een vervolg op Polsfotodagboek, klik op de foto voor een groter formaat. Helaas is het op het ogenblik nog steeds onmogelijk te reageren op deze blog. Ondanks diverse pogingen om dit probleem te melden bij de webmaster is er voorlopig nog geen antwoord of verbetering. Frustratie troef. Ik denk er aan een nieuw platform te zoeken om mijn dagelijkse ei kwijt te kunnen.
Een e-mail sturen kan gelukkig nog wel.
27-02-2022
27 februari Windmolens
Ik denk dat er in België geen regio is waar meer wijdse open vlakten, vergezichten en zacht glooiende landschappen zijn dan in Haspengouw en de voortzetting er van over de taalgrens, La Hesbaye. Precies daar wilden mijn geocachemaatje Jackie en ik gaan fietsen vandaag. Met zulk mooi weer zou het gewoon te dom zijn om thuis op de luie kont te blijven zitten...
Het zonnetje deed erg zijn best maar op die gigantische open vlaktes krijgt de wind vrij spel natuurlijk. Het is niet zonder reden dat ze daar zoveel windmolens hebben neer gepoot. Er zullen wel mensen zijn die het landschapsvervuiling vinden maar daar ben ik het weer eens helemaal niet mee eens, ik vind het wel iets hebben en ik heb de ganse dag lang diverse foto's gescoord van het verzamelde windmolen-arsenaal.
Laatste zaterdag van de maand, het is ondertussen een traditie dat we dan aan de wandel gaan met de fotoclubleden die er zin in hebben. Die gewoonte is eigenlijk min of meer uit noodzaak ontstaan. Toen we door covid niet echt in levende lijve konden vergaderen was samen wandelen een alternatief om toch persoonlijk contact te houden.
Vandaag hadden we een rondje gepland door en rond het Giels Bos. Met dit schitterende wandelweer heb ik me grotendeels geamuseerd met het maken van tegenlichtfoto's, volgens een oude fotografenwijsheid het mooiste licht. Makkelijk is het niet om de belichting te beheersen als de zon recht in je lens schijnt, toch heb ik enkele naar mijn mening erg geslaagde opnames meegebracht. Bij dit beeld aan een vennetje is het bordje "verboden te vissen" volgens mij niet eens het onderwerp, hoewel ik daar op scherp gesteld heb. Het licht is het onderwerp. En daarom vind ik de artefacten, bovenin en in het verlengde daarvan ook onderaan, die zouden kunnen geïnterpreteerd worden als foutjes, eerder extraatjes en pluspunten.
Het vrouwke slaagt er telkens weer in om op wisselende plekken in huis creatief te zijn in het aanbrengen van versieringen, kleine herinrichtingen en onverwachte decoraties. Zo verraste ze me deze week weer eens met een mooie vaas ( 1 in de kringwinkel vertelde ze ) die ze op de piano had gezet, wat simpel groen uit het bos maakte het plaatje compleet. Dit kon ik niet laten liggen. Het talent van mijn schatje om op een eenvoudige manier ons nestje die tikkeltjes extra mee te geven mag ook wel eens vermeld worden.
Jarenlang stond dit prachtige Art Deco Casino uit het begin van de vorige eeuw in Mol Gompel te verkommeren. Ik ben er ooit binnengeslopen om aan urbex fotografie te doen, dat moet ongeveer 10 jaar geleden zijn. Ondertussen wordt het gebouw gerestaureerd merkte ik. Men vertelde me dat het een hotel anex brasserie wordt. Zelfs in deze nog niet helemaal geoptimaliseerde toestand vond ik het al een foto waard. Ik kan niet wachten om daar eens een hapje te gaan eten als de restauratie compleet is. Dan neem ik mijn fototoestel ook weer mee. Beloofd.
Volgens de oorarts is het vrouwke toe aan een hoorapparaat. We hebben een vriendin die werkt bij Beter Horen in Weert en daar zijn we vandaag naar toe geweest. In Nederland zijn die dingen trouwens veel goedkoper dan in Belgie. Terwijl het vrouwke binnen was voor allerhande testen en instellingen - het zou toch wel zo'n twee uur duren - ben ik de stad in getrokken voor wat geocache-zoekwerk en wat fotoplezier. Zo kwam ik o.a. terecht bij de restanten van kasteel Nijenborgh. Het wordt op dit ogenblik gerestaureerd en zowel aan het kasteel als in de omgeving zie je daar overal de sporen van, maar toch vond ik het de moeite waard om er een shot aan te wagen.
Erfgoed... Het is een goeie zaak dat we waardevolle restanten uit ons verleden beschermen. Als ik aan Zoersel denk, een oud huisje... dan komt meteen het boshuisje in beeld, waar Conscience midden 19de eeuw De Loteling schreef maar dit huisje is ouder. Toen ik er langs kwam op de Oostmallebaan zag ik het plaatje "Erfgoed" en dan is mijn nieuwsgierigheid natuurlijk meteen gewekt. Eerst enkele keren fotograferen en dan zoeken of ik wat info er over kan vinden op het net. Het blijkt een woonstalhuis te zijn, ooit herberg 't Moleken en het zou stammen uit de tweede helft van de 18de eeuw. Ik heb het huisje ook helemaal in beeld maar deze uitsnede vond ik leuker.
Toen ik rond 7 uur vanavond langs het stationneke gereden kwam in Olen dacht ik ineens aan één van die hangende fotoclub-activiteiten: fotograferen op locatie. Het stationneke en omgeving was uitgekozen als onderwerp gedurende deze periode. Rond 10 over het uur komen er altijd twee treinen, een in elke richting en daar heb ik even op gewacht. Een voorbij rijdende trein in beeld vond ik een welgekomen toevoeging namelijk. Ik heb ze allebei kunnen vangen en één ervan komt nu dus in mijn jaaralbum.
