een vervolg op Polsfotodagboek, klik op de foto voor een groter formaat. Helaas is het op het ogenblik nog steeds onmogelijk te reageren op deze blog. Ondanks diverse pogingen om dit probleem te melden bij de webmaster is er voorlopig nog geen antwoord of verbetering. Frustratie troef. Ik denk er aan een nieuw platform te zoeken om mijn dagelijkse ei kwijt te kunnen.
Een e-mail sturen kan gelukkig nog wel.
29-08-2021
29 augustus Pop up Bubble restaurant
Het was weer een tijd geleden dat ik nog eens aan nachtfotografie gedaan had. Toen ik vorige vrijdag met het vrouwke naar de Herentalse markt fietste had ik gezien dat de pop-up restaurant bubbels die een hele tijd geleden bij Le Paige stonden nu verhuisd waren naar het grasveld voor het OCMW. Lang geleden was dat het eerste St. Elisabeth Ziekenhuis. Ik ben vandaag eens gaan kijken of er niks te scoren was. Ik heb de wagen geparkeerd tegenover de eerbiedwaardige oude poort en ik ben dan een tijdje tussen de bubbles gaan rondlopen. Ik heb regelmatig mijn statief ergens neergepoot en een aantal leuke beelden meegebracht.
Je kunt heel veel on-line doen, de werking van onze fotoclub is vorig jaar gewoon verder gegaan zij het met enkele beperkingen... maar digitaal barbequeën is helaas voorlopig nog altijd niet mogelijk. Vorig jaar kon een echt feest helemaal niet door de corona maatregels en ook dit jaar waren we lang niet zeker dat we het zouden kunnen organiseren. De traditionele barbeque van onze fotoclub Visueel, gaat normaal door het laatste weekend van juni maar gezien de onzekerheid bleven we het ook dit jaar maar uitstellen. Toen bleek dat het eindelijk zou kunnen was er nauwelijks nog ergens een vrije locatie. Uiteindelijk konden we toch een leuke stek vinden om ons ding te doen en toen was het bang afwachten want het leek er op dat de weergoden ons niet gunstig gezind zouden zijn.
Gelukkig zijn weersvoorspellingen niet altijd correct. We mochten een prachtige zomeravond beleven en we bleven lang buiten genieten. Ik kon het niet laten om enkele foto's te scoren van de sfeer.
Het was weer zeer opvallend dat de dames en de heren niet op dezelfde manier genoten van het feest. Terwijl de heren in de buurt van de barbeque-set onder het genot van iets alcoholisch de fotografie aan het bespreken waren hadden de dames er voor gekozen op te schuiven naar een plaats op het grasveld waar ze lang van de avondzon konden genieten.
Uiteraard vond ik het leuker de dames te fotograferen. Ze staan er niet allemaal op, - er waren er een paar die ook geïnteresseerd waren in mannenpraat - maar het gros van het mooiste deel van onze groep kon ik toch in dit beeld vangen.
Het vrouwke wilde deze voormiddag graag naar Herentals fietsen om naar de markt te gaan en daar had ik wel oren naar. De markt bezoeken is niet meteen mijn favoriete bezigheid en toen we onze fietsen veilig gestald hadden zijn we elk een andere kant op gegaan, het vrouwke naar de markt en ik aan de wandel. Afspraak om één uur bij de fietsen...
Mijn eerste doel was de Zandpoort, daar ligt nog steeds een geocache die ik nog moet vinden en ook deze keer lukte dat niet... te veel volk - muggles, dreuzels - en dan voel ik me bekeken en pas ik. Maar ik had meteen wel een eerste leuke foto beet. Het rode hart bij de poort vond ik sowieso al een interessant onderwerp maar als mensen precies daar gezellig gaan zitten om iets te consumeren vind ik dat ze er om vragen gefotografeerd te worden. Dat heb ik dan ook maar gedaan. Vanavond heb ik wat met de meegebrachte oogst gestoeid en oorspronkelijk was het mijn plan om deze foto zwart-wit te maken met behoud van één kleur: het rode hart. Helemaal tevreden was ik niet mee en na enkele alternatieven uitgeprobeerd te hebben koos ik voor deze versie waarin het hart nog altijd op volle kleursterkte is maar bij al de rest van het beeld de kleurverzadiging 70% is verminderd.
Ieder jaar gaan we met de bewoners van Hoevezavel naar de kermis in Lommel. Er was eigenlijk slecht weer voorspeld maar gelukkig hebben we het droog gehouden. Het is best een fikse wandeling van het zorgtehuis naar het centrum en terug maar onze rolstoelpassagiers genieten er van. Daar doen we het voor. Na een stop bij cafe de Kroon waar iedereen twee smoutebollen geserveerd kreeg vergezeld van een drankje naar keuze wandelden we over de foor. Veel foto's heb ik niet kunnen maken, ik had het te druk met het duwen van de mij toevertrouwde Bieke. Maar toen we alsnog een keer halt hielden om te kijken naar een van de vrijwilligers en een jongedame van het animatieteam die de lucht ingingen met een waanzinnig verticaal draai tuig kon ik de groep toch even in beeld nemen.
Tuinieren, in en om het huis klussen, het zijn niet meteen mijn favoriete bezigheden. Soms bekruipt me toch wel eens het gevoel dat ik iets moet doen om te bewijzen dat ik het kan, niet zozeer dat het moet. Onze postbus stond al tijden niet erg gelukkig. Die heb ik verplaatst, onkruid en grassen er rond heb ik verwijderd, boordstenen gelegd en enkele honderden kilo's grind er rond gestrooid en aangewalst.
Dit is niet meteen een foto die ik zou insturen voor een of andere fotowedstrijd maar als aandenken van deze prestatie vind ik dat ie in mijn jaaralbum thuis hoort.
Ik zat mijn krantje te lezen, sudoku's op te lossen toen cachemaatje Jackie belde of ik zin had in een rondje geocachen in Oud Turnhout. Jazeker... zoiets moet je mij geen twee keer vragen met dit weer. Ik ben er met de fiets naar toe gereden, toch net iets verder als ik had ingeschat, tegenwind daarenboven en ik heb flink moeten doorpezen om op het afgesproken uur aan de kerk te staan. Waar ik gewoonlijk op standje 2 fiets qua electrische ondersteuning heb ik deze keer naar 3 of 4 geklikt en een enkele keer bij het oprijden van de brug over de snelweg zelfs naar 5...
Het werd best een leuke rondrit in Oud Turnhout en ik heb er ook wel enkele foto's gescoord, maar niks wereldschokkends. Bij het terug naar huis fietsen besloot ik nog eens langs Corsendonk te te gaan. De priorij, het poorthuis, ik heb daar al wel vaker foto's van gemaakt maar als je het domein binnen rijdt zijn er nog wel enkele andere interessante prachtige oude gebouwen die staan te popelen om gefotografeerd te worden.
Als ik ga fietsen is dat meestal zonder welbepaald doel, ik laat het over me heen komen, de richting kies ik wel op het laatste moment. Simpel: er zijn vier windstreken... Vaak kies ik zuid: Kempisch kanaal en zo, iets minder vaak west: Herentals en verder naar Vorselaar of Grobbendonk, Albertkanaal, ook niet verkeerd, soms oost: Kasterlee, Retie of Prinsenpark..., maar het was alweer een tijdje geleden dat ik nog eens richting noord, naar Turnhout trok. Ik beweer niet dat ik die stad tot in de kleinste details ken maar ik heb er toch ooit al veel foto's gemaakt en dezelfde hotspots komen toch telkens weer in beeld als je er zonder voorbereiding door en rond fietst. De Nieuwe Kaai en de kanaalkom waren vanzelfsprekende fotostop-punten. Dit beeld is al menigmaal vastgelegd denk ik, maar zelf had ik 'm nog niet...
