een vervolg op Polsfotodagboek, klik op de foto voor een groter formaat. Helaas is het op het ogenblik nog steeds onmogelijk te reageren op deze blog. Ondanks diverse pogingen om dit probleem te melden bij de webmaster is er voorlopig nog geen antwoord of verbetering. Frustratie troef. Ik denk er aan een nieuw platform te zoeken om mijn dagelijkse ei kwijt te kunnen.
Een e-mail sturen kan gelukkig nog wel.
05-06-2022
05 juni Communiefeest
We waren uitgenodigd op het communiefeest van Lander, een neefje van het vrouwke. In het zijlokaal van de parochiezaal in Lommel-Barrier was er niet alleen plaats voor een gezellig samenzijn, de grote zaal bood ook plaats voor de kinderen om te ravotten, - er was zelfs een indoor springkasteel - en met het weer dat we vandaag over ons heen kregen was dat maar goed ook. Op een bepaald moment vond ik de ganse verzameling jeugd bereid om voor me te poseren. Het enthousiasme spettert van de groepsfoto af.
Er is een oplettende wachter die het in- en uitvaren van de schepen in de Olense sluizen in de gaten houdt. Het was het vrouwke die 'm eerst gezien had en die me er op attendeerde.
We waren met z'n tweeën gaan fietsen en bij het oversteken van het sluizencomplex hielden we even halt om het versassen van de schepen wat te bekijken en te fotograferen. Iemand heeft ooit een knuffelbeer bevestigd aan een metalen buis midden boven de ingang van één van de sluizen. Hij hangt er al lang trouwens. Ik heb voor de aardigheid eens op Google Streetview gekeken en als je daar vóór de middenste sluis gaat staan kun je 'm zien, even inzoomen en tussen de twee vierkante palen rechts van het bord verboden te roken hangt ie...
Ik heb scherpgesteld op de knuffel, die is wat mij betreft het onderwerp van de foto. Dat de Commodore in de sluis daardoor niet scherp is vind ik helemaal niet erg. Integendeel.
Vrijdag, wandeldag met de bewoners van Hoevezavel in Lommel. Als vrijwilliger gaan wij daar, indien het weer het toelaat, met de e-bikes naartoe, vandaag was dat zeker het geval. De voorbije weken hadden we al enkele keren gemerkt dat het laatste gedeelte van de tocht, doorheen het industiegebied, best wel link werd, er waren ingrijpende wegenwerken gaande en het nooit stoppende vrachtverkeer was niet de veiligste vriend van de fietser. Als onderdeel van het project blijkt dat er een nieuwe fietsverbinding in de maak is tussen de route langs het kanaal en de rotonde bij Pelkmans en bij uitbreiding richting zorgtehuis. We zijn er vandaag al eens langs gefietst en met wat neembare kleine hindernissen bleek het best al fietsbaar. Een fotostop hoorde er ook bij natuurlijk. We zijn in blijde verwachting van de dag dat dit ook helemaal klaar zal zijn.
Als ik ga fietsen dan is het Kempisch Kanaal vaak de bestemming. Meestal is het er niet al te druk, het fietspad is best okee en er is altijd wel iets te zien, te beleven of te fotograferen. Tegenwoordig zie je regelmatig een nieuw soort vaartuig in watersportland. De beoefenaars van deze sport roeien rechtstaand met één lange spaan. Hoe deze discipline heet weet ik niet maar dat belet me niet er foto's van te maken natuurlijk. Ik klasseer ze onder de algemene naam "Watersport".
Toen ik deze foto maakte in een voorlopig verlaten en verwaarloosd pand langs de Demer in Langdorp wist ik al dat ik 'm in zwart wit zou omzetten. De zwart-witte vloer, de zwarte achtermuur, de witte zijmuur waren te uitnodigend om ook niet alle andere minieme kleuraccenten weg te werken en aan het geheel nog een beetje pit toe te voegen.
Ik kan er voorlopig nog niet veel meer over zeggen dan dat er op het ogenblik hard gewerkt word om hier weer iets moois van te maken en dat de kans groot is dat er in de toekomst meer foto's van uit deze locatie zullen voorbij komen. In december bvb. zouden die wel eens niet meer zwart wit maar hoofdzakelijk groen rood kunnen zijn...
Misschien waren we te vroeg met het bewerken en inzaaien maar de wilde bloemenweelde, die we ook dit jaar vóór ons huis hoopten te zien, laat alleszins op zich wachten. Een paar margrieten, wat verdwaalde korenbloemen en een enkele klaproos, de oogst is voorlopig mager. Geduld...
Een onverwachte gast kon ik al wel te pakken krijgen, hopelijk is het de voorbode van een heel leger bijtjes, vlinders en ander fotografeerbaar gedierte. De St. Jacobsvlinder en de rupsen ervan leven bij de gratie van het St. Jacobskruid en laat dat nu net bij ons niet te vinden zijn. Daarenboven is het volgens Mr. Google een nachtvlinder en ik heb 'm overdag gefotografeerd... De logica van overdag fladderende, hier naar St. Jacobskruid zoekende nachtvlinders ontgaat me helemaal. Slapen deed ie zeker ook niet want meteen toen ik deze foto gemaakt had en ik nog wat dichterbij wilde vloog ie snel weg.
Toen ik vanavond vertrok voor een korte wandeling door de Smallebroeken zag ik in de tuin van mede-fotoclub-lid Ludo een stengel vingerhoedskruid, een mooi exemplaar. Mijn aandacht gaat daar dan meteen naar toe, fotomogelijkheden in mijn achterhoofd he. Toen ik wat beter keek zag ik dat een van de klokjes bezoek had. Ik had de 5D en de macro lens helaas niet meegebracht dus ik moest de kleine Sony er dan maar op los laten. Dit beeld bewijst het nog maar eens, dat ding is een alleskunner. Het beste fototoestel is datgene wat je bij hebt...
