor de dagelijkse blog dan maar een uit de grote oogst die het reunie-optreden van Scarlet Foam opleverde. Ik heb daar meer gedaan dan alleen maar de band fotograferen natuurlijk. Oude vrienden, het publiek, kinderen van vrienden, mooie mensen, karaktermensen, evenzovele onderwerpen kreeg ik voor de lens. Toen op het einde van het optreden de bandleden een na een werden voorgesteld heb ik ook de nodige portretfoto's gemaakt. Bij dit soort optredens probeer ik in de mate van het mogelijke altijd te werken zonder flitsen. Je houdt zo veel beter de sfeer in de opname en het feit dat de ISO waarde daardoor vaak erg hoog moet om een voldoende korte sluitertijd over te houden, met alle ruis-gevolgen van dien, stoort me niet echt. De 5D Mk IV heeft daar ook weinig problemen mee trouwens.
Het was een Facebook-bericht van bassist Jan dat mij er toe overhaalde in een opwelling, helemaal impulsief naar Den Bosch te rijden. Hem koos ik dan ook uit voor de dagelijkse foto.
