een vervolg op Polsfotodagboek, klik op de foto voor een groter formaat. Helaas is het op het ogenblik nog steeds onmogelijk te reageren op deze blog. Ondanks diverse pogingen om dit probleem te melden bij de webmaster is er voorlopig nog geen antwoord of verbetering. Frustratie troef. Ik denk er aan een nieuw platform te zoeken om mijn dagelijkse ei kwijt te kunnen.
Een e-mail sturen kan gelukkig nog wel.
14-03-2021
14 maart 's Hertogenmolens
Een coronaveilig bezoek aan mijn zus en een geocache zoektocht brachten ons vandaag weer eens naar Aarschot. Een wandeling van ongeveer 5 km - het uiterst haalbare voor Phaido - een tiental gevonden cachen en daarna koffie in Langdorp... meer moet dat niet zijn op een zondagnamiddag. Tussendoor heb ik natuurlijk links en rechts ook nog wel wat gefotografeerd.
's Hertogenmolens is tegenwoordig een mooi gerestaureerd pand, in niet corona-tijden een bloeiende brasserie anex hotel maar dat was ooit anders. De volledige geschiedenis willen we hier niet beschrijven want dat zou ons te ver voeren. Laten we het er op houden dat het complex naar verluid gebouwd werd door de heer van Aarschot in 1507, ingenomen werd door de Geuzen tijdens de tachtigjarige oorlog, openbaar verkocht werd na de Franse revolutie, begin 20ste eeuw in handen kwam van de Belgische staat, erg beschadigd werd tijdens de tweede wereldoorlog, afbrandde in 1970, 20 jaar lang lag te verkrotten als stadskanker tot het na de restauratie een van de toeristische trekpleisters van de stad werd.
Het was weer niet de uitgelezen dag om er op uit te trekken en de wandelingetjes waren dan ook erg kort. Maar ook dan is er wel eens iets waarvan je denkt dat het een foto waard is.
We zien trouwens regelmatig tijdens onze wandelingen en fietstochten lege kaders voorbij komen met de boodschap "dit landschap wordt je aan geboden door..." enzovoort. Ik had er nog niet eerder aandacht aan besteed maar het stuk grond, waar ik ieder jaar foto's van Phaido pleeg te maken als de brem bloeit, staat nog altijd te koop en daar zag ik ook zo weer een "doorkijk".
Ik vind het raar dat het plakkaat waar we zouden kunnen lezen wat er eigenlijk te koop is alleen maar een leegte vertoont. Wat kun je eigenlijk kopen bij notaris Vanhencxthoven, een stukje uitgebloeide brem of een zoektocht in het groen?
In een tijd dat evenementen en optredens al een jaar lang niet meer mogen doorgaan en de hele amusementssector op apegaaien ligt hoor je mij niet beweren dat ik deze foto vandaag gemaakt heb natuurlijk. Maar het kriebelt toch een beetje. In een dood moment, tussen alle andere activiteiten achter de PC, heb ik dit beeld opgevist uit mijn oude mappen en ik heb me nog eens aan het Photoshoppen gezet. Dit is weer een erg eenvoudige 5 of 6 klikken bewerking en dan nog een schuifje om de hoeveelheid effect te doseren. Het resultaat is meteen spectaculair. Men kent ondertussen mijn standpunt hieromtrent. Ook dit is fotografie.
Zoals voorspeld, was er in de loop van de dag al best een pittig windje. We hebben er onze wandelingen niet voor gelaten. Al bij al viel de schade in het bos nogal mee. Op het parcours dat wij meestal lopen met Phaido hebben we maar twee omgewaaide bomen gezien, op één locatie trouwens. Een dode den, waarschijnlijk slachtoffer van de letterzetter-kever, had in de val nog een gezonde jonge collega meegesleurd en de Dressenstraat gebarreerd. In zijn jonge jaren zou Phaido daar moeiteloos overheen gesprongen hebben maar vandaag is ie samen met het vrouwke er maar omheen gelopen. ( Daar heb ik ook foto's van... morgen op Facebook. )
Het leek er op dat na het mooie weer van de voorbije dagen en vóór de aangekondigde week van regen en wind, vandaag wel eens de laatste aanvaardbare dag zou kunnen zijn om nog eens uitgebreid te gaan fietsen. We hebben daar dan ook maar van geprofiteerd. Tongerlo was het doel en dat was zeker niet voor het eerst de laatste tijd. De reden daarvoor is uiteraard dat daar in de buurt enkele zeer actieve geocachers wonen die er ook regelmatig nieuwe interessante routes voorschotelen aan de medehobbyisten. Ook vandaag hebben we van de tocht genoten en natuurlijk kom je dan ook weer voorbij de abdij - vandaag zelfs twee keer - en natuurlijk maak je dan weer foto's want het blijft een imposant historisch gebouwencomplex. Ik heb er al menigmaal leuke beelden gemaakt en er door de jaren heen ook al enkele op deze pagina's geplaatst maar uit deze hoek had ik nog nooit geschoten.
Onze uitstapjes beperkten zich vandaag weer tot enkele korte rondjes Smallebroeken met Phaido. Onze viervoetige vriend had een mindere dag en sleepte zich door de wandelingen. Ik had ook weinig inspiratie om te fotograferen, natuurlijk heb ik wel enkele keren afgedrukt maar ik kon toch niet volmondig achter een van de meegebrachte beelden gaan staan om als foto van de dag te kiezen. Dan val ik liever nog eens terug op de oogst van gisteren waar ik in de loop van de dag mee speelde op de PC. Ik kon daar naast de alpenkrokusjes uiteraard ook nog wel enkele andere beelden vangen zoals deze perfecte spiegel waarin het verboden te vissen was.
Ik kreeg gisteren een tip van neefje Lucien dat de alpen-krokusjes massaal in bloei staan in de Wittering in Lommel. Of je nu wittering, watering of wetering zegt, we hebben het over hetzelfde onderwerp, in Lommel zegt iedereen wittering. In het midden van de 19e eeuw werden er kanalen-, kanaaltjes- en slotensystemen aangelegd om de onvruchtbare heidegronden te bevloeien en door de aanvoer van kalkrijk maaswater vruchtbaar te maken. De zaden die gebruikt werden om het gebied om te vormen tot weilanden kwamen uit Zwitserland en daar zaten de nodige verstekelingen tussen. Zo komt het dat er tijdens het voorjaar in de Wittering nog altijd miljoenen alpen-krokusjes de kop opsteken. We zijn er vandaag meteen naartoe getrokken en we hebben er een hele tijd geprofiteerd van de laatste mooie dag die ons door de weermannen en -vrouwen gegund was. Ik kwam thuis met een erg grote oogst. En dan moet je er één kiezen om bij dit tekstje te plaatsen... Dit plaatje geeft niet meteen een idee van de massale aanwezigheid van de bloempjes, maar ik vind de sfeer wel zo mooi. De macrolens zorgt in dit geval voor een erg kleine scherptediepte en er is naast wat grassprieten eigenlijk maar één bloempje dat er scherp op staat, maar dat vond ik voldoende. Morgen zal ik op mijn Facebook-pagina wel een meer uitgebreide selectie van mijn oogst plaatsen maar als foto van de dag die later in mijn jaaralbum zal terecht komen hou ik het bij deze.
