een vervolg op Polsfotodagboek, klik op de foto voor een groter formaat. Helaas is het op het ogenblik nog steeds onmogelijk te reageren op deze blog. Ondanks diverse pogingen om dit probleem te melden bij de webmaster is er voorlopig nog geen antwoord of verbetering. Frustratie troef. Ik denk er aan een nieuw platform te zoeken om mijn dagelijkse ei kwijt te kunnen.
Een e-mail sturen kan gelukkig nog wel.
07-08-2022
07 augustus Bobbejaanland
We zijn vandaag naar Bobbejaanland geweest. Ik wilde nog enkele foto's maken voor de AV-reeks waar ik aan bezig ben voor het komende salon van onze fotoclub. Dan paar je natuurlijk het nuttige aan het aangename. Het vrouwke, zoon Mike en kleindochter Julie waren ook van de partij en naast het fotograferen hebben we de nodige adrenaline-kicks gezocht en gevonden in de attracties. De lange water schuifaf leek me niet meteen de ideale plek om er mijn apparatuur aan bloot te stellen maar van af de zijkant kon ik Mike en Julie dan weer in beeld nemen die krijsend naar beneden kwamen gezoefd.
Het was een hartverscheurende keuze vandaag. Het vrouwke wilde naar Bart Peeters in Turnhout en Nick, neefje van het vrouwke, had me gevraagd of ik niet eens wilde komen kijken naar de iets veranderde line up van zijn bandje Common Strangers. Het vrouwke is naar Turnhout gegaan en ik naar Lommel...
Uiteraard had ik mijn fototoestel meegenomen. Ik zag een bandje dat zeker een positieve vibe erbij gekregen heeft met Senne, de nieuwe zanger, soms is ie wel eens te enthousiast en dat gaat dan jammer genoeg soms ten koste van de beheersing van zijn stem, maar al bij al lijkt me dit een niet zo onoverkomelijk werkpunt.
Als je een vijfkoppige band fotografeert wil je natuurlijk dat ze er alle vijf goed opstaan en bij een live-optreden is dat niet zo evident. Als compromis-foto vind ik dit de leukste uit de reeks die ik mocht schieten. Dat ik 'm in zwart wit zou omzetten was voorspelbaar.
Alweer zijn we vandaag langs het Kempisch kanaal naar Lommel gefietst. Vrijdag, wandeldag met de bewoners van Hoevezavel, voor ons vrijwilligers is de e-bike het gedroomde vervoermiddel om er een totaal-beleefdag van te maken, anderhalf uur fietsen heen, anderhalf uur rolstoel duwen, een half uurtje bijkletsen met de collega vrijwilligers en dan weer anderhalf uur terug, onderbroken door een obligate stop bij Sas 6. Wij vinden allebei dit terras het gezelligste dat we onderweg tegenkomen en we kunnen dan ook nooit hier voorbij rijden zonder even iets te nuttigen.
We hebben nog nooit het plezier geproefd van hier op een zwoele zomeravond in het donker te zitten maar de lampionnen boven onze stoel gaven ons toch de hint om dat vroeg of laat ook eens te proberen. De zon was erg behulpzaam om vandaag toch al een indruk te krijgen van hoe een avond- of nachtopname er zou kunnen uitzien. Knal tegenlicht, en er zijn nogal wat artefacten in de opname die daardoor niet konden worden vermeden maar ik vind dit zelf toch de leukste van de dag.
Om macrofoto's te maken gebruik je in principe een macrolens. Maar met een flinke zoom lukt het ook wel. De mogelijkheid om een rustige achtergrond te krijgen is alleszins even groot. Ik had de 70-300 er op zitten toen ik wat in de buurt aan het rondwandelen was met fotogedachten in mijn achterhoofd. Hoe deze jongen, ver weg van stromend water, hier aangeland is, lijkt me een raadsel. Feit is dat ie een leuk onderwerp was.
Voor de aardigheid de exif gegevens. ISO 400 - 1/1000 - F 5,6.
Fietspaden heb je in alle maten en gewichten, verhard, onverhard, smal, breed, asfalt, beton, klinkers... noem maar op. Ik heb al meermaals de lobbyisten verwenst die er in geslaagd zijn massaal klinkers te verkopen om ons onder wielen te schuiven met als resultaat dat wij als fietsers ondertussen allemaal door elkaar geschud worden door de vele verzakkingen en uitstulpingen. Terloops ook nog even vermelden dat ik niet meteen een grote fan ben van de zogenaamde fiets-o-strades waar de speedpedelecs je tegen supersonische snelheden voorbij flitsen zonder bellen.
Dit, evenwel, is een fietspad naar mijn hart, niet zo akelig kaarsrecht, door de mooie natuur en rustig, net goed om de zuurte die ik even voelde opwellen weer de kop in te drukken.
De site was alweer 2 dagen onbereikbaar. het gebeurt te vaak dat er iets misloopt hier. Samen met het feit dat je al tijden niet meer kunt reageren en dat webmasters überhaupt niet antwoorden zijn er redenen genoeg om naar een ander medium uit te kijken om mijn dagelijkse ei te leggen. Voorlopig ga ik hier verder, maar ik overweeg nu toch heel serieus om het hier voor bekeken te houden. Nu weer enkele dagen achterstand inhalen.
Als het Barrier kermis is wil de traditie dat we daar eens naar toe gaan, kennissen en familie genoeg. We kozen er vandaag voor om te fietsen, een kleine 80 km. in totaal. Onderweg, langs het kanaal bieden er zich voldoende fotomogelijkheden aan om met een grote foto-oogst thuis te komen. Bij de gekende blauw-witte brug aan de Blauwe Kei was ik sowieso al een foto aan het maken toen ik opzij moest springen voor een groepje fietsers. Ik heb zo snel mogelijk mijn positie weer ingenomen en ze achterna gefotografeerd. Dat ik in de hectiek niet perfect in het midden stond neem ik er graag bij.
Sedert Phaido in de hondenhemel is komen we kier niet meer zo vaak voorbij. Vroeger was dat dagelijkse prik. Toen lag deze gesneuvelde boom ook al over het wandelpad en ik maakte vandaag voor mezelf de bedenking dat niet eens zo lang geleden wandelpaden door onze bossen er toch veel beter bij lagen. Dennenappels, afgewaaide takken en gevallen bomen kwamen in houtkachels terecht en of dit nu ecologisch verantwoord is of niet laat ik in het midden maar toen kon je ten minste zonder je op een hindernissenparcours te wanen rustig wandelen omdat de boel consequent werd opgeruimd. Ik herinner me alleszins dat Phaido op zijn oude dag rustig onder de boom door kroop.
Met de camera vlak bij de stam lijkt dit de onderkant van de boom, maar aan de inplanting van de zijtakken kun je zien dat dit wel degelijk de top is, de dunne kant eigenlijk.
